บทที่ 30 พลั้งเผลอ NC

1203 Words

ภูตะวัน Talk ผมไม่ได้เมาถึงขึ้นไม่มีสติ ผมรู้ตัวทุกอย่าง ผมแค่อยากรู้ว่าทอฝันจะทำยังไง ริมฝีปากของทอฝันตั้งแต่ได้ลิ้มลองครั้งนั้น ผมจะอยากได้ลิ้มลองอีกครั้ง ผมใช้ความชำนาญในการฉกชิมลิ้มความหวาน ยิ่งได้ละเมียดชิม ความต้องการผมมันก็พลุ่งพล่านจนมันไม่สามารถหยุดได้ ผมจัดการชุดบนตัวทอฝันออกจนหมด ก้มลงประกบริมฝีปากไม่ให้เธอได้ร้องห้าม "อ๊าาา!!" เสียงครางทอฝันหลุดออกมายิ่งกระตุ้นดุ้นผมให้พองตัว ลิ้นหนาไล่ต้อนกวาดชิมลิ้นบาง จนทำให้ทอฝันอ่อนระทวยภายใต้ร่างผม จนทอฝันเริ่มตอบโต้ลิ้นผมถึงจะดูไม่ชำนาญ แต่เร้าอารมณ์ผมให้พุ่งสูง ผมละริมฝีปาก มาขบเม้มตามใบหู ไล้ลิ้นเลียวนซอกคอ กระตุ้นอารมณ์ทอฝันจนเลิกต่อต้าน ร่างกายบิดเร่า "อ๊ะะ ~~อ๊าา!! เสียงครางหวานดังขึ้นไม่ขาดสายเหมือนคนใจจะขาด ปลายนิ้วสะกิดตุ่มประทุม หัวชูชันแข็งเป็นไต หน้าอกคัพซีกระเพื่อมตามการหายใจ ผมลากลิ้นมาเลียวนรอบประทุมถัน มืออีกข้างนวดคลึ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD