“ก็โอเคนะคะ” บุปผชาติตอบแบบสงวนท่าที ทั้งที่สนุกมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เพราะตลอดชีวิตที่ผ่านมาอยู่แต่กับตำราและห้องทดลอง จนไม่มีช่วงเวลาวัยรุ่น มันเหมือนอะไรขาดหายไปหลายอย่าง แต่เธอก็ไม่เคยคิดที่จะเติมเต็ม เพราะคิดว่าเรื่องพวกนี้ดูไร้สาระ เธอไม่เคยได้ออกมาเปิดหูเปิดตา และทำอะไรแบบที่ทำกับชายหนุ่มมาก่อน ทำให้วันนี้เธอมีความสุขและหัวเราะได้ อยู่ใกล้เขาสาวน้อยรู้สึกอบอุ่นอย่างคาดไม่ถึง
“ว้า…แค่โอเคเองเหรอเบบี๋” พ่อหนุ่มหล่อทำหน้าผิดหวังอย่างแรง สิ่งที่เขาอยากได้ยินจากปากของเธอมันมากกว่านั้น เพราะเขาเต็มใจสอนเต้นรำให้เธอเป็นคนแรกอย่างที่ไม่เคยคิดจะทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน
“พูดมากจัง กลับไปได้แล้ว ราตรีสวัสดิ์ค่ะ” เมื่อรถจอดสนิทเขาก็ยังไม่หยุดคุยจ้อกับเธอ บุปผชาติจึงต่อว่าอย่างไม่จริงจังนัก แล้วกล่าวลาด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเป็นทางการ ซึ่งมันดูขัดหูคนฟังยิ่งนัก
“ราตรีสวัสดิ์…มันต้
