Ece üzerini giyinip saçlarını havlu ile kuruladıktan sonra salona girdi. Tüm kızlar koşup ona sarıldı. Biri yanağını sıkıştırıyor, biri öpüyor, diğer, sarılıyordu. Ece onların verdiği desteğe minnet duydu. Her zaman yanında olan arkadaşlarını sevgi ile kucakladı.
Selim yanına geldiğinde sıkıca sarıldı. Selim bir abi gibi her zaman yanında olmuştu. Ona olan sevgisi başka idi. Selim de kardeşi gibi gördüğü Ece'ye sıkıca sarılıp başından öptü.
-Daha iyi misin fotosentez güzeli?
-Artık nefes alacağım bir bahçem yok Selim.
-Olacak güzelim. Hep beraber daha güzelini yapacağız.
Ece, Bora ve Doğan'ın yanağına da birer öpücük verdi, teşekkür etti. Hep birlikte masaya oturup kahvaltı yaptılar. Mümkün olduğu kadar akşamın konusunu açmadılar. Ece'nin toparlanıp moralinin yerine gelmesini istiyo
