หลังจากที่คุณหมอรันรออยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉิน เวลาผ่านไปจนเกือบห้าชั่วโมงแล้ว หมอที่เข้าไปผ่าตัดก็ออกมา
" อาจารย์หมอครับ พี่ชายผมเป็นยังไงบ้าง "
หมอรันสีหน้าเป็นกังวลอย่างชัดเจน
" ตอนนี้คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วนะครับ แต่เนื่องจากร่างกายของคนไข้ได้รับการกระทบกระเทือนเป็นอย่างมาก อาการค่อนข้างสาหัส จึงทำให้ขาขวาหักแขนขวาก็หัก แล้วที่สำคัญคนไข้อาจสูญเสียการมองเห็นเป็นระยะเวลาชั่วคราว ซึ่งหมอเองก็ตอบไม่ได้ว่าอาการนี้จะหายไปเมื่อไหร่ "
หลังจากที่อาจารย์หมอคุยกับหมอรันเสร็จแล้ว ก็ได้ทำการตบบ่าเพื่อเป็นกำลังใจให้หมอหนุ่มรุ่นน้อง จากนั้นก็เดินจากไปแล้วผู้เป็นน้องชายจึงได้นั่งคุกเข่าลงตรงนั้น ด้วยความอ่อนแรง เขาได้พี่ชายกลับคืนมาแต่พี่ชายของเขาต้องตื่นขึ้นมาพบกับความเปลี่ยนแปลงของตัวเอง ซึ่งเขายังไม่รู้เลยว่าพี่ชายของเขาจะรับได้แค่ไหน
เวลาผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ โรมันที่นอนอยู่ที่โรงพยาบาล โดยไม่รู้สึ
