'น้องทรัสรอมัมด้วยลูก ' วันหนึ่งร้องตามหลังลูกชายและฟารอยน์ที่เดินจูงมือกันเดินออกห่างเธอไปเรื่อยๆ ทั้งสองคนทำเหมือนกับไม่ได้ยินเสียงเรียกของเธอเลย วันหนึ่งพยายามเดินตามหลังของทั้งสองคนพ่อลูกไป
' น้องทรัส พี่ฟา ได้ยินเสียงมัมไหมลูก ' วันหนึ่งพยายามร้องตามหลังทั้งพ่อลูกดังๆน้ำตาเริ่มคลอเบ้าเพราะเริ่มน้อยใจทั้งสองคน หัวใจดวงน้อยมันเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก เพราะเสียใจกับทั้งสองคนแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นเธอ มือเล็กยกขึ้นมาเช็ดน้ำตาออกจากแก้ม
' แด๊ดครับผมคิดถึงมัม ฮื่อๆๆๆ ' เสียงสดใสของลูกชายกายเป็นเศร้าลง พร้อมกับปล่อยโฮออกมา วันหนึ่งพยายามกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้มือเล็กยกขึ้นมาปิดปากของตัวเองไว้ เพราะคำพูดของหนูน้อยช่างทำให้เธอเจ็บปวดเป็นที่สุด หัวใจดวงน้อยของเธอยิ่งเจ็บปวดมากกว่าเดิม วันหนึ่งนั่งลงบนพื้นห้องที่มืดมน พลางชันเข่าเล็กขึ้นมาเพื่อกอดตัวเองเอาไว้ เพราะเธอเริ่มรู้สึกกลัว เธอมองไม่เห็นผู้
