A Man's Cold World

Eighteen

18

Manila, Philippines.

"Same old days" anang Sabina habang palabas ng airport habang tinatanggal ang suot na shades while Shaina is putting hers.

Napailing na lang ang dalaga ng mapansin na may naka sandal sa harapan ng sasakyan, naka halukipkip pa ang shuta.

Then he wave his hand on the air. Sabina smirk. This guy..

"Hello there " anya sabay lingon kay Shaina "May sundo ka or sabay ka sa'min?"

"Ayan o, limo" nguso nito sa paparating na limousine. Na hindi man lang tumingin sa gawi ni Renato.

Pero malay niya, baka naka bombastic side eye na naman ito, she's using hard tinted eyeglasses e.

"Ay wow ante. Sana all na lang ako" Sabina tssk. Saka kumunot noo "Who the hell fetching you with that kind of car?"

Nagkibit balikat lng ang kaibigan at tinapik siya sa balikat at umalis na. Saka lang siya natauhan ng marinig niya ang mahinang pagtawa ng kapatid. "Heh!" she snapped. She heard him chuckling but his face is still 'the' serious looking!

How the hell he can do that?

Renato Mallari. Imagine how shock she was when he said they're siblings. At hindi siya naninawala noong una. Kahit pa ang way nito ng pagsasabi niyon ay isang kapirasong papel na sobrang halaga ang laman.

The DNA test result that he gave her back then gave Sabina a lot of things to consider. One, how he took a sample of her hair—like what this man said— to be tested. Two, how did he know that she's the one he's looking for. Three, how many years, months or days na pinabantayan at minanmanan siya nito.

And until now, hindi pa din siya makapaniwala. Hindi pa din kasi ito nagkukwento kung paano at kung bakit sila naging magkapatid, bakit sila nagka hiwalay. Bakit sila ngayon lang magkita. Kung half brother ba o both parents.

Madami. Sobra pa sa madami ang taong niya na hindi niya alam paano niya umpisahan.

Minsan talaga ang buhay parang life e 'no. Hindi mapalagay, parang tao lang.

"How's the vacation?" Renato asked like he was already used to it. E simula ng sa party noon, hindi naman ito nag text o tumawag man lang sa kanya.

Tapos kahapon bigla nitong tinext na susundoin siya ngayon. O' diba. Isa ding hindi mapakali sa buhay.

"Just" she said.

"No new person of interest?" wala man lang maaninag na excitement sa boses.

"Nah" she nod her head.

"Still that jerk huh"

"Yeah.. Wait—what?" napakunot noo siya "Who are you referring to?" e, hindi naman niya sinabi dito about Kurt.

Oo nga pala. Pinabantayan nga pala siya.

Renato chuckles, again. Chuckling without facial expressions! Ni hindi lumapad ang labi o umawang ang bibig! "You're such a cutie. Sometimes I wonder how did you end up being a police officer with that cuteness"

"Are you underestimating my career?"

"Nah. Just"

"Do you have friends?" walang emosyong tanong ni Sabina

"Few"

"Serves you"

"What do you mean?"

"You being cold, straightforward sarcastic f*****g demon? I doubt you'll have many" she tssk.

"Few friends with being loyal, true, and trustworthy is better than many people surrounding you with plasticity and a black hidden agenda" naka labi nitong saad habang sumisilip sa side mirror.

"Sabagay naman. I have few friends too. Sometimes, I'm struggling to find trust from others. I don't know, maybe because I am different. I mean—"

"You're not different, you're special"

Sasagot pa sana siya nang mag ring ang cellphone niya. She took it from her handbag and smiled when she saw the notification on her screen.

Kurtie: you home?

She smiled. Again.

OTW. She replied.

Kurtie: See you soon. Muah

She giggled. Napatingin siya sa kapatid ng bigla itong nag preno. Mabuti na lang at naka seat belt siya kundi bukol ang aabutin ng noo niya! "The f**k is wrong with you?" naka kunot noong saad niya

"You happy?"

"Yes. Any problem?"

"Good" anito saka pa side na ngumiti. More or less, ngisi. O di kaya PILIT na ngisi. The hell this man!

Baliw yata 'to. Aniya sa isipan. Ang cold na nga ng mukha, ang cold pa magsalita. Ano na lang maganda nitong ugali?

She sighed. Bakit ba siya napapaligiran ng kaugali niya this days?

Like, is it karma or something? Ano ba nagawa nya sa past life at niya at ganito ang mundo niya sa kasalukuyan? Tapos hindi din niya lubos maisip paano niya naging kapatid ang isang 'to.

Ibang iba! Mas seryoso pa sa seryoso e! Ipinaglihi yata' to sa isang dosenang ipis, ni hindi marunong ngumiti amputa!

The f**k.

Mabuti pa nga si Kurt niya, marunong ng tumawa e. Ayyie. Kilig yarrn! Tse! Tumigil ka self.. Sita nya sa dalawang bahagi ng utak niya.

"Busog ka o gutom?" kapagkuwan ay tanong ng driver a.k.a kapatid niya.

"Napipilitan ka te?" naka taas na kilay na saad niya.

"I'm a man. Not a woman to call me ate" walang emosyong saad nito.

"A sorry. I forgot. Lumang tao ka nga pala" Sabina said habang tumatango.

Hindi na lang umimik si Renato. In his mind, wala siyang panalo sa isang 'to.

Sabina didn't inform Kurt that she was with Renato since she didn't have time to tell him the truth kasi nga nawalan sila ng time mag usap dahil puro pasarap ang inatupag nila sa hotel room nito.

Nag stay ba naman siya ng dalawang gabi at dalawang araw sa room nito e. Ang maganda doon, hindi man lang nag tanong si Shaina sa kanya kung saan siya naglagi sa mga araw na iyon.

Kaya hindi na din siya nagsabi at nag kwento sa kaibigan. Nang maramdaman niyang huminto ang sasakyan nila, napatingin siya sa labas. And it's the café she used to have her drinks, coffee or muffins and breads. Malapit lang iyon sa presinto kung nasaan ang work niya.

Minsan she used to talk to the girls there pero minsan naaalibadbaran siya kay Catherine. Mata nito mapang asar e. Kaya minsanan lang siya pumunta doon na mag isa. She wants to be with Shaina of Athena whoever has the time.

"Bakit dito?" aniya sa kapatid na sa labas pa din naka tingin.

"I know you love what they have there. My men always tell me you're here —"

"—Pinabantayan mo talaga ako no?" doon na siya tumingin sa kapatid.

Nagkibit balikat lang ito with matching nakalabi pa. Kulang na lang idipa pa nito sa ere ang dalawang kamay e. Like he was saying 'Well, do I have any choice other than that' vibes.

Sabina pfft. Saka binuksan ang pintuan at lumabas. Dumiretso siya sa loob at nagpunta sa counter para umorder. She ordered mocha and chocolate muffin, hindi siya nag order nang para sa kapatid niya.

Nang sabihin ni Bea na dadalhin na lang ng waiter sa mesa niya, pumili na siya ng mauupuan. She chose the corner table where she can have her peace. Iyong hindi siya matutunghayan nino man na nasa counter.

"Did you order for me?" saad ng kapatid niya.

Umiling lang siya. She heard Renato sighing and just left her at nagpunta sa counter. Kapagkuwan ay narinig niyang tumunog ang cellphone niya mula sa bulsa niya. She saw Kurt's profile.he was calling on her watts app.

Sinagot naman niya iyon. It's video call kaya naman pinatay niya agad. And texted him 'later'.

She was thankful that he didn't insist. Kasi baka makita nito ang kuya niya, lagot na naman.

Naiwan kasi ito sa Vegas. May gagawin pa daw at susunod na lang daw ito for one or two days. And they both decided to have a truce and just go with the flow. Kurt wanted to have an official relationship between them but Sabina said to take it slowly.

Kahit may nangyari na sa kanila. Wala e, natatakot siya sa anumang mangyari. In her mind, malay ba niya bukas makalawa tegi na siya. Kawawa naman ang Kurt pogi niya kapag nagkataon.

Mabuti na lang at naunawaan siya nito.

Park. Philippines.

Kurt was just sitting on the bermuda grass ng lumapit si RR at naglagay ng baso sa tabi niya. Hindi niya iyon pinansin dahil may ibang laman ang isip niya ng biglang may naglagay ng barya doon!

Fuck? Napatingala siya sa naglagay and of course the person was an stranger and he tilted his head to his right and there the gang is, holding their stomach and laughing as f**k!

Ginawa pa siyang namamalimos ng mga tarantado e!

Napilitan siyang tumayo at kinuha ang pera saka ibinigay sa isang bata na tingin niya ay namamalimos din. Saka siya pumunta sa mga tropang parang mga batang sobrang saya na nakakita ng mga laruan.

"Mga gago" saad niya.

"E sa layo ng tingin mo bro" It was RR

"babae?" Adrian.

"Iyong dati ba?" Jonas

"mahinang nilalang ka pala e" Thadeius. Nakasama ito ngayon dahil off ng kapatid niya na siyang asawa nito.

He's his best friend pero hindi niya magawang mag open up dito. Mas may alam pa sina Jonas at Goldwyn sa storya ng buhay niya ngayon e.

Goldwyn, Roderick and Jake was just sitting on the grass. Na tila ba walang naririnig. May tinitignan kasi ang mga ito na hidni malaman ni Kurt kung ano at kung sino.

Kurt just smirk. Saka Umiling. "Tara inom" yakag niya. Nagtinginan naman ang mga kasama niya. Doon napalingon sina Roderick sa gawi niya.

"Sure. Libre mo?" saad ni Jake.

"Sus para ka namang nakaka rami e takot mo lang asawa mo" anang Thadeius.

"Sino bang hinde?" naka taas kilay na saad nito. "Ikaw din naman a?"

Thadeius chuckled "May tama ka brad" anito.

Roderick laughed "Ditto Cousins.. Ditto" anito.

Adrian chuckled "Ditto. But we can still drink tho. Basta moderately lang. Para masamahan ka lang namin" saad nito saka tinapik ang likod ni Kurt.

They decided to go to RR’s house. Huwag daw muna sa club kasi sa park ang paalam ng mga kasamang may mga asawa na.

Kaya mas mabuti kung sa loob ng compound na sila. Mas madaling maka uwi sa kanya kanyang mga bahay kung sakali.

When they arrived at the village, nagkanya kanyang baba ang mga ito. And he heard the others whining, he look at the scene they're looking at and

Kurt was dumbfounded as he saw Joshua, Mathew and MN chilling in the pick up truck! Bakit ba hindi? E ginawa lang namang swimming pool ang pobreng sasakyan! They put a big plastic inside to not let the water leak, and put a water in it!

And what do they do at this moment? They're sitting in the water and drinking beer like they're on the beach!

May itinayo pa talagang mesa sa gitna ng loob ng sasakyan, may payong at ang kalahati ng katawan ay babad sa tubig!

"Holly cow.." Kurt said.

"Astiggg" nakapamaywang na saad ni Adrian.

"cool" it was Jake.

Roderick just chuckled. Jonas and Goldwyn whistling.

Kurt tsskd. Paano nga ba siya nakapunta sa circle ng mga sira ulong 'to?

And to think na nasa gilid sila ng daan!

E hindi lang naman silang magpipinsan ang may bahay dito sa village e. Madami din iba! And Kurt is planning to buy one here also. Mas mabuti din iyong may sariling bahay na uuwian.

He have apartment, condo's and buildings but a home?

Wala pa siya n'on. Maybe because he doesn't have a family of his own yet. A sadness appear in his heart again nang maisip si Sabina.

He didn't argue with her when she said that they'll take it slowly about them. Naisip niya baka hindi pa ito handa sa isang relasyon. Kagaya niya pero mas minabuti niya sabihin sa babae na dapat magkaroon na sila ng label.

He told her he likes her. A lot. But she just smiled and said those words. 'We dont have to rush things up. We will just go with the flow and take it slowly. Okay?'

Naiisip niya tuloy na baka hindi siya nito gusto. Pero bakit nito isinuko ang bataan sa kanya? Daming tanong. Wala namang tamang sagot.

"Uy. Okay ka lang?" anang Jonas.

Kurt nodded "Yeah. Yeah"

"Eh?"

He chuckled "Oo nga. Namo ka"

"Para kang namatayan e"

Goldwyn tap his back "Condolence sa puso mo pre"

Kurt sighed "Ina mo"

Natatawang sumandal sa sasakyan si Jonas habang pumunta naman si Goldwyn sa mga kalalakihan na may kanya kanya nang hawak na beer. "Sabina?"

"Yeah" he said, nonchalantly.

"What about her this time?"

Napabuga ng marahas na hangin ang lalaki. Hindi siya ang tipo ng taong nagshe-share ng mga hinaing sa buhay pero ewan ba niya, pagdating sa babae, parang hindi niya kayang hindi humingi ng payo sa mga kaibigan e. "She doesn't want to have a so called relationship"

"O"

Kurt just tsskd saka sumandal na din.

"Ano nga ulit motto mo?"

"To live"

"Suits you pare" anang Jonas na natatawa.

Yeah.. I know right..