“พี่พิมอย่าบอกนะคะว่าประชุมกับบอส” เมยาวีเอ่ยถามด้วยความเป็นกังวล เพราะส่วนใหญ่การประชุมของพริ้มเพราและจ๊อบจะเป็นการประชุมกับผู้บริหาร นั่นก็คือธิม วิวัฒน์เกรียงไกร ประธานบริษัทสุดหล่อที่มีสาวๆ รุมล้อมมากมาย และไม่เคยคิดจะจริงจังกับใคร ซึ่งเมยาวีไม่เคยได้พบหน้าเขาใกล้ๆ ตลอดระยะเวลาสองเดือนที่ผ่านมา เธอได้แค่เจอหน้าแบบไกลๆ หรือแค่ได้ยินพนักงานสาวๆ แอบคุยกันในห้องน้ำด้วยความดีใจเมื่อได้พบประธานสุดหล่อ
“ใช่จ๊ะ” พริ้มเพราเอ่ยสิ่งที่ทำให้หญิงสาวรู้สึกเครียดขึ้นมาทันที
“เมกลัวเมจะไปทำอะไรโบ๊ะเบ๊ะต่อหน้าบอสจังค่ะ” เมยาวีเริ่มมีความกังวล
“ไม่ต้องห่วงหรอก เดี๋ยวพี่จะช่วยเอง” พริ้มเพรารับปาก ก่อนที่เธอจะตบไหล่ลูกน้องของเธอเพื่อให้กำลังใจ
“ขอบคุณค่ะพี่พิม” เมยาวีเอ่ยออกมาด้วยความหนักใจ และเมื่อพริ้มเพราเดินออกไป เธอก็ต้องถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ พี่จ๊อบนะพี่จ๊อบ อยู่ดีๆ ก็มาทิ้งงานสำคัญแบบนี้ไว้กับเธอ ถ้าเธอทำไม่ดีมีหวังเธออาจจะไม่ได้รับการประเมินผ่านโปรก็เป็นได้
และแล้วเวลาที่เมยาวีกลัวก็มาถึง เมื่อเธอถูกพริ้มเพราเรียกตัว และพาเธอไปยังชั้นผู้บริหาร เพื่อประชุมกับคณะผู้บริหารที่นำโดยธิม เมยาวีเดินตามพริ้มเพราด้วยความตื่นเต้น เธอพยายามใช้เวลาที่มีอยู่ก่อนที่เธอจะเข้าประชุมจดจำรายละเอียดทุกอย่าง เพื่อที่เธอจะได้ไม่ทำผิดพลาดในที่ประชุมที่ล้วนแล้วแต่เต็มไปด้วยพนักงานตำแหน่งใหญ่โต
เมื่อหญิงสาวเข้ามาในห้อง เธอก็นั่งข้างๆ พริ้มเพรา เธอก็นั่งจดโน๊ตอย่างใจจดใจจ่อ จนกระทั่งเมื่อธิมเดินเข้ามา เธอจึงเงยหน้าขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น และเมื่อได้เห็นหน้าเขาเท่านั้น หญิงสาวก็รู้สึกชาวาปไปทั่วทั้งร่าง เธอไม่อยากจะเชื่อว่า ใบหน้าคมเข้มของเขา เมื่อได้มองใกล้จะหล่อเหลาราวกับเทพบุตรกรีกก็ไม่ปาน อารมณ์ตกหลุมรักในรูปลักษณ์ของเขาได้เกิดขึ้นกับเธอในตอนนี้ ไม่แปลกที่ผู้หญิงหลายๆ คนจะวิ่งเข้าหาเขา แม้ว่าจะรู้ตัวว่าเป็นได้เพียงของเล่นของเขาเท่านั้น
และตอนนี้เมยาวีก็กำลังจะเป็นเหมือนผู้หญิงคนอื่น ที่กำลังหลงในรูปลักษณ์ของเขา ในขณะที่ธิมก็มองมาที่หญิงสาวด้วยความตกตะลึงเช่นกัน เพราะผู้หญิงคนนี้สวยมาก สวยเสียจนเขาอยากครอบครอง แต่เขามีกฏของเขาอยู่แล้ว ว่าเขาจะไม่ยุ่งกับพนักงานบริษัท เพราะมันจะทำให้เสียการปกครองเสียเปล่า