ตอนที่ 10
1075 Words
จันทร์เจ้าขาเค้นเสียงตอบกลับอย่างโมโห จากนั้นก็หยิบตำราเรียนของตัวเองขึ้นมาเปิดกางไว้บนโต๊ะ และตั้งหน้าตั้งตาเหมือนกับตั้งใจเรียนกับสิ่งที่คนสอนกำลังพรั่งพรูออกมาเป็นที่สุด แต่ใครจะรู้เล่าว่าแท้จริงแล้วสองหูของหล่อนไม่ได้ยินอะไรจากริมฝีปากสุดเซ็กซี่ของไทเลอร์เลย หูของหล่อนมีแต่ชื่อของเขาดังก้องไปหมด ไทเลอร์หล่อลากไส้ ยิ่งมองใกล้ๆ แบบนี้ก็ยิ่งหล่อเหลือเกิน หล่อชนิดที่เรียกได้ว่าสุดๆ ในสามโลก
เพราะอย่างนี้สินะในห้องเรียนคาบนี้ถึงอัดแน่นไปด้วยนักศึกษาสาวๆ จนล้นห้อง ทั้งๆ ที่ปกติยามที่อาจารย์โจชัว เรนดอฟสอน ในห้องเรียนแทบจะร้างนักศึกษาเลยก็ว่าได้ ผิดกับตอนนี้ลิบลับนัก หญิงสาวลอบถอนใจออกมาเบาๆ เมื่อค้นพบว่าคู่แข่งในสนามแย่งชิงหัวใจของไทเลอร์นั้นช่างมีมากมายเกือบค่อนโลกเลยทีเดียว ไม่สิ... ทั้งโลกเลยก็ว่าได้ นี่หากนางฟ้า นางสวรรค์มีอยู่จริงๆ พวกหล่อนก็คงจะไม่รั้งรอที่จะกระโดดเข้ามาร่วมวงแย่งชิงไทเลอร์อย่างแน่นอน หล่อนเชื่อแบบนั้น
“เอาล่ะ วันนี้พอแค่นี้ก่อน เดี๋ยวสัปดาห์หน้าอาจารย์โจชัวจะมาสอนพวกคุณเหมือนเดิม”
“แต่ฉันอยากให้อาจารย์ไทเลอร์สอนแทนไปตลอดเลยนี่คะ”
ฟิลิเซียลุกขึ้นยืน พลางส่งสายตายั่วยวนไปยังหนุ่มหล่อลากไส้ตรงหน้า
ไทเลอร์ระบายยิ้มหยันน้อยๆ
“ความหวังนั้นคงไม่มีทางเป็นไปได้ เอาล่ะไปเรียนวิชาต่อไปกันได้แล้ว”
“ทำเป็นหยิ่งไปเถอะพ่อรูปหล่อ เดี๋ยวจะทำให้หลงจนโงหัวไม่ขึ้น”
ฟิลิเซียบ่นอุบอย่างผิดหวัง ก่อนจะลุกขึ้น และเดินตามกลุ่มนักศึกษาออกไปจากห้อง ซึ่งจันทร์เจ้าขาก็กำลังจะออกไปเช่นกัน แต่เสียงกระด้างน่าสะพรึงกลัวของไทเลอร์หยุดหล่อนเอาไว้เสียก่อน
“ส่วนเธอที่มาสายรอพบฉันก่อน”
ไม่ใช่แค่หล่อนคนเดียวที่ชะงักเท้า แต่ฟิลิเซีย เจนนี่และนักศึกษาสาวๆ อีกหลายๆ คนต่างหยุดเดิน และหันกลับมาจ้องหน้าหล่อนสลับกับหน้าของไทเลอร์
“ฉัน... ฉันหรือคะอาจารย์”
“ใช่...”
น้ำเสียงของเขาฟังดูแสนอันตราย
“ทำไมต้องให้นัง... เอ่อ แม่จันทร์เจ้าขาอยู่พบอาจารย์ด้วยล่ะคะ ให้ฉันอยู่แทนดีกว่า ฉัน...”
ฟิลิเซียรีบเสนอหน้าทันควัน และอีกหลายคนก็กำลังจะเสนอตัว แต่ก็ถูกไทเลอร์ตัดบทอย่างอำมหิตเสียก่อน
“ผมว่าพวกคุณรีบไปเรียนดีกว่า เพราะถ้าคะแนนของพวกคุณออกมาไม่ถึงเกณฑ์ที่ทางมหาวิทยาลัยกำหนด พวกคุณถูกรีไทร์แน่”
หลายคนหน้าซีดเผือด และรีบทยอยออกไป สุดท้ายก็เหลือแค่ฟิลิเซียกับเจนี่เท่านั้น
“แต่อาจารย์ก็ไม่ควรอยู่ในห้องนี้ตามลำพังกับแม่จันทร์เจ้าขานะคะ ก็อย่างที่อาจารย์รู้ว่าแม่นี่เป็นอีตัว...”
จันทร์เจ้าขาสะอึกกำลังจะตอบโต้ แต่ไทเลอร์แก้หน้าให้หล่อนเสียก่อน
“ถ้าไม่มีหลักฐานก็อย่าปรักปรำคนอื่น ออกไปซะ อย่าทำให้ผมอารมณ์เสียมากไปกว่านี้”
ฟิลิเซียกัดปากแน่น หันมาจ้องหน้าจันทร์เจ้าขาด้วยความริษยาแน่นอก จากนั้นก็เดินมาหยุดตรงหน้าและเค้นเสียงแผ่วเบาเพื่อให้ได้ยินกันแค่สองคน
“อย่าบังอาจแตะต้องของที่ฉันหมายตาเอาไว้เด็ดขาด เพราะไม่อย่างนั้นแกชะตาขาด”
แม่นี่ข่มขู่หล่อนเสร็จก็หันไปตวาดเรียกเพื่อนทันที
“ไปเจนี่ ยืนเซ่ออยู่ได้”
ฟิลิเซียกับเจนี่ออกไปห้องเรียนแล้ว ตอนนี้ก็เหลือแค่ไทเลอร์ผู้ชายที่หล่อลากดินกับหนูสกปรกเช่นหล่อนเพียงลำพัง เขาจ้องมองหน้าหล่อน ขณะเดินผ่านร่างของหล่อนไปหยุดที่ปากประตู หล่อนคิดว่าเขาจะก้าวข้ามธรณีประตูไปเสียอีก แต่ก็ผิดคาดเพราะเขากลับกระชากประตูให้ปิดสนิทลงและล็อคอย่างแน่นหนา จากนั้นก็เดินมาหยุดตรงหน้าคนที่กำลังยืนสั่นเป็นเจ้าเข้าเช่นหล่อนอีกครั้ง
สมองของหล่อนมโนสิ่งที่น่าหวาดกลัวที่สุดขึ้นมาในทันที สายตาของเขาน่ากลัว ท่าทางของเขาไม่ผิดจากเทพบุตรมารแม้แต่น้อย เขาหยุดอยู่ตรงหน้าของหล่อน ห่างแค่คืบเดียวเท่านั้น และจ้องหน้าหล่อนด้วยสายตาสีเขียวจัด
หล่อนลนลานจะถอยหนี แต่บั้นท้ายก็ไปชนเข้ากับโต๊ะเรียนเสียก่อน หมดทางหนี ทำได้แค่เพียงเผชิญหน้ากับจอมมารร้ายเท่านั้น
“เอ่อ อาจารย์ มีอะไร... กับ...”
“ว๊าย... อุ๊บ...!”
มันคือเสียงสุดท้ายที่สามารถเล็ดลอดออกมาจากปากอิ่มของหล่อน
หญิงสาวตัวชาดิก ชาไปทั้งตัว ตั้งแต่เส้นผมจรดปลายเท้า เมื่อจู่ๆ ปากของหล่อนก็ถูกไทเลอร์ผู้ชายในฝันประกบปากลงมาหา เขาจูบ เขาขยี้ เขาดูดจนปากของหล่อนชอกช้ำ จูบด้วยแรงโทสะ จูบด้วยรสชาติป่าเถื่อน ดิบถ่อย ราวกับต้องการลงทัณฑ์กับกลีบปากอิ่มของหล่อนให้สาสม จูบขยี้ บดคลึง ปานกลีบปากสาวจะฉีกขาดแต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะยังไม่เป็นที่พึงพอใจของเขา เพราะเขาเพิ่มความเร่าร้อนลงไปอีก หนักหน่วง ดุดัน และต้องการเอาชนะ จากนั้นก็เงยหน้าขึ้น มองหล่อนด้วยสายตากร้าวกระด้าง
“นี่คือสิ่งตอบแทนสำหรับน้ำแก้วนั้น”
เขาจำหล่อนได้...?!
หัวใจสาวเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก สมองของหล่อนในตอนนี้เต็มไปด้วยความสับสนและไร้ความควบคุม ผู้ชายคนนี้ร้ายกาจนัก เมื่อคืนเขาแสดงท่าทางว่าจดจำหล่อนไม่ได้ แต่แท้จริงแล้วเขาจำหล่อนได้ จำหล่อนได้จริงๆ
“อาจารย์... จำได้...”
“คิดว่าฉันโง่นักหรือไง”
นิ้วแกร่งไล้ไปตามกลีบปากล่างอิ่มเต็มที่ตอนนี้บวมช้ำเพราะฤทธิ์จูบดุดันของเขาเมื่อครู่นี้ ไทเลอร์รู้สึกตื่นเร้าไปทั้งตัว ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแค่จูบปากอิ่มๆ เท่านั้น ร่างกายของเขาจะไร้แรงต้านทานต่อเสน่ห์ของแม่ผู้หญิงชั้นต่ำคนนี้ได้มากมายนัก
- Writer
