ออสตินนั่งมองพระพายกำลังถ่ายแบบกับนายแบบหนุ่มในสระว่ายน้ำด้วยแววตาที่ไม่สบอารมณ์ ลมหายใจหนักๆ ถูกพ่นออกมาในตอนนายแบบหนุ่มรั้งพระพายเข้าหาจนร่างกายแนบชิดติดกัน
เขานั่งข่มอารมณ์คุกรุ่นเอาไว้ ทุกส่วนบนตัวพระพายล้วนเคยผ่านมือเขามาทั้งสิ้น แล้ววันนี้มีผู้ชายคนอื่นเอาสัมผัสพวกนั้นมาทับแทนที่เขา นั่นทำให้เขาอยากจะลุกขึ้นไปกระชากกล้องจากตากล้องมือโปร ฟาดใส่หน้าหล่อๆ ของมัน!
"น้องพายครับ ซบหน้าลงอกอินทัชเลยครับ ภาพมันจะได้ออกมาสวยๆ ส่วนอินทิชเอามือประคองเอวน้องพาย"
อินทัชทำตามอย่างไม่ขัด โดยทันสังเกตว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังมองด้วยความไม่พอใจ มือหนาของนายแบบหนุ่มข้างหนึ่งเลื่อนต่ำลงมายังบั้นท้ายงอนงาม
"พี่กรเขาบอกให้จับเอวนิ" เธอกัดฟันพูดในลำคอกับอินทัชคนเจ้าเล่ห์ พร้อมกับเลื่อนมืออีกข้างลงมาปัดมือเขาออก
"ไม่จำเป็นหรอก เพราะเขาไม่เห็น" อินทัชพูดในขณะที่สายตายังคงจับจ้องกล้องจากกร ตากล้องมืออาชีพ
"แต่นายก็ไม่ควรถือโอกาสลวนลามฉัน"
"ทำไม กลัวแฟนเห็นเหรอ" อินทัชย้ายพระพายมายืนด้านหน้าตามคำสั่งกร โดยใช้มือปัดผมหญิงสาวไปอีกทางแล้วโน้มลงมาหา พร้อมกับสูดดมกลิ่นน้ำหอมราคาแพงจากคอระหง จนหัวใจสั่นกระตุก
"กลัวไม่กลัวนายก็ควรให้เกียรติเพื่อนร่วมงาน"
"หึ เธอก็รู้นิว่าฉันคิดยังไงกับเธอ"
เธออยากถอนหายใจดังๆ แล้วกลอกกลิ้งตาไปมาเสียตอนนี้ อินทัชไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่พูดประโยคนี้กับเธอ นายแบบที่เธอเคยถ่ายคู่ด้วยล้วนเคยพ่นคำพูดพวกนี้ออกมาเพื่อให้เธอยอมเปิดใจให้ เธอไม่ได้โง่เชื่อนายแบบพวกนั้นหรอก
นางแบบกี่คนแล้วที่หลงเชื่อคารมคนพวกนี้ สุดท้ายตัวเองนั่งร้องไห้เพราะโดนฟันแล้วทิ้ง!
"คิดกับคนที่มีเจ้าของแล้วอะนะ?"
"สมัยนี้คนคบซ้อนก็เยอะ..."
"แต่ฉันไม่ใช่หนึ่งในนั้น" พระพายผละออกจากอินทัชแล้วเดินขึ้นจากสระน้ำหลังจากตากล้องบอกว่าถ่ายเสร็จแล้ว เธอรับเสื้อคลุมจากทีมงานมาสวมใส่แล้วเดินไปหาออสตินซึ่งนั่งรออยู่
"พาไปเปลี่ยนชุดหน่อย" เธอเอ่ยชวนออสติน เพราะห้องแต่งตัวทางทีมงานไม่ได้แยกของเธอและอินทัช แค่กลัวว่าอินทัชจะตามมาราวี เลยให้ออสตินไปเป็นเพื่อน
ออสตินหยัดกายขึ้นเต็มความสูงเดินตามพระพาย โดยมีสายตาทีมงานผู้หญิงมองตามทั้งสองคนแล้วตั้งคำถามขึ้นมามากมาย
"ฉันเห็นนะ"
"เห็นอะไร" เธอเอ่ยถามพร้อมหยิบเสื้อผ้าตัวเองเตรียมเข้าไปเปลี่ยน
"ที่ไอ้นายแบบคนนั้นมันทำกับเธอไง" ออสตินพร้อมกับเดินเข้าไปหาพระพาย ในขณะที่คนตัวเล็กก้าวถอยหลังตามสัญชาตญาณกระทั่งแผ่นหลังบางชนผนังเย็นเฉียบ
"มันก็แค่งาน อ๊ะ! คิดจะทำอะไรของนายเดี๋ยวคนอื่นก็เข้ามาเห็นหรอก" เธอดันแผงอกออสตินออกเมื่อเขาตั้งท่าเตรียมโน้มใบหน้าลงมาหาเธอ แต่ทว่าเขากลับไม่สนใจปัดมือเธอออกแล้วใช้ริมฝีปากขบเม้มเบาๆ ตามลำคอ
หัวใจเธอเต้นไม่เป็นส่ำกับการกระทำของออสติน พยายามปรามเขาเท่าไรก็ไม่ฟัง เอาอารมณ์ตัวเองเป็นที่ตั้งตลอด ร่างกายเธอสะดุ้งโหยงเมื่อออสตินเลื่อนริมฝีปากลงมาดูดดุนยอดปทุมถันสีระเรื่อ
"ออสติน! ยะ...หยุดนะ!" จิตใจเธอเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว มันร้อนวูบวาบไปหมดเพราะกลัวคนอื่นมาเห็นเธอกับออสตินในสภาพนี้
ออสตินยังคงดูดดุนยอดปทุมถันสีระเรื่ออย่างมูมมามไม่มีทีท่าว่าจะยอมปล่อย กลิ่นหอมเย้ายวนจากตัวพระพายช่วยปลุกเร้าอารมณ์กระสันให้ตื่นขึ้นอีกครั้ง เขารูดซิปกางเกงลงงัดแก่นกายขนาดใหญ่ออกมา แล้วจับเรียวขาสวยข้างหนึ่งขึ้นเกี่ยวกระหวัดขอบชั้นในออกให้พ้นทาง
สวบบ!!
"อะ...ออสติน อึก...อ๊า~" ความเสียวซ่านและเจ็บปวดวิ่งเข้าสู่ในร่างกายพร้อมกัน พระพายยกเรียวแขนโอบรัดลำคอแกร่งเพื่อประคองตัวเอง ดวงตากลมโตคู่สวยแสดงออกอย่างเห็นได้ชัดว่ากำลังกังวลกลัวใครผ่านมาเห็น
ออสตินบดคลึงริมฝีปากหยักลงมาอย่างร้อนแรง สอดแทรกเรียวลิ้นเข้ามาในโพรงปากกวาดต้อนความหวานจนหน่ำใจ ไม่วายจะดูดดุนกลีบปากเล็กพร้อมทั้งใช้ฟันแหลมคมกัดจนเลือดไหลซึมออกมา
ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!!
พระพายสอดมือขยุ้มเส้นผมหนานุ่มเพื่อระบายความเสียวซ่าน เชิดใบหน้าสวยหวานขึ้นเปล่งเสียงครางปานจะขาดใจ แผ่นหลังที่ครูดไปมากับผนังเย็นเฉียบทำให้เธอรู้สึกเจ็บไม่น้อยแต่คงน้อยกว่าช่วงล่าง
ทั้งเจ็บทั้งเสียวในเวลาเดียวกัน...
"อ๊ะๆๆๆ อ...ออสตินอึก...พะ...พอก่อน เดี๋ยวมีคนมาเห็นอ๊ะ...ซี๊ดด"
"บอกให้พอทั้งที่ครางเสียงหลงขนาดนั้นอะนะ มันย้อนแย้งนะรู้ไหม"
"ขะ...ขอร้องอ๊ะ...ยะ...หยุด..อ๊า"
"ฉันชอบเวลาเธอครางชื่อฉันนะ ครางออกมาอีกสิ อ๊า~" เขาแปรเปลี่ยนบทรักจากหนักหน่วงเป็นเนิบนาบเพราะต้องการปราบพยศคนอวดดีอย่างพระพาย ทั้งที่ผ่านมาร่างกายไม่เคยปฏิเสธเซ็กซ์ของเขา แต่ทว่าปากกลับเลือกพูดอีกอย่าง
"ยะ...อย่าทำแบบนั้น มะ..มันอ๊ะ...ออสติน อย่าทำแบบนั้น"
"แบบไหน?" เขายกยิ้มร้ายกาจ ควงหมุนสะโพกแกล้งบดแก่นกายเข้าไปจนสุดลำโคนให้พระพายได้เสียวเล่น
"อ๊ะ...อย่าทำแบบนี้อ๊า~ ขะ...ขอร้อง" พระพายทรมานจนแทบขาดใจ เธอจิกข่วนร่างกำยำออสตินจนเป็นรอยเล็บ ถึงกระนั้นก็ยังไม่หน่ำใจ ฉกริมฝีปากชายหนุ่มมาจูบเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ออสตินกำลังมอบให้
ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!!
บทรักเนิบนาบกลับมาหนักหน่วงอีกครั้ง แม้ว่าเขาจะแกล้งพระพายแต่ใช่ว่าตัวเองจะไม่ทรมานตามไปด้วย เนื้อนุ่มที่ตอดรัดจากภายในพานทำให้หัวใจแกร่งเขาสั่นไหว
"ออสตินอ๊ะ...ซี๊ดดดมะ...ไม่ไหวแล้วอ๊ะๆๆๆ อร้าย!!!"
คนสองคนเกร็งกระตุกขึ้นพร้อมกัน แก่นกายลำใหญ่ที่ขยับอยู่ถูกร่องสวาทบีบรัดถี่ๆ จนยากจะสามารถขยับเคลื่อนไหวได้อีก ลมหายใจอุ่นเป่ารดซึ่งกันและกัน ก่อนที่แก่นกายลำใหญ่จะหลุดออกมาเอง
บ๊อก~
พระพายยืนพิงผนังห้องเย็นเฉียบหายใจหอบเหนื่อย สายตามองไปยังออสตินแล้วฟาดมือเรียวลงแขนเขาเต็มแรง
เพียะ!
"ตีฉันทำไม"
"บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้ใส่ถุงยางบ้างถ้าฉันท้องขึ้นมาจะทำยังไง"
"เธอคงไม่ฉลาดน้อยปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนั้นหรอกใช่ไหม" ออสตินตีหน้ามึนถาม
"แล้วถ้ามันพลาดขึ้นมาจะทำยังไง"
"ฉันว่าระดับเธอแล้วคงไม่ยอมให้พลาดท้องขึ้นมาหรอก ไปแต่งตัว ฉันจะแวะไปเช็กของที่โกดังแล้วค่อยไปส่งเธอ"
ออสตินเดินไปนั่งลงโซฟาระหว่างรอพระพายเปลี่ยนชุด หญิงสาวจำใจทำตามที่เขาบอก แม้ลึกๆ จะแอบกลัวเรื่องนั้นอยู่บ้าง ถึงกินยาคุมฉุกเฉินแต่มันก็โอกาสพลาดได้ เอาแน่เอานอนกับมันไม่ได้หรอก