หลังจากผ่านช่วงเดือนที่สามไป…เคเดนก็เริ่มมีอาการต่างๆ น้อยลง…
กาสิโนที่เมืองเพอร์สันใกล้จะเสร็จเรียบร้อยแล้ว…กำหนดเปิดคือเดือนหน้า…ส่วนเรื่องร้านตัดชุดของไคโรก็ไม่ต้องพูดถึง…กราฟสีเขียวพุ่งขึ้นมาจนแทบจะทะลุกระดาษ
ปฏิเสธไม่ได้จริงๆ ว่าคามิเลียนั้นมีความสามารถในการทำงานมากเลยทีเดียว…เธอสามารถมองเห็น..ปัญหาเล็กๆ ที่นำไปสู่ปัญหาใหญ่ที่เกี่ยวกับยอดขายได้…
ในระยะเวลากว่าหนึ่งเดือนนี้…เขาคุกเข่าขอเธอแต่งงานนับครั้งไม่ถ้วน…
คำตอบเธอก็คือปฏิเสธเช่นเดิม..จนเคเดนเริ่มจะท้อแท้แล้ว…
เขาเงยหน้าจากกระดาษมองคามิเลียที่นอนหลับอยู่บนเตียง…ถึงแม้จะยังไม่ได้แต่งงานแต่คามิเลียก็ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่คฤหาสน์ไคโร…
คนที่มีความสุขก็หนีไม่พ้นแม่ของเขา…ท่านแม่ตื่นเต้นมากที่จะมีหลาน…
แต่ถึงเธอไม่แต่งงานกับเขา..เขาก็สามารถวางใจเรื่องชายอื่นที่จะมายุ่งกับเธอได้เลย…
เคเดนให้เซอร์ชาล็อตปล่อยข่าวลือระหว่างคามิเลีย
