บทที่ [15]
ปีศาจซากศพ
ปัง !
หื้มไม่มีผู้ใดอยู่เลยสินะ จินเยว่นางมองไปรอบๆ บริเวณบ้านไม่มีแม้แต่ผู้คนข้าวของกระจัดกระจายเหมือนว่าจะรีบหนีอะไรบางอย่าง
''ศิษย์พี่หญิงขอรับศิษย์พี่หญิง! พวกชาวบ้านอยู่ทางนี้ขอรับ''
''พวกท่านได้โปรดช่วยพวกข้าด้วยเถิดเจ้าค่ะ''
''อึก แงงง ได้โปรดช่วยพวกเราด้วยเถิดเจ้าค่ะ'' มีทั้งเด็กและคนแก่เยอะไปหมดเลยสินะ
''ทำไมพวกท่านถึงมาอยู่ที่แห่งนี้กันล่ะ'' พวกชาวบ้านมารวมตัวกันอยู่ที่บ้านพักหลังใหญ่กันทั้งหมดเลย
''พวกข้าแค่มาหลบอยู่ด้วยกัน...เผื่อว่ามีเหตุการณ์อะไรแปลกๆ พวกข้าจะได้ช่วยเหลือกันได้น่ะขอรับ''
''เหตุการณ์แปลกๆ อย่างงั้นรึ?'' จินเยว่นางเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัย
''ใช่ขอรับพวกสัตว์ที่พวกข้านั้นเลี้ยงเอาไว้ได้หายตัวไปในตอนกลางดึก หลังจากพบเจอก็ได้กลายเป็นศพเน่าตายไปแล้วสภาพศพนั้นประหลาดสยองขวัญยิ่งนักขอรับ''
''พวกเจ้าพาข้าไปดูซากศพได้หรือไม่''
''พี่
