ไม่รังเกียจ

617 Words

"เด็กเสิร์ฟ?" "ค่ะ" "โธ่ไลลา หนูเป็นเด็กที่น่าเเถมขยันอีก" "คุณแม่ไม่รังเกียจหนูเหรอค่ะ" "ทำไมแม่ต้องรังเกียจไลลาด้วย"ฉันยิ้มอย่างดีใจเพราะไม่คิดว่าเเม่ของคิมเขาจะคิดแบบนี้ "กว่าแม่จะมีทุกอย่างได้ แม่ก็เคยผ่านความลำบากมาเหมือนกัน" "ไลลาไม่ต้องกลัวว่าเเม่จะรังเกียจไลลาน่ะ คิมรักใครแม่ก็รักด้วย" "ค่ะ" "คุยอะไรกันหน่ะเเม่" "ไม่บอกความลับจ้ะ" "คุยไรกัน"ผมหันไปถามไลลา "ความลับค่ะ"หึ เข้าขากันจริงๆ แต่ก็ดี2ปีที่เธออยู่บ้านผมจะได้มีความสุข "ไลลาแม่กลับก่อนนะจ้ะ คิมไปส่งน้องดีๆล่ะ" "คร้าบบบบบ" "สวัสดีค่ะคุณแม่" "จ้ะ" "ไปกันเถอะ"ทานข้าวเสร็จผมขับรถไปส่งไลลาที่บ้านของเธอ "คุณเขาไปในบ้านฉันหน่อยได้ไหม ยายฉันอยากเห็นหน้าคุณหน่ะ" "อืม"ผมเดินตามเธอเข้ามาในบ้านของเธอเห็นยายเธอกำลังจัดโต๊ะและมีผลไม้วางอยู่เต็มไปหมด "ยายไลมาแล้วจ้ะ" "นี้คุณคิมค่ะ" "สวัสดีครับคุณยาย" "สวัสดีจ้ะ มานั่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD