เขานั่งมองคนรักที่กำลังทานอาหารด้วยแววตาอ่อนโยน การได้วีณากลับมาอีกครั้งนับเป็นโชคดีของเขาแล้ว
“แค่อยากมองแฟน ไม่ได้เหรอ” ชายหนุ่มส่งยิ้มให้แก่คนรัก
“ไม่ได้หนูเขิน เอาแต่จ้องแบบนี้หนูจะกินยังไงคะ”
หันมาบอกคนข้าง ๆ ที่เอาแต่นั่งมองอยู่จนทำให้หล่อนถึงกับเขิน
“หึหึ ขนาดเขินนะเนี่ย ยังกินจนแก้มตุ่ยขนาดนี้”
พ่อเลี้ยงหัวเราะเบา ๆ พร้อมกับหอมแก้มเนียนนั้น
“ไม่คุยด้วยแล้ว ชอบแกล้งหนู” เด็กสาวสะบัดหน้าหนีแล้วลงมือกินอาหารบนโต๊ะต่อก่อนจะตักอาหารมาจ่อที่ปากของสิงห์หลที่มองอยู่นิดหน่อยแล้วอ้าปากรับอย่างไม่ลังเล วีณาเห็นดังนั้นจึงหันมายิ้มหวานให้
“มา หนูป้อน อร่อยมั้ยคะ”
“อืม อร่อยตรงที่หนูป้อนนี่แหละ” สาวน้อยยิ้มเขิน ๆ ที่โดนจีบด้วยมุกเสี่ยว ๆ แบบนี้ ก่อนจะยกแก้วไวน์ขึ้นมากระดกจนหมดแก้ว
“ทำไมดื่มแบบนั้นล่ะ เดี๋ยวก็เมาหรอก” มือใหญ่รีบคว้าเอาแก้วไวน์ไว้แต่ก็ไม่ทันเพราะมันไหลผ่านลำคอน้อย ๆ
