เลขาขยี้รัก

บทที่1 ชวนผู้ชายไปต่อ

เสียงเพลงในผับดังสนั่น ผู้คนโยกย้ายตามเสียงเพลงบรรยากาศคึกคัก แต่กลับไม่ช่วยให้ใบข้าวมีอารมย์ร่วมเลย

“เฮ้ยๆๆ เบาหน่อย เดียวก็ช็อกตายหรอก” พราวมุกเอ่ยห้ามใบข้าวอย่างเป็นห่วง เมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวกระดกเหล้าเพียวๆ เข้าปาก

“แล้วนี้เป็นไร นัดพวกฉันออกมากินเหล้า ผีเข้าป่ะวะ” เกรซถามใบข้าวที่นานๆทีจะได้ออกมาดื่ม เพราะคนอย่างใบข้าวทำงานตลอด7วัน ไม่มีลาไม่มีหยุด กว่าจะนัดเจอได้แต่ล่ะ ทำเอาเพื่อนๆนึกว่าตาย

“มันนอกใจฉัน”

“จริงป่ะเนี้ย!?” พราวมุกถามอย่างไม่เชื่อ เพราะแฟนหนุ่มของใบข้าวดูเป็นคนไม่เจ้าชู้เลย บ้างานแบบเพื่อนเป๊ะ ดูไม่ออกเลยว่าจะเป็นคนแบบนั้น

“ฉันเจอมันกำลังเอากับผู้หญิงอยู่ในออฟฟิต” ใบข้าวพูดก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปาก ยิ่งคิดยิ่งแค้น เจ็บใจฉิบหาย ไอ้ผู้ชายเฮงซวย!

“เชี้ยของจริง”

“ไปตบมันเลยมัน เดียวกูเปิดให้”

เกรซที่โมโหแทนเพื่อน อยากจะสั่งสอนผู้ชายเจ้าชู้

“ช่างมันเหอะ ฉันบอกเลิกไปแล้ว” ถึงใบข้าวจะเจ็บใจ แต่ไปโวยวายก็ไม่ได้อะไร เสียเวลาเปล่าๆ

ถึงเธอจะคบกับแฟนมาได้หลายปี แต่เธอก็ยังไม่เคยมีอะไรกันเลย ด้วยความที่ต้องทำงานทุกวัน กลับบ้านดึกบ่อยครั้งจึงไม่ค่อยมีเวลาได้เจอ แต่เธอก็พยายามโทรคุยกับอีกฝ่ายเป็นประจำ แอบไปหาที่ทำงานบ้าง

ตอนแรกเธอก็คิดว่ามันจะโอเค จนวันนี้ที่เธอแอบไปหาแฟนหนุ่มที่ทำงาน เพื่อจะเซอร์ไพรส์ แต่กลับโดนเซอร์ไพรส์ซะเอง

เมื่อเข้าไปเห็นว่าแฟนหนุ่มตัวเอง กำลังบรรเลงเพลงรักสนั่นออฟฟิศ ตอนแรกที่เห็นเธอโมโหมาก เดินเข้าไปกลางสมรภูมิพิศวาสนั้นแบบไม่อาย ทันทีที่ฝ่ายนั้นเห็นฉันก็ตกใจไม่น้อย หยุดทุกอย่าง

ฉันไม่ฟังคำอธิบายใดๆ ฟาดมือลงใบหน้าทั้งคู่ ก่อนจะบอกเลิกอีกฝ่ายและเดินออกมา ใจฉันทั้งเจ็บทั้งแค้น อยากจะอาละวาดโวยวายกว่านี้ แต่ก็เลือกที่จะไม่ทำ เพราะมันไม่ได้ประโยชน์ ได้แค่ระบายอารมย์เท่านั้น เธอไม่เอาตัวเองไปแลกกับคนที่ไม่ซื่อสัตว์แบบนั้นหรอก อุตสาว่าดูดีแล้วนะ แต่สุดท้ายก็เชี้ยอยู่ดี

“เออๆ ไม่ต้องเสียใจไป ผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวบนโลก” พราวมุกปลอบใจเพื่อนได้สั้นมาก

ใบข้าวไม่พูดอะไร ทำเพียงกระดกเหล้าลงคอ สามสาวกินเหล้ายาวไปจนถึงตีสอง

สองสาวอย่างเกรซกับพราวมุกลุกขึ้นเต้นยั่วผู้อย่างเมามันส์ ต่างจากใบข้าวที่ลุกมาเข้าห้องน้ำเป็นรอบที่ร้อยแล้วมั้ง

ระหว่างทางกลับโต๊ะเธอถูกชนจนล้มในอ้อมแขนของใครบาง น้ำหอมราคาแพงทำให้เธอเผลอสูดดมเข้าปอดอย่างลืมตัว

“จะออกไปได้รึยัง”

น้ำเสียงติดรำคาญทำให้ฉันดีดตัวออก ก่อนจะมองหน้าเขาตรงๆ

ความหล่อเทียบเท่าดาราของคนตรงหน้า ทำหัวเธอใจเต้นแรง แววตาเรียบนิ่งติดรำคาญดูมีเสน่ห์อย่างน่าประหลาด คนบ้าอะไรหล่อชิบหาย

ใบข้าวรู้สึกถูกใจชายหนุ่มตรงหน้าไม่น้อย อยากชวนไปต่อชะมัด

“นาย..ไปต่อกับฉันมั้ย”

---ツ---

หนูลู๊ก~ //ฝากกดไลค์ กดคอมเม้นท์เป็นกำลังให้นักเขียนตัวตุ๊ยนุ้ยด้วยนะคร้า