บทที่ 30 พ่อของเจ้าเหตุใดเลี้ยงอนุไว้เต็มจวน
นางยังนั่งอยู่กับเปาหลงบนรถม้า หากจะนึกเปลี่ยนใจหันหลังกลับก็คงไม่ทันเสียแล้ว เหตุที่นางกล้ามาถึงจวนแห่งนี้นอกจากจะเป็นเพราะเห็นใจเปาเปาแล้ว อีกส่วนก็เป็นเพราะเสิ่นลี่อิงมาในฐานะหมอหญิงลี่ผู้ช่วยเหลืออ๋องน้อยเอาไว้ และสุดท้ายเป็นเพราะนางมีน้ำกลิ่นจันทร์อยู่ในมือการวางยาพิษนางย่อมเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์
‘ก๊อก ก๊อก’ เสียงเคาะจากนอกตัวรถม้าดังขึ้นเป็นสัญญาณว่ารถม้าคันนี้กำลังจะเคลื่อนที่ ความจริงแล้วในยามที่เจ้าของจวนปิดไม่รับแขกเช่นนี้ หากเป็นคนอื่นคงถูกไล่ตะเพิดกลับไปเสียนานแล้ว แต่เพราะหยกประจำกายของ ‘ตู้เปาหลง’ ทายาทชายเพียงหนึ่งเดียวของหนิงอ๋องถูกนำมาแสดงคู่กับหยกประจำกายของเสียนอ๋องจึงมีการเปิดจวนเป็นกรณีพิเศษ
“พี่สาว ข้าจะได้กอดท่านพ่อแล้ว คิกคิก” เด็กน้อยที่ยิ้มดีใจจนตาหยีมาร่วม 3 วันถึงกับนั่งไม่ติดต้องเกาะขานางกระโดดโลดเต้นไม่ยอมหยุด
“
