“ก็บอกแล้วไงว่าฉันเห็นกระเป๋าคนตายตอนหลบระเบิดใต้สะพาน เค้าตายข้างๆฉัน ส่วนรอยเท้านั่นไม่รู้” เธอจ้องตาคมเขม็งขณะอธิบาย
เธอเลือกที่จะโกหกเพราะรู้นิสัยสามี จึงไม่อยากต่อความยาวสาวความยืด อย่างน้อยๆเธอก็ไม่ได้คิดนอกใจเขาเลยสักครั้ง โปรดเชื่อใจกันเถอะ
“ไปได้หรือยัง ขอล่ะ” เธอพนมมือขึ้นอย่างเหนื่อยล้า
เสียงมือถือดังขึ้น มือใหญ่รีบดึงออกจากกระเป๋ากางเกงเธอเพื่อจับผิด แต่เมื่อเป็นเบอร์จากมารดาจึงรับเสียงอ่อน
“ว่าไงแม่”
เสียงงอแงของเอเดนแทรกมากับเสียงมารดาทำให้เขาใจเย็นลงมาหน่อย
“ครับ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ”
ฟรังโก เมแกน ฟังเสียงเธอที่กำลังทะเลาะกับสามีพลางขบกรามแน่น เขาแอบซุกเครื่องดักฟังไว้ในถุงผ้าใบนั้น และได้ยินเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างชัดแจ๋ว
ไอ้โจว์อาร์ติดยานรกและทะเลาะกับภรรยาบ่อยนั้นเป็นจริงอย่างที่สายรายงานทุกอย่าง เขาแอบขับรถตามห่างๆแล้วสงสารเธอและลูกจับใจเมื่อสามีขับเร็วราวกับคน
