Bugün tam 3 ay olmuştu Fırat'ın habersizce çekip gitmesinin ardından. Koskoca doksan gün geçmişti ve bir kez dahi aramamıştı. Neden gün sayıyırdum onu bile bilmiyordum. Beni öylece bırakıp giden birinin ardından gün saymak çok saçma değil mi? Ama ben yanımdayken fark edemediğim bir çok şeyi, şimdi o yokken fark ediyordum. Ben sadece ona karşı hislerim var sanıyorken, Fırat'a aşık olduğumu kalbimi ona kaptırdığımı şimdi çok daha iyi anlıyorum. Tabi bunu anlamak bana sadece acı veriyor. İnsan bazı şeylere çok çabuk alışırken, bazı şeylere asla alışmak istemiyor. Fırat'ın yanımda olmasına, bana takılıp sinir etmesine, hatta aynı yatakta uyumaya bile çok çabuk alışmışken. Şimdi yokluğuna alışmak istemiyordum. Eminim ben onun için hiç bir anlam ifade etmesem bile, o benim için çok şey olmuştu.
