ติ๊ดๆๆๆๆๆ
ฝ่ามือนุ่มนิ่มควานหาโทรศัพท์มือถือที่อยู่ใต้หมอน อยากนอนต่ออีกสักนิดแต่วันนี้ดันมีพรีเซ้นท์งานตอนเก้าโมงเช้า
“เชี่ยยยย” ไม่ใช่เพราะตอนนี้เธอตื่นสายแต่เป็นเพราะว่าพระอาทิตย์ขึ้นแล้ว ไอ้หื่นที่นอนคว่ำหน้ากอดก่ายเธออยู่ยังไม่กลับ แล้วมันจะกลับยังไง ลุงยามเห็นเป็นเรื่องใหญ่แน่
“ไทเกอร์ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้” สองมือน้อยๆเขย่าให้เขาตื่นแต่ไอ้บ้านี่มันตายหรือไงเขย่าแรงขนาดนี้ยังไม่ตื่น
“ตื่นเลยนะ ทำไมนายไม่กลับตั้งแต่เมื่อคืนวะ” ปากว่าให้เขามือก็ดันๆเพื่อให้เขาตื่นจนเขาตกลงจากเตียงขนาดสามฟุตครึ่งของเธอ
ตุ๊บ
“โอ๊ยยย อะไรวะจีน่า”
“แหกตาดูซิฟ้าแจ้งขนาดนี้นายจะออกไปยังไง”
“โหยอะไรของเธอวะ ก็เดินออกไปไง” เขาตอบน้ำเสียงงัวเงียแล้วคว้าหมอนบนเตียงมาหนุนนอนข้างล่างแทน หญิงสาวท้าวเอวมองคนที่ยังมีหน้านอนต่อนิ่งๆ เท้ายกขึ้นเตรียมใช้ปลุกคนหน้ามึนแต่มีคนเคาะประตูห้องของเธอเสียก่อน
ก็อกๆๆๆ
“
