“แต่เขาเป็นแฟนอัน แต่เมื่อกี๊เขาคงเก็บอาการ ไม่อยากให้คุณลุงธานินท์รู้เรื่อง”
อันนาส่ายหน้า “ไม่หรอกนะอันอัน...ถ้าเขาคิดว่าน้องเป็นแฟนเขาแล้วทำไมถึงไม่ยอมเปิดเผยกับทนายประจำตระกูลของเราล่ะ อันไม่เห็นหรือว่าเขาเฉยมากกับการเข้ามาเป็นผู้บริหารโรงแรมคนใหม่แทนพ่อกับแม่”
“เขาคงเปิดตัวอันหลังจากนี้ ก็เราคบกัน อันนาก็เห็นนี่ว่าอันกับเขาคุยกัน เคยไปเที่ยวด้วยกัน”
“แต่ก็ไม่มีอะไรลึกซึ้งมากกว่านั้นนี่ใช่ไหม”
อันนาผุดลุกขึ้นแต่ต้องชะงักและทำหน้าเหมือนนึกอะไรได้ คำพูดของเธอทำให้น้องสาวผงะไปเช่นกัน
“อันนา...พี่เป็นอะไร คงกังวลใจเรื่องที่รามมาเป็นผู้บริหารคนใหม่สินะ”
“ก็ประมาณนั้น” คนตอบนั่งลงและสงบจิตใจเพราะเมื่อครู่เธอเองเผลอแสดงความรู้สึกออกไปเพราะลืมตัว
“พี่ไม่ต้องกลัวหรอก รามกับอัน...เราเป็นคนรู้จักรู้ใจกัน แต่ก็ไม่นึกเลยนะว่าเขาจะกลายเป็นเจ้าของกิจ
