พอหลุดปากเผลอพูดความในใจที่แสนทึ่มออกไป และไม่มีเสียงตอบรับใดๆจากข้างในนั้น เขาเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่ควรจะมายืนอยู่ตรงนี้ รู้สึกเสร่อผิดพี่ ผิดเวลา
ช่วงเวลาแบบนี้ใครที่ไหนจะมาซาบซึ้งใจมากไปกว่าคำว่าก้าวก่าย กลัวเธอรู้สึกว่าเขายินดีที่เห็นครอบครัวเธอแตกร้าว ไม่ใช่อย่างนั้น เขาแค่เป็นห่วง ห่วงจนลืมมองความเหมาะสม
ฉะนั้น เขาจะรีบพาตัวเองไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด
ฟรังโกเมแกน หันหลังกลับไปไม่ถึงสามก้าว
เพล้งง!
เสียงมีดหล่นพื้น
“..?.”
ฟุ่บบ
ร่างอ่อนแรงทรุดฮวบลง หมดสติตรงหน้าประตู สองวันมานี้เจอแต่เรื่องหนักๆจนไม่ได้พัก และไม่มีอะไรตกไปถึงท้องนอกจากน้ำเปล่า
“..?! รสริน”
เขาปีนระเบียงด้านหลังเพื่อเข้าไปช่วยเธอ เธอล้อมหมดสติข้างๆมีมีดซึ่งยน่าจะถือไว้เตรียมป้องกันตัว ที่สุดก็ไม่อาจจะเดินหนีไปได้อุ้มพาร่างบอบบางไปนอนบนผ้าห่มนวมผืนใหญ่ที่เธอตากไว้ด้านนอก และไม่กล้าพาเธอเข้าห้องนอน
เธอตัวร
