Alexandra's Point of view
"Hell-"- i was about to say, hello. Nang magsalita na kaagad ang nasa kabilang linya.
(HELLO! WHERE ON EARTH ARE YOU?)- She shouted as if there's no tomorrow.
"Can you please tone down your voice?. It might broke my eardrum"- reklamo ko, ang sakit niya talaga sa tenga.
(CHE, where are you ba?)- tanong muli nito. Napabuga pa muna ako nang malalim bago muling sumagot.
"Nasa malapit na mall lang ako, waeyo?"
(Tsk, kanina pa kaya kita hinahanap. Who's with you?)
"Im with-"
"WHAT THE f**k/ OMYGHOD"-
*Bugs/splash*- I almost smash on the floor, when someone bumped at me. Nabitawan ko pati ang cellphone ko.
"BULAG KABA?, HINDI MO BA AKO NAKITA?. TATANGA TANGA EE"- Halos lumuwa ang mga mata ko, imbes na tulungan akung tumayo ay sinigawan pa ako nito. At ang malala? this arrogant monster called me 'dumb'.
"Hey, below the belt kana. Did'nt you see me also?. You're the one who bumped at me. At ikaw pa ang galit?"- naiinis na anas ko nang makatayo ako. Ang lakas nang apog nito manigaw ee siya nga 'tong bulag.
Kasalanan ko bang may hinahanap ako sa bag ko at hindi ko siya nakita?. Diba? kasalanan niya rin, hindi rin siya tumingin sa dinadaanan niya.
"HOY MISS! MAGSORRY KANA LANG. ANG DAMI MO PANG SATSAT"- so, ako pa ngayon hihingi nang dispensa?.
"Why am i going to do that?. Did you see my phone?. Basag!. Pay it"- ang kapal nang mukha dahil sa kaniya wala na akung cellphone.
"MUKHA MO BAYARAN MO. ANO KA SENUSWERTE? MAHAL ANG PERA KO, TSK. TABI. HAHARA HARA KA SA DAAN. AKALA MO NAMAN IKINAGANDA MO YAN"- pagkatapos niya akung sigaw sigawan, binirahan niya ako nang layas.
Asan ang manners dun? napaka arrogante. Madapa sana siya. At ano daw? mahal ang pera niya?. Hindi ko alam na for sale na pala ang pera sa pinas ngayon.
|Before everything, let me introduce myself first. Im Alexandra Miyumi Fuentes, 17years old. 50% filipino, 25% korean, and 25% Amerikan. And yes!, mix blooded ako. Ang Daddy ko ay pure filipino, while my Mom half american and half blooded korean. At hindi ko alam kung paano ko ma a-identify ang iba't ibang klase nang dugong dumadaloy sa ugat ko. Sorry na agad.|
|Second day|
"BAKIT HINDI KITA MAKUNTAK?"- halos tumalon ako sa gulat nang pasigaw na sumulpot sa tabi ko si Yassy.
She's Yassy Montemayor, 17 years old. half pinoy, half korean. She's may long time bestfriend and my best buddy. We grew up together in states.
"Pwede ba? mabibinge na talaga ako dahil sayo"- reklamo ko, dahil ang sakit niya na talaga sa ears.
"Che, fix your self. May pupuntahan tayo"- utos nito, awtomatiko namang napataas ang kilay ko.
"Where are we going?"
"Saan pa nga ba?. It's a boy hunting time"- magiliw pang sambit nito. As expected.
"At kelan pa tayo naging mangangaso?"- kunot noong tanong ko, at ang magiliw na mukha nito ay nagmistulang pinagbagsakan nang langit at lupa.
"What are you saying?. It's boy hunting not pangangaso"- pagtatama nito, nagets ko naman gusto ko lang siyang asarin.
"You said, hunting. So, i thought it was pangangaso"- Hindi ko alam kung saan ako matatawa, sa pagiging conyo namin o sa mukha niyang hindi maipinta.
"Tsk, mag ayos kana nga. Mag memeryenda tayo sa kanto"- exaggerated na anas nito. Retorted as ever.
"Yeah yeah! what ever"- pumanhik na ako sa aking silid, para magpalit nang damit.
Nang matapos ako magpalit bumaba na ako. At ang bruha na abutan ko lang namang kumakain sa sala.
"Akala ko ba magmemeryenda tayo sa kanto?, ee bakit parang ngayon palang busog kana?"- natatawang ani ko. Napabusangot naman ito.
"Lets go na"- hinatak ako nito papuntang kotse niya. Syempre may sarili siyang driver dahil pareho kaming minor.
|Mall|
"Lets go in pizza hot shop"- hinayaan ko na lamang siyang hilain ako kung saan.
"Go and find a table for us. Ako na oorder"- tumango na lamang ako, at naglakad na para humanap nang mauupuan. nakita ko ang isang bakanteng upuan malapit sa exit door.
Pero hindi ko alam kung likas nga lang ba akung lapitin nang malas, o talagang mapaglaru si tadhana.
*SPLASH*
"THE f**k!"- Eksaktong papadaan ako sa isang table nang biglang tumayo yung lalaki sa kinauupuan niya. And unluckily, yung juice na hawak niya ay nadanggil ko nang magkabanggaan kami at naibuhos sa kaniya mismo. Natalamsikan naman ako.
"BULAG KA BA?. BASA NA TULOY AKO"- Sigaw nito, halos mapalingon pa sa amin ang mga kalapit na mesa.
"Hindi ko alam na tatayo ka, im so-" i was about to apologize, pero nang mag angat ito nang tingin-
"Ikaw na naman/ And you again"- we said in chorus, siya na naman yung lalaking nakabanggaan ko last day.
"At kapag minamalas ka nga naman, ta tanga tanga ka na naman kasi"- he called me dumb again.
"Wow ah, ako pa ngayon ang tanga? sino sa atin ang bigla bigla nalang tatayo knowing na may dadaan?"- bwelta ko dito. Sinamaan lamang ako nito nang tingin.
"Pwede ba! mag sorry kana lang. Basa na ako oh, nakikita mo ba?. May pamalit kaba sa damit ko?"- kulang na lamang ay sakmalin niya ako sa tuno nang pananalita niya.
"Ay, hiyang hiya naman ako sa basag na cellphone ko. Ee ikaw may pamalit ka na ba doon?"- balik tanong ko. Mas lalo namang sumama ang mukha nito.
"Kaya kung palitan yun nang mas mahal, ee ikaw? Kaya mo bang bayaran tong damit ko?. Umalis ka nga jan. Malas ka! baka mahawa pa ako"- tinabig pa ako nito sabay bira muli nang alis. Hiyang hiya naman ako sa pagiging maswerte niya.
Ang sarap lang hubarin nung damit niya at ihampas sa kaniya! Ano akala niya sa akin? Walang pera?. Neknek niya!.
"What happened here?"- sulpot ni Yassy, habang dala dala ang pizza'ng inorder niya.
"That arrogant monster, makarma sana siya"- naiinis na ani ko. Nagtaka naman si Yassy.
"Ano bang nangyari?, ikaw ba yung kaaway nung lalake?"- she asked again.
"Yes, at nakakapanggigil ang isang yun. He's the reason why my phone got broked last day"
"Oh?, what a faith"- sinamaan ko naman ito nang tingin.
Anong sinasabe nito?.
"I mean, what an unfaith"- pagbawe nito nang mapansing lalong sumama ang mukha ko.
Kinuha ko na lamang ang pizza na hawak niya, at tiyaka sinimulang kumain.
|Third day|
Im currently here at the national book store, at syempre ano pa ngabang ginagawa sa NB?.
Naghahanap ako nang bagong mababasa, im into reading sa totoo lang. At kapag sinuswerte kanga naman.
"Yey, i already found you ba-"- napatigil ako nang mapansing may isa pang kamay ang humawak sa librong dapat ay kukunin ko.
"Sorry miss, nauna ako"- aniya
"No, nauna ako"- giit ko naman, nang madako ang paningin ko sa kaniya.
Holly cow, carabao.
"IKAW NA NAMAN?"- sigaw nito sa akin.
"And it was you, again"- naniningkit na aniya ko.
At ang arroganteng lalaking balahura na ito na naman ang na encounter ko.
"Ang malas mo talaga sa lahat nang taong gusto kung makita, ikaw pang ayaw ko ang sumusulpot"- He said.
"Ah ganun?, who the hell saying that i want to see your ugly face of yours?"- naiirita namang sambit ko habang parehong hawak padin namin ang libro.
"Wow miss, ikaw lang nagsabe niyan. Kaya pwede ba, bitawan mo na yang libro dahil nagmamadali ako"- hinila pa nito ang libro pero hinila ko din pabalik sa akin.
"Ikaw ang bumitaw nauna ako okay. Kung nagmamadali ka. Chupe, alis kana"- pagtataboy ko pa sa kaniya.
At dahil likas na yata sa kaniya ang mapagpatol. Nakipaghilaan pa siya sa akin. Pero pareho naming nabitawan ang libro nang-
"ALEXA FRIEND, ANDITO KA LANG PALA"- sumigaw si Yassy behind us. At dahil mapagsamantala ata talaga ang lalaking ito, dali dali niyang pinulot ang libro at tumakbo sa casier. Limited edition pa man din ang isang yun.
"Omyghod my book"- halos mangiyak ngiyak na ani ko. Habang kagat kagat naman ni Yassy ang kuko niya.
"Sorry friend hindi ko alam ee"
"Argh, bakit ba i've always been encountered that guy?. Wala nang magandang naidulot yun sa araw ko"- naiiritang ani ko. Habang hinihimas naman ni Yassy ang likod ko.
Until makauwe kami nang bahay, naiinis pa din ako. Nang dahil sa arroganteng yun, sirang sira na ang buong araw ko.
Kairita talaga, kukunin ko na sana ang cellphone ko nang maalala kung basag nga pala ito at hindi na magamit. What a lucky day. Kinuha ko na lamang ang loptop ko at nag open sa face off account ko. Kaso wala namang nag memessage. I was about to logging out, when there's a new window pop up in the screen.
Prettyboy Dy: Im still waiting, no matter what Lexa. Im not giving you up that easily.
And, what the heck. Who's this Prettyboy dy?.
(To be continue)