วันนี้อากาศค่อนไปทางร้อนจนคามิเลียต้องยกพัดขึ้นมาโบกเบาๆ
ท้องของเธอนั้นเริ่มใหญ่ขึ้นบ้างแล้ว เนื่องจากเป็นท้องแรกและอายุของเธอยังถือว่าน้อยทำให้ผู้อื่นแทบไม่รู้เลยว่าเธอท้อง
ถึงอย่างนั้นคามิเลียก็ไม่ได้คิดจะปกปิดใคร เธอวางหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะก่อนจะถอนหายใจ
เคเดนนั้น…ทำรุนแรงเกินไปรึเปล่า…
ลูก้าได้เป็นผู้นำตระกูลแต่….ตอนนี้ข่าวของแมริโน่ดังไปทั่วทั้งจักรวรรดิ..
…เขาคงจะเหนื่อยมากเลยทีเดียว…แต่ถึงอย่างนั้นคามิเลียก็ไม่ได้มีความสงสารอะไรเขามากนั้น
ลูก้านั้นคือคนดีที่ถูกสภาพแวดล้อมบังคับให้เขาต้องร้าย….
เธอเชื่อเหลือเกินว่าเขาคงกำลังคิดหาทางเอาคืนเคเดนอยู่เป็นแน่..
“เหม่ออะไร!…”
คามิเลียหันไปมองหน้าแอสรันก่อนจะถอนหายใจ
“ก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย…..”
“คามิเลีย….ในปีนี้มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากจริงๆ…สิ่งที่จางหายไปมันคือรอยยิ้มบนใบหน้าของเจ้าและข้า….ให้ตายเถอะหากว่าข้าย้อนเวลากลับไปได้ข้าจ
