ตอนที่8 วันว่าง ๆ ของมารดาเลี้ยงและลูกเลี้ยง
ยามราตรีผ่านไปรุ่งอรุณวันใหม่มาเยือน...ตอนนี้เวลาล่วงเลยมาถึง ยามซื่อ (09.00 – 10.59 น.) สามคนพ่อแม่ลูกที่เที่ยวแบบจัดหนักจัดเต็มตลอดทั้งคืน ตอนนี้ก็ยังไม่พากันตื่นนอน ทั้งสามคนนั้นนอนหลับสนิท โดยไป๋หลี่คุนผู้เป็นบิดานั้นนอนกอดภรรยา ส่วนภรรยาสาวกลับนอนกอดลูกสาวแทน
โครกคราก ~~
เสียงท้องร้องของไป๋หลี่ฮวาปลุกคนตัวโตทั้งสองคนให้ตื่น ก่อนที่เด็กน้อยเริ่มจะงอแงอย่างเอาแต่ใจทั้งที่ยังไม่ลืมตา เด็กน้อยลุกขึ้นนั่งบนเตียงไม่คุ้นหน้า ใบหน้าน้อย ๆ เริ่มบูดบึ้งจะร้องไห้เพราะงอแงตามประสาของนาง
"โอ๋ ๆ อย่าร้องนะ" ไม่ทันที่เด็กน้อยจะร้องไห้งอแงก็ถูกมารดาเลี้ยงยกเข้ามาในอ้อมอก นางลูบหลังน้อย ๆ ของไป๋หลี่ฮวาเบา ๆ เป็นเชิงปลอบใจความอบอุ่นในยามเช้าสร้างความแปลกใจให้เด็กน้อ ก่อนจะแปรเปลี่ยนใบหน้างอแงเป็นรอยยิ้มอันหวานในยามเช้าทันทีเมื่อเห็นใบหน้างดงามของมารดา
