ภูตะวัน Talk
ผมรู้สึกสะใจทุกครั้งที่เห็นเธอได้ทำงานหนักๆวันที่ผมให้ เธอกำจัดแมลงกำจัดหนอนนั้น ผมแอบเห็นเธอร้องกรี๊ด กรี๊ด ท่าทางตื่นกลัวหนอนจนขึ้นสมอง รอยยิ้มร้ายปรากฏบนใบหน้าผม ตอนเย็นก็ไม่ได้มาทานข้าวที่บ้าน ผมได้ข่าวจากแม่บ้านหลังนั้นว่า เธอแพ้ขนบ้งตัวแดงเป็นผื่นเต็มตัว คงไม่กล้ามาที่บ้านให้พ่อผมเห็น ก็ดี แต่สิ่งที่ผมให้เธอเมื่อกลับไปที่ไร่เธอก็จะต้องได้ดูแลอยู่แล้ว ถือซะว่าผมทำบุญสอนงานเธอจริงๆ
"ไอ้ดล วันนี้แกพาคุณทอฝันไปเรือนเพาะชำต้นกล้าอ่อน ช่วยกันขนออกมาขนไปแปลงปลูกให้หมด เพื่อเอาไปให้คนงานลงแปลงปลูก ให้ทอฝันขนเดียว แกมีหน้าที่แค่ขับรถ" ผมบอกงานที่ต้องให้ทอฝันทำวันนี้
"ห๊ะ อะ อะไรนะนายให้คุณทอฝันทำคนเดียวมันไม่หนักไปหน่อย เหรอครับนาย ต้นกล้าไม่ใช่น้อยๆ คุณทอฝันทำคนเดียวไม่น่าไหว" สีหน้ามันตกใจมากหลังได้ยินคำสั่ง
"ทำไม่ได้ก็ต้องทำ ฉันสั่งอะไรก็ทำไป หรือแกอยากตกงานอีกคน ทำแค่นั้น
