A Man's Cold World

Six

Six

Habang umiinom ng kape, nakatingin lang si Kurt sa cell phone niya kung saan binabantayan ang dalaga. He's thankful that Sabina didn't learn about the spy cameras that he put in her table and in her house yet.

Of course he made sure that he did not put one in her room. Ayaw naman niyang bosohan ito. He's a jerk but for her, he respects her.

But he couldn't find her though. He wonder where she was.

"Any news?"

"Nothing" saad niya na hindi tumingin sa nagsalita.

And it's already late when he learn about the voice. s**t. Tumingala siya only to see López frowning.

"It's been two weeks and still no news? This is not you Gazmen. Seriously" López said in serious tone.

The fact that Kurt is here in the military site to do first aid to all trainers in case there's an emergency made him completely curious why the hell this man is here all of a sudden!

He cleared his throat "It's not easy" aniya na lang kahit pa sa loob loob niya ay nangangati na siyang magtanong kung bakit ito nandito.

López tssk saka namaywang "You're not flirting with her, are you ?"

Kurt frown "What?"

"Are you not flirting with her?" López was so serious.

"No" Kurt was thankful that he didn't spoke with terrible tone.

"You sure?" nakatitig sa mga mata niyang saad ni López.

"yeah" he nodded.

"Why not?"

Kurt frown. " huh? "

"Ah. Wala wala" saad ni López na may pinipigil na ngisi sa mga labi. Saka nilayasan ang nagtatakang kaibigan. Yeah, they are friends.

He's not damn idiot to not tell everyone's feelings.

Naiwang nakatulala si Kurt. Napailing na lang siya dahil hindi niya alam kung ano ang uunahing isipin. Baka nga mabiyak na ang ulo niya sa dami ng laman nito.

There's a part of his head thinking about his assignments. The other part is how he will tell López about his feelings and the half of it is how to tame that woman.

She’s too bratt. She's a kind of a woman who can kill a man in just bare hands and she’s scary as hell.

Huminga siya ng malalim saka uminom ng kape para lang maibuga iyon sa ere dahil sa nakita niyang naglalakad papunta sa direksyon ng mga trainers! What the—"Hell"

Dali dali niyang pinunasan ang mukha saka mabilisang tumalilis papunta sa mga kasamahan niyang mga nurses sa di kalayuan.

Kung bakit ba naman kasi siya pumunta sa site! And why the heck Sabina is here again?! No wonder she doesn't exist in his monitor a while ago!

Sabina went to the nurses station at may kinausap na isang babaeng nurse. Kapagkuwan ay napalingon siya sa gawi ng lalaki dahil naramdaman niyang may nakatitig sa kanya.

Hindi nga siya nagkamali. The heart fluttering glare that she felt was coming from Kurt Gazmen himself.

Napataas ang kilay niya dito. Tumikhim lang ang lalaki saka tumingin sa ibang direksyon. Pero siya ang nagkusang lumapit sa kinaroroonan nito.

They were six, at nakaupo lahat ang mga ito sa harapan ng mahabang mesa. He's a doctor alright but she didn't expect him to be here kasi last time, iba ang doctor na nandito.

"Oh, you're here doctor" Aniya sa lalaki saka ngumiti pero gamit ang kanang bahagi ng mg labi.

It wasn't a full smile, it was — lopsided.

"Yeah. Why?" Kurt said in serious tone. "Is there any problem with that?"

Umiling lang si Sabina. "O, nothing. Aside from you showing yourself in front of me" aniya saka tumlikod. Hahakbang na sana siya ng marinig ang lalaki

"Bakit ka kasi nandito?" anito na para bang yamot na yamot.

Napapikit ang dalaga at ikinuyom ang mga palad saka nagmulat at umayos ng tayo saka humarap sa lalaki. "Ikaw na ang pulis at ako ang doktor para hindi ka na magtanong"

Tumaas ang kanang kilay ng llaki. "Tapos ako na naman ang may kasalanan kung bakit tayo nagkita dito? Gan'on ba?"

"May sinabi ba ako? I am at work Gazmen. Do yours and I do mine. Don't f*****g let our personal matters create ruckus in our jobs" anito saka ginamit ang kanang kamay para palayasin ang lalaki sa harapan niya, dahil tumayo ito sa uouan at pumnta sa harap niya na nakapa maywang pa na akala mo sasabak sa awayan. "Tabi" aniya saka naglakad papunta sa mga kasamahan.

Kung bakit ba naman kasi siya pinapunta dito sa training site na wala sa oras e.

Nakatunganga na lang si Kurt habang pinapanood ang papalayong dalaga sa kanya. Sa isip isip niya, Kung umasta ito parang hindi nilantakan ang mga labi niya sa dalawang pagkakataon a.

Not knowing that there are five pairs of eyes watching them with full of amazement! They all knew well who is doctor Kurt Simon Gazmen. He was f*****g serious, cold and not-talking type of man!

And that made the five colleagues— jaw-dropped.

Alas tres ng hapon nang maisipan ni Sabina na pumasok sa kitchen staff at para magtimpla ng kape niya. Hindi ito ang unang beses na nakapunta siya dito kaya kabisado na niya ang lugar.

And she has full access to the kitchen as the commanding officer is no other than Goldwyn.

Pagpasok niya sa loob, napamata siya sa tao doon, it was Kurt Gazmen na may hawak na tasa na umuusok pa ang laman.

"The kitchen is all yours" anito na naglakad papunta sa kinaroroonan niyang likod ng pinto.

Huminga siya ng malalim saka lakas loob na nagsalita "Wala akong sakit Gazmen para tratuhin mo ng ganito. Kung sa iba naman okay ka naman a. You can easily smile at them—"

"it's not you—"

"Oh don't f*****g use that it's not you it's me words in my face Gazmen. It's so f*****g cliché. Mag isip ka naman ng iba!"

Kurt Simon froze as the woman in front of him just raised her voice in his face! He can read frustrating tone but hell he was as well frustrated and concerned why he found her cute even though he was treated like a baby and she was an angry mother out of the blue!

This is dangerous.. Really really dangerous! Aniya sa sarili.

"I avoid s**t because I'm afraid of me not you. My temper goes from zero to prison real quick —"

"Bumalik ka sa loob ng tiyan ng nanay mo at magmuni muni doon kung bakit ganyan ugali mo"

Nagtataka na din si Kurt sa sarili kung bakit hindi naman tumataas ang dugo niya sa babae kahit pa pilosopo ito kung makasagot sa kanya.

Kung iba siguro ang nagsabi sa kanya ng ganito, wasak na ang panga nito lalo na't wala naman na siyang nanay.

" No.. I mean —" he blows a loud breath saka kinamot ang leeg "would you like to drink coffee?" huh?! What were you thinking Kurt?! Inis na saad niya sa sarili.

"No. Lasunin mo pa ako e. Madami pa akong kailangang gawin dito sa mundo" Sabina said and went out from the small kitchen.

She was tempted as well as tempted to flirt with him as her friends suggested but then she needs to be careful this time.

Ayaw niyang makarinig ng hindi kaaya-aya sa tainga niya. She's afraid that her feelings will go deeper as she always does every time he spoke like that.

Aminin man niya o hindi, lalo siyang nagkakaroon ng amusement para sa lalaki sa tuwing nagsasalita ito ng ganoon, front lang niya siguro ang mainis o mainsulto pero sa totoo lang, she found him — hotter.

But before she can close the door completely, Kurt took her hand and pulled her back inside. He managed to put her in his chest by his left arm only as the right one is holding a cup of coffee na nakataas medyo malayo sa katawan nila.

Habang mataman na nakatitig sa mukha ng babae hinigpitan niya ang pagyakap gamit ang isang kamay. Tila bakal iyon na hindi magawang makalaya ni Sabina.

Or maybe she wanted it too?

"Look here Sabina baby, I'm sorry okay?" anito sa swabeng boses na nagpa nganga sa dalaga.

It was a wrong move dahil sa ngayon, bihag na ng mga labi ng lalaki ang naka nganga niyang bunganga!

Ibang iba ang pakiramdam kapag siya ang humahalik dito at kapag ito ang humalik sa kanya. Tila siya idinuduyan sa kalangitan na siyang pakiramdam na kusang nagpapikit sa mga mata niya.

She’s still in daze even though Kurt already let go of her lips at naka titig na lang ito sa kanya pero yakap-yakap pa din siya na tila ba ayaw siya nitong bitawan.

Then he smacked kisses her five times na nagpamulat sa dalaga.

"W-what were you d-doing?"

"Kissing you?" patanong na saad ng lalaki.

Tumikhim lang si Sabina at ngumiti saka tinanggal ang kamay ni Kurt na nakayapos sa baywang niya.

Kinuha nito ang baso sa kamay ng lalaki na nakataas pa din sa ere saka binuksan ang pinto "See you" aniya saka nagmamadaling lumabas.

Naiwang napapangiti ang lalaki saka bumalik sa kung saan siya nagtimpla ng kape kanina.

She’s cute. Napapailing na saad niya sa sarili.

Habang nagmamasid si Kurt sa paligid, nakita niyang papalapit sa kanya si Jonas.

"Balita?" anito

"Wala" simpleng saad niya.

Nakita niyang nakapa maywang ang dalaga sa di kalayuan sa kinatatayuan nila. Napa ngiti siya sa itsura nito.

"Truly, you can't deceive feelings yeah?"

Napalingon siya sa katabi. He sighed and nodded "Yeah. You're right" saad niya.

Jonas already knew his feelings towards Sabina. So there's no need for him to act normal. "Anyway, why is that jerk López was here a while ago?" kunot noo niyang saad ng maisip ang lalaki.

Jonas chuckled "Ah that? Inutusan siya ni Roland na mag deliver ng pagkain—"

"—what? Seriously? Damn man, is Roland Bautista nuts?"

"Hindi naman, nagprisinta lang daw ito na ito na lang ang magdala ng mga iyon ng malaman na ikaw ang naka tokang doktor ngayon dito. Miss ka raw kasi"

"Miss my foot" naka taas ang kilay na saad niya. "He asked me about my assignment tho" he added and sighed.

"Man, I pity you. Seriously" nakahalukipkip na saad ni Jonas.

Namaywang si Kurt saka magsasalita na sana nang makitang natumba si Sabina "f**k!" he shouted and run as fast as he could.

"what happened? Are you okay? May masakit sa'yo?" natatarantang saad niya habang iniinspeksyon ang mukha, ulo at katawan ng dalaga.

Sabina chuckling "I was... Hit by a ball —" kahit pa nakapikit siya, alam na alam niyang si Kurt ang kausap.

Walang ibang nagpapa t***k ng puso niya ng ganito kundi ito lang.

Namilog ang mga mata ng lalaki. "What? Where?" sapo nito ang mukha ng dalaga.

Itinuro ng babae ang kanang mata "Dito" saad nito saka nagmulat "Awww" anas niya.

He tilted his head. "s**t—what..." he was about to shout at those trainees that were playing basketball when Sabina cut him off.

"Shh. I'm okay. Let them be. Training isn't easy. Let them have a break will you? " saad ng dalaga.

Walang salitang kinarga siya ng lalaki — a bridal style. "Put me down. I'm okay" aniya na nangingiti.

"Sshh shut up" anang lalaki saka nagpatuloy sa paglalakad.

Tila may sarili silang mundo dahil hindi alintana ang hiyawan ng paligid na animo'y nakakita ng kamangha-mangha.

Jonas is smiling while taking video. After that he sent it to their Group Chat. Kurt heard his phone beeping inside his pants pocket but he ignored it.

There's nothing important for now than Sabina.

Sabina wrap her arms to his neck and lean her head on his chest. Namnamin niya muna ang sarap ng kinakarga sa ngayon.

Hindi niya kasi alam kung kailan na naman magbabago ang pakikitungo nito sa kanya.

Dinala siya nito sa maliit na clinic ng training site saka pinahiga sa isang single bed. Kapagkuwan ay tinignan nito ang matang natamaan ng bola saka ito tumayo at tumungo sa isang maliit na refrigerator.

Kumuha ng ice pack saka bumalik sa kinaroroonan ng dalaga. "Bear with me okay?" malamyos na boses na saad nito.

Sabina nodded. She feels like sleeping. Bunga na siguro ito ng hang over niya kagabi. Tapos wala pa siyang sapat na tulog for how many days now.

She said once that she doesn't like him to show himself in front of her but that was just a front. Ang totoo ay gustong gusto siya nitong makita. Babae siya kaya naman mas mataas pa sa bulkang mayon ang pride niya.

Pero ang hayup na lalaki naman, tila masyadong masunurin kaya lagi itong nagsasalita ng patungkol sa sinabi niya noon.

Kaya ayon tuloy, lagi silang hindi nagkakasundo.

"Are you really okay?" saad ng lalaki.

Sabina nodded "I'm fine. No worries" aniya. Kapagkuwan ay nagmulat ng mata at tinabig ang kamay ng lalaki na may hawak sa ice pack na nakalagay sa mata niya. "Oh wait, are you even worried? Sorry for the wrong choice of words. Baka iba na naman ang isipin mo—"

Kurt claimed her lips. Sabina automatically shut her eyes off!

Kurt didn't leave her lips even though he's now finished kissing her. Their lips still brushing each other that's why Sabina felt Kurt is smiling.

" I am worried. One thousand one percent worried" saad ng lalaki.

Jesus Christ!...