Şaşkınlıkla olduğum yerde kıpırdamadan elinde silahla duran Atahan’a bakıyordum. Onun burada ne işi vardı? Aklımdan birçok soru varken gözleri yerdeki Bora’dan bana döndü. Sedat elini boğazına götürerek anlamamış şekilde Atahan’a bakmaya başladı.
“Atahan?” dedim şaşkın bir sesle. “Sen burada-“
“Çok mu şaşırdın?”
“Evet.”
Gözü yerde serili baygın duran adama çevrildi. “Bu adamın peşindeydim. Ve bunun gibilerinin.” Dediğinde şaşkınlığım azaldı. Kendimi toparlayarak yanına gittim ve yerdeki adama baktım.
“Sedat.” Bana baktı. “Bu şerefsiz sende.”
Kafasını salladı ve yere, adama eğildi. “Atahan.” Atahan Sedat’a baktı. “Asya seninle dursun.”
Adamı taşıyarak arabaya götürdüğünde Atahan’a döndüm. O da bana baktığında aslında şimdi daha iyi anlıyordum. Özlemiştim. “Gitmek ister misin?”
“Ne
