"อี๋~ เฮียเพสกปรกอ่ะ" ฉันรีบเช็ดน้ำลายกับชายเสื้อตัวเองว่ารังเกียจน้ำลายของเขาเต็มทน
แต่คนถูกต่อว่ากลับกระตุกยิ้มชอบใจแล้วดีดกีต้าร์ทำหน้ากวนๆใส่อีกต่างหาก
"มึงคุยกับใครตั้งแต่เมื่อกี้แล้ววะไอ้พุ" เฮียรามเอ่ยถามขึ้นทำให้ฉันรีบหันไปมองอย่างไวด้วยความอยากรู้
"แฟนกูไง" เฮียน้ำพุตอบด้วยร้อยยิ้ม แต่ฉันกลับช็อคไปกับคำตอบที่ไม่ได้เตรียมใจไว้ก่อน
แฟน! แฟน! แฟน! เหมือนคำพูดคำนั้นมันจะย้ำเตือนซ้ำๆให้ฉันได้ยินไม่หยุด
"...บี"
"ห้ะ?" ฉันเรียกสติตัวเองกลับมาเมื่อถูกเฮียเพเชี่ยนเอ่ยเรียก
"มือไม้อ่อนหรือไง" เฮียเพเชี่ยนยื่นถุงขนมของฉันที่ก่อนหน้านี้เคยถือมันเอาไว้อยู่ในมือ กลับหล่นจากมือฉันไปตอนไหนก็ไม่รู้
"เฮียกินเถอะบีไปเข้าห้องน้ำก่อน" ฉันรีบสาวเท้าออกมาแม้จะมีเสียงทักท้วงของเฮียเอ็มดังตามมาก็ตาม
ตอนนี้ความสับสนมันตีรวนเข้าหากันจนฉันเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร ทำไมมันถึงรู้ส
