สิงห์หลรีบพาตัวเองเข้ามาที่คอนโดพร้อมกับข้าวของมากมายมาจัดใส่ตู้และจัดเก็บให้เมียเด็กอย่างเรียบร้อย ไม่เคยคิดในชีวิตว่าต้องมาทุ่มเทเพื่อใครขนาดนี้มาก่อน เล่นเอาพ่อเลี้ยงที่ทำแต่งานในไร่ถึงกับเพลียจนเผลอหลับไปบนเตียงอย่างหมดแรง
กริ๊ง ๆ ๆ ๆ
เสียงนาฬิกาปลุกให้พ่อเลี้ยงสิงห์หลสะดุ้งตื่นก่อนสายตาคมจะหันไปมองนาฬิกาพบว่าถึงเวลาที่เขาจะต้องไปรับวีณาจากที่ทำงานเพื่อไปทานข้าวที่ร้านอาหารที่เขาโทรสั่งจองไว้เป็นพิเศษ เขาขับรถไปรอได้ไม่นานหญิงสาวก็เดินออกมารอที่หน้าห้าง หันมองซ้ายมองขวาไม่นานก็เห็นรถพ่อเลี้ยงสิงห์หลจอดอยู่จึงรีบเดินมาขึ้นรถ
“จุ๊บ เหนื่อยมั้ยครับ” จมูกคมหอมแก้มนวลดังฟอดพร้อมกับจุมพิตเบา ๆ
“ไม่เหนื่อยค่ะ สนุกมากกว่า หนูว่าจะเรียนต่อบริหารธุรกิจนี่แหละหนูชอบ” วีณาบอกพ่อเลี้ยงสิงห์หลเสียงสดใส
“หนูจะเรียนจริง ๆ เหรอ” คนโตคิดอย่างเป็นกังวลไม่ใช่อยากปิดกั้นอนาคต แต่แค่กลัวว่าหากวีณาไปเ
