“สวัสดีค่ะ โทรหาใครคะ?” เสียงน้องสาวรับสาย สิรินรู้สึกใจสั่น ไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดอย่างไรดี เธอรวบรวมสติอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจพูดต่อ
“สาว...พี่สิรินนะ” ปลายสายเบิกตากว้าง เธอและคนที่บ้านต่างเฝ้ารอการติดต่อมาจากพี่สาวนานหลายเดือน เมื่อเดือนก่อนแม่ของเธอพยายามไปตามหาพี่สาวคนนี้อยู่สองครั้งแต่ก็ไม่เจอเลย
“พี่สิ...พี่สิจริงๆ เหรอ พี่สบายดีหรือเปล่า พี่หายไปไหนมา แม่กับพ่อเป็นห่วงพี่มากนะ” ได้ยินแบบนั้นสิรินยิ่งรู้สึกเจ็บปวด เธอรู้ว่าพ่อกับแม่ต้องเป็นห่วง แต่จะให้ทำอย่างไรได้ เธอเบื่อที่จะต้องถูกพ่อแม่พ่นคำด่าใส่ เหนื่อยจากงานก็เหนื่อยมากพอแล้ว
“พี่สบายดี แม่อยู่บ้านหรือเปล่า” สิรินไม่อยากเสียเวลา เธอต้องการจะพูดคุยกับแม่ถึงประเด็นสำคัญ ที่ตั้งใจโทรไปหาในวันนี้
“อยู่จ้ะ เดี๋ยวฉันไปตามแม่ให้นะพี่” สาวรีบวิ่งไปตามแม่ของเธอด้วยความดีใจ เพราะพี่สาวขาดการติดต่อไปนาน และทุกคนต่างก็เป็นห่วงเธอม
