บทที่ 26 ความรู้สึกที่มันเริ่มเปลี่ยนไป

1134 Words

ภูตะวัน Talk เมื่อคืนผมให้ทอฝันนอนที่บ้าน เพราะเห็นว่าเธอไม่สบาย กลัวเธอจะมาตายในไร่ และอีกอย่างเธอก็ดูจะเพลียด้วย ตกลางดึกผมก็แอบเข้ามาดู เผื่อเป็นอะไรเดี๋ยวพ่อผมจะว่าเอาได้ เช้ามาผมให้แม่ครัวเตรียมข้าวต้มให้เธอ กลัวว่าต้องทำหนักจะเป็นลมเอา ผมนั่งกินข้าวแอบสังเกตุเธอเงียบๆ หรือว่าความรู้สึกบางอย่างของผมที่มันเริ่มเปลี่ยนไป "พี่ตะวันคะ ทอฝันอิ่มแล้วงั้นทอฝันขอตัวไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเลยนะ คะ" ทอฝันลุกขึ้นเดินออกจากโต๊ะอาหาร "อืม อย่าลืมกินยา และหัดกินอะไรที่มันบำรุงตัวเองด้วยไม่รู้จะผอมไปไหน เธอยังตายไม่ได้ ฉันต้องใช้งานและให้เธอเจ็บอีกเยอะ ทำตัวให้มันเข้มแข็งอยู่รอชดใช้" ทอฝันหันมามองหน้าผม น้ำตาคลอเธอพยายามกลั้นไว้ "ค่ะ" แล้วเธอก็เดินออกไป อย่าเพิ่งเป็นอะไรไป เธอยังต้องอยู่กับฉันอีกนาน เธอยังชดใช้ฉันไม่หมด "กระปุก" "ค่ะ คุณตะวันมีอะไรคะ" กระปุกวิ่งเข้ามาหาผมที่โต๊ะอาหาร "ให้ป้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD