หลังจากเรียกเด็กมาสั่งอาหารและเครื่องดื่มแล้ว ธนัญญาก็เป็นฝ่ายพูดขึ้นมาว่า “พี่ขอแนะนำให้รู้จักกันอย่างเป็นทางการดีกว่านะจะได้คุยได้อย่างสะดวก”
จากนั้นก็จัดการแนะนำให้ทั้งสองฝ่ายรู้จักกันโดยหันไปทางลออองค์ก่อน
“แพรมนจ๊ะ คนนี้เป็นพระเอกละครชื่อดังของวงการตอนนี้เลยนะชื่อณดนย์”
คนแนะนำถามหญิงสาวด้วยสีหน้ายิ้มๆ เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศที่อึมครึมที่เกิดขึ้นให้ดูเจือจางลงบ้าง
“สวัสดีค่ะ” ลออองค์ยกมือไหว้ตามมารยาท ซึ่งดาราหนุ่มรีบยกมือรับไหว้ทันควันพร้อมส่งยิ้มให้ “สวัสดีครับ
“ไม่รู้ว่าหนูเคยดูละครที่ดนย์เล่นหรือเปล่า”
พระเอกคนดังเผยรอยยิ้มกว้างอย่างคาดหวัง ทว่าหน้าหล่อเหลาก็เจื่อนสนิทเมื่อได้ยินคำพูดต่อมาของหญิงสาว ที่พูดออกมาด้วยสีหน้าเฉยเมยไม่ยินดียินร้ายกับธนัญญาว่า
“ไม่เคยดูและไม่รู้จักค่ะพี่จี๊ด”
“......”
ดาราดังแห่งยุคที่ผู้คนรู้จักกันทั่วบ้านทั่วเมืองอย่างณดนย์ถึงกับเสียรังวัดไปเลยทีเดียว ทั้งที่ตอนปะทะคารมกันเธอก็ประกาศออกมาปาวๆ แล้วว่าไม่รู้จักเขา ครั้นได้ยินอีกครั้งก็เหมือนเป็นการตอกย้ำยิ่งทำให้เสียความมั่นใจไปอีกมากโข ขณะกำลังเกิดอาการไปไหนไม่ถูกโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นซึ่งเปรียบเหมือนสิ่งช่วยกู้ความรู้สึก ดาราหนุ่มจึงรีบขอตัวเดินออกไปรับเพื่อปรับสีหน้าให้ดีขึ้นด้วย
“ผมขอตัวก่อนนะครับ”
หลังจากลับร่างของณดนย์ไปแล้วธนัญญาก็พูดออกมาด้วยสีหน้าจริงจัง
“พี่ต้องขอโทษแพรมนด้วยเหมือนกัน ความจริงพี่ไม่ได้ซีเรียสเรื่องคนเดินเข้าออกเท่าไหร่นัก เพราะบางครั้งการถ่ายละครเราก็อยากได้ความเป็นธรรมชาติสมจริงบ้าง แล้วซีนนี้ก็ถ่ายแค่ดนย์คนเดียวเลยไม่ได้มีป้ายห้ามเข้า” ผู้จัดสาวนิ่งไปชั่วครู่แล้วพูดชี้แจงต่อไปอีกว่า “ดนย์เป็นคนมีความตั้งใจในการทำงานสูงดังนั้นเวลางานเขาจึงทุ่มเท อย่างซีนอารมณ์ที่กำลังถ่ายอยู่ความจริงผ่านไปแล้ว แต่ดนย์ยังไม่พอใจเลยต้องเริ่มถ่ายกันใหม่”
สิ่งที่ธนัญญาพูดไม่ได้เกินความจริงไปนัก ตัวณดนย์เป็นดาราที่ค่อนข้างมีระเบียบวินัย เรื่องงานเขาทำเต็มที่แม้จะมีข่าวเรื่องคาวกับสาวๆ มากหน้าหลายตาอยู่บ่อยครั้งก็ตาม แต่ก็ไม่มีใครใส่ใจเพราะดารามีข่าวถือเป็นเรื่องปกติ โดยเฉพาะดาราอย่างณดนย์ที่มีมีพื้นฐานครอบครัวอยู่ในวงสังคมชั้นสูง มีบิดาเป็นนายพลคนสำคัญของกองทัพ เจ้าตัวเองก็ไม่ค่อยแคร์ภาพพจน์และภาพลักษณ์ และนักข่าวก็ไม่ค่อยกล้ายุ่งกับเขามากนัก
“แพรเองก็ขอโทษค่ะพี่จี๊ด แพรไม่ได้ตั้งใจแค่อยากเข้ามาดูขนมเค้กเท่านั้น” ลออองค์เอ่ยปากขอโทษขอโพยอย่างรู้สึกผิดเช่นกัน “ขอโทษที่ทำให้พี่จี๊ดเสียงานค่ะ”
ธนัญญาเมื่อได้ยินหญิงสาวพูดถึงขนมเค้กก็นึกขึ้นมาได้
“ไม่เป็นไรจ้ะ อ้อ...แล้วเรื่องเค้กวันเกิดที่พี่บอกแพรมนน่ะ พี่จะสั่งให้ดนย์นี่แหละจ้ะอีกสองวันจะถึงวันเกิดเขาแล้ว”
คนรับฟังอึ้งไปชั่วครู่เมื่อรู้ว่าเจ้าของวันเกิดเป็นใคร แม้จะรู้จากธราธรว่าพี่สาวของเขาจะสั่งเค้กให้พระเอกคนดังแต่เธอไม่ได้ใส่ใจ ไม่นึกว่าจะเป็นคนที่เธอเพิ่งว่ากราดออกไปด้วยความโกรธ และจะว่าไปแล้วเขาต่อว่าเธอแค่สองประโยคเท่านั้น แต่เธอต่างหากที่ว่าเขาแรงกลับเยอะกว่านั้น
ทีนี้จะวางหน้ากันยังไง แล้วยังต้องทำเค้กให้เขาอีก เฮ้อ...ยายแพรนะยายแพร
“พี่เองไม่ได้คิดว่าแพรมนจะกล้าว่าดนย์ได้แรงขนาดนั้น เห็นหน้าตาเรียบร้อยแบบนี้ร้ายเหมือนกันนะเรา”
ธนัญญามองหน้าหญิงสาวแล้วยิ้มอย่างเอ็นดู แต่คนถูกมองกลับรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนผิดยังไงไม่รู้ และคนรู้สึกผิดยังไม่ทันได้พูดตอบอะไรออกไป ณดนย์ก็กลับเข้ามาพร้อมด้วยณภัทรและคมศักดิ์เสียก่อน
“สวัสดีครับพี่จี๊ด” ชายหนุ่มทั้งสองเอ่ยทักทายธนัญญาเพราะเคยพบกันมาแล้วหลายครั้ง
“สวัสดีค่ะ คุณแพท คุณคมศักดิ์ ดีใจจังที่ได้พบกันอีก”
ผู้จัดละครคนดังทั้งยินดีและดีใจที่ได้เจอณภัทรอีกครั้ง ตอนนี้เธอได้รับคำสั่งจากช่องให้ทำละครการกุศลแต่ยังหาพระนางที่เหมาะสมไม่ได้ และหนุ่มหล่อคนนี้ก็เป็นคนที่เธอเลือกไว้ในใจอยู่ จากหน้าตาหล่อเหลาไร้ที่ติของเขานั่นเอง แต่คงต้องให้ณดนย์ช่วยพูดเรื่องนี้ให้อีกแรง
แล้วจึงหันไปแนะนำลออองค์ที่นั่งเงียบๆ อยู่ให้รู้จักกับชายหนุ่มผู้มาใหม่ทั้งสองคน
“สาวสวยคนนี้เป็นพี่สาวของเพื่อนสนิทน้องชายพี่ชื่อ ลออองค์หรือแพรมนจ้ะ” ธนัญญาพูดไปหัวเราะไปพลางกับความสัมพันธ์ที่ดูสับสนว่าจะแนะนำกันยังไงดีถึงจะเข้าใจ
“สวัสดีค่ะ”
ละออองค์ยกมือไว้ทั้งสองคนพร้อมรอยยิ้ม ยิ่งทำให้ณดนย์รู้สึกแย่หนักกว่าเดิม คงมีเขาคนเดียวกระมังที่หญิงสาวไม่ยอมยิ้มให้ อย่าว่าแต่ยิ้มเลยแม้แต่หน้าเขาก็คงไม่อยากมอง ดาราหนุ่มคิดแล้วอดเศร้าใจไม่ได้ตอนนี้จะทำยังไงได้นอกจากพูดขอโทษ ซึ่งไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะยอมยกโทษให้หรือเปล่า
“ผมขอโทษคุณแพรมนด้วยนะครับที่ผมใช้คำพูดไม่เหมาะสมออกไป ผม...” ณดนย์เอ่ยปากขอโทษออกไปด้วยสีหน้ารู้สึกผิด
“ไม่เป็นไรค่ะ” ลออองค์พูดขัดขึ้นด้วยน้ำเสียราบเรียบจนเหมือนไร้ความรู้สึก ยิ่งทำให้คนเอ่ยปากขอโทษเขวไปเลยทีเดียว ความรู้สึกมั่นใจที่เคยมีอย่างเต็มเปี่ยมดิ่งวูบลง
“เอาน่า พี่ว่าเรื่องมันแล้วไปแล้วเป็นการเข้าใจผิดกัน น้องแพรมนคงไม่โกรธดนย์แล้วใช่หรือเปล่าจ๊ะ” ธนัญญาพูดไกล่เกลี่ยกับหญิงสาวเมื่อเห็นสีหน้าเจื่อนๆ ของดาราหนุ่มเข้า ทั้งนึกแปลกใจเป็นล้นพ้นเพราะไม่เคยเห็นสีหน้าแบบนี้ของอีกฝ่ายมาก่อน
ซึ่งดูท่าทางแล้วจะติดใจสาวคนนี้เข้าแล้ว
ณภัทรเองก็เหลือบมองหน้าเพื่อนสนิทแล้วเกิดอาการสงสัยเช่นกัน เพราะไม่เคยเห็นสีหน้าของผู้เป็นเพื่อนเป็นแบบนี้มาก่อน พร้อมกับจ้องหญิงสาวที่นั่งตรงหน้า ด้วยความรู้สึกเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนแต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก
“คุณแพรมนชื่อพราะจังเลยนะครับ ผมไม่ค่อยได้ยินชื่อนี้นัก” ณภัทรเป็นฝ่ายชวนคุย
“คุณป้าเป็นนตั้งชื่อให้ค่ะ” คนถูกชมว่าชื่อเพราะตอบพร้อมรอยยิ้มน้อยๆ ทำเอาณดนย์รู้สึกใจแป้วขึ้นทุกขณะ ด้วยอยากให้เธอยิ้มแบบนี้กับเขาบ้างสักนิดก็ยังดี ไม่ใช่เอาแต่วางท่าปั้นปึ่งคงยังไม่หายโกรธเขาแน่นอน
“แพรมนยังมีน้องสาวชื่อเพราะๆ แบบนี้อีกคนด้วยนะคะคุณแพท ชื่อใยไหม นั่นไงพูดถึงก็มาพอดี”
ธนันญญาพูดยังไมทันขาดคำ อนงค์นางกับธราธรก็พากันเดินตรงเข้ามาและชะงักอยู่กับที่ด้วยกันทั้งคู่ เพราะเจอโจทก์คนเดียวกันอย่างณภัทรนั่นเอง
อนงค์นางเดินไปหลบหลังผู้เป็นเพื่อน ส่วนเจ้าของหลังที่เพื่อนยืนหลบได้แต่ยืนอ้าปากค้างอย่างน่าขัน และคงอยู่ในท่านั้นอีกนานถ้าไม่ได้ยินเสียงพี่สาวเรียกขึ้นมาเสียก่อน
“ธร ใยไหม ทำไมไม่มานั่งกันล่ะจ๊ะ”
ทั้งสองคนเลยต้องจำใจต้องเข้าไปนั่ง อนงค์นางนั้นนั่งข้างๆ พี่สาวส่วนธราธรนั่งข้างเพื่อนอีกที และธนัญญาก็ทำหน้าที่แนะนำทั้งหมดให้รู้จักกันอีกเช่นเคย
อนงค์นางยกมือไหว้ณดนย์เพียงคนเดียวเท่านั้น พอถึงณภัทรหญิงสาวกลับทำนิ่งเฉย ขณะที่ณภัทรจากตอนแรกที่เขารู้สึกเหมือนเคยเห็นหน้าลออองค์ที่ไหนมาก่อน ก็เพิ่งรู้คำตอบเดี๋ยวนี้เองเมื่อเห็นหญิงสาวทั้งสองนั่งคู่กัน
“สวัสสดีครับคุณใยไหม” ชายหนุ่มทักทายหญิงสาวด้วยสีหน้าเจือรอยยิ้มกริ่ม
“คุณรู้จักชื่อฉันได้ยังไง” อนงค์นางถลึงตาใส่อย่างคนที่ยังโมโหไม่หายแล้วก็ถูกพี่สาวส่งเสียงดุ “ไหม ทำไมไม่ยกมือไหว้คุณแพทล่ะจ๊ะ”
คนถูกดุทำท่าอิดออดจึงถูกดุซ้ำอีกครั้ง
“ใยไหม”
ถ้าถูกพี่สาวเรียกด้วยน้ำเสียงแบบนี้เป็นอันรู้กันว่าอยู่ในอารมณ์ไหน คนเป็นน้องจึงจำต้องยกมือขึ้นไหว้ณภัทร อย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก
“ก็ไหมไม่อยากไหว้นี่พี่แพร”
องค์นางบ่นพึมพำออกมาเบาๆ พร้อมกับหันไปแลบลิ้น และทำปากยื่นใส่คนที่เธอไม่อยากไหว้โดยเร็ว จนคนถูกแลบลิ้นใส่เกือบจะหลุดออกมามองการกระทำของหญิงสาวอย่างเอื้อเอ็นดู
ถ้าอยู่สองต่อสองจะจูบปากยื่นๆ นั่นเสียให้เข็ด