ตอนที่16 ก้อนแป้ง
สี่เดือนผ่านไปวันเวลาผ่านไหวดุจกับสายน้ำ ตอนนี้ท้องของหวังซูเหยาก็ท้องแก่ใกล้คลอดเต็มทน นางเดินอุ้ยอ้าย ๆ ไปมาอย่างอยากลำบาก ก่อนจะนั่งลงบนเตียงที่บุหนุ่มอย่างดีเพื่อพักเหนื่อย
"นายหญิงฝักบัวต้มเจ้าค่ะ" จืออิงนำเมล็ดฝักบัวที่ต้มจนสุกแล้วมาให้เจ้านายของตนเอง ที่ชอบทานตลอดตั้งแต่ตั้งครรภ์
"ขอบใจมาก...ช่วงนี้ข้ารู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีเลย เรื่องที่ให้ไปสืบได้ความว่าอย่างไรบ้าง" หวังซูเหยาเอ่ยถามสาวใช้ มือก็ปอกเปลือกของเมล็ดฝักบัวอย่างใจเย็น
"คุณหนูเหอแต่งไปท่ามกลางข่าวไม่ดี คุณชายไต้ก็ไม่ได้ชมชอบนางเจ้าค่ะ บรรดาหญิงสาวในจวนต่างก็ไม่ชอบคุณหนูเหอ นางคงใช้ชีวิตลำบากไม่น้อย" บรรดาหญิงสาวที่จืออิงบอกนั้นก็คือภรรยาหลวงและอนุทั้งหลายที่มากมาย จากการตอบแทนบุญคุณบ้าง ช่วยเหลือบ้าง ทำให้ไต้ฝูหยางนั้นมีสาวงามไม่น้อยในจวนอันใหญ่โต
"อืม นางทำตัวเองทั้งนั้นข้าก็อยู่ของข้าดี ๆ ไม่ได้ไป
