ขอโอกาส (70%)

2066 Words

“เหรอ ไอ้เราก็นึกว่าเธอโดนนายมาร์โคจับตัวไป” คนฟังถึงกับทำตาโต เพราะแอบเข้าใจพ่อเทพบุตรสุดหล่อผิด อีกทั้งตกใจที่เพื่อนสาวป่วยนอนซมโดยที่ตนไม่รู้เรื่องอะไรเลย   “อืม…เราฝากเธอลางานให้หน่อยนะพรุ่งนี้” บุปผชาติบอกด้วยเสียงระโหย แล้วไม่ลืมที่จะฝากมณีญาลางานให้อีกวัน เพราะดูท่าแล้วเธอน่าจะเป็นไข้อย่างที่โกหกเพื่อนไปจริงๆ มันรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวร้อนวูบวาบอย่างไรชอบกล “แก้มเธอเป็นอะไรมากไหม เดี๋ยวเราไปหานะ” สาวเชยเอ่ยปากถามด้วยความเป็นห่วง  “ไม่ต้องหรอก เราเป็นไข้หวัดใหญ่ พี่มานพพาไปหาหมอแล้ว อีกวันสองวันก็น่าจะหาย เธอไม่ต้องมาหาเรานะ เดี๋ยวจะติดหวัด” บุปผชาติรีบปฏิเสธพัลวัน เพราะกลัวว่าเพื่อนจะมาเห็นสภาพของตนในเวลานี้  “เอางั้นเหรอแก้ม แต่เราเป็นห่วงเธอนะ” คนเป็นห่วงเพื่อนมากยังไม่วางใจเลยซะทีเดียว ยังคงเฝ้าถามย้ำเพื่อนรัก เพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะป่วยหนักจนลุกไม่ขึ้น   “อืม…ไม่เป็นไร เราอย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD