ติ้ง! เสียงข้อความที่ดังขั้นในช่วงสายของวัน ทำให้ฉันที่กำลังเตรียมตัวจะไปมหาลัยต้องขมวดคิ้วบางเข้าหากันด้วยความสงสัย เพียงแค่วินาทีต่อมาก็ต้องเปลี่ยนเป็นยิ้มกว้างออกมาแทน เมื่อคนที่ส่งข้อความให้ฉันก็คือเฮียเพเชี่ยน
เพเชี่ยน : กินไหม?
[ ส่งรูปภาพ ]
เฮียเพเชี่ยนส่งรูปข้าวเหนียวหมูปิ้งมายั่วกันขนาดนี้มีหรือฉันจะยอม ฉันรีบคว้ากระเป๋าแล้วใส่รองเท้าตรงดิ่งไปยังห้องข้างๆ อย่างอารมณ์ดี
ก๊อกๆ~ ฉันเคาะประตูสองสามครั้งรอไม่นานคนตัวโตชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงวอร์มขายาวก็เปิดประตูให้
"ไหนหมูปิ้งของบี" ฉันแบมือไปตรงหน้าร่างสูงแล้วฉีกยิ้มกว้างออกมา
"ในห้อง" เฮียเพเชี่ยนพยักเพยิดหน้าไปยังด้านหลังของเขาแล้วเบี่ยงตัวหลีกให้ฉันได้เดินเข้าไป
"เฮียไปซื้อมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย อย่าบอกนะว่าไม่ได้นอนเลยน่ะ"
"อย่าถามมากจะกินก็กินไป"
"ถามนิดถามหน่อยก็ไม่ได้" ฉันยู่หน่าใส่อย่างหมั่นไส้ แต่ก็นึกขึ้
