Maid In Your Arms

Chapter 3. First

"Next time don't be a show of, Miss."

-Brent-

.

Who could have thought that I'll be flying to Mazaro with Bria and her dad?

Nakatingin pa sa akin si Tito Luis. Like my dad, he's on his fifties, while Bria and me are at the same age, twenty four. I've managed to finished my Business Management Course, and unlike Bria she managed to finished hers with flying colors.

.

"Does your dad knows that you're coming with us, Sunny?" baritonong boses ni Tito Luis

"Opo," sabay lunok ko.

Well, I didn't asked them personally, but I believe my message to them is an indication that I'm running away, far away...

"Dad, she'll be with me. Don't worry," ngiti ni Bria sa ama niya.

.

Her dad nodded and continued reading his newspaper on his hand. Nanlaki pa ang mga mata ko ng mabasa ang front page sa newspaper na hawak niya. Siniko agad ako ni Bria, kaya nabaling ang tingin ko sa kanya. Like me, her eyes darted on the newspaper front page too.

.

The Integrate of the Del Santa Maria and Monteverde will be announce.

.

I swallowed hard while Tito Luis stared at me. He then smiled and shook his head. Mukhang alam niya kung ano ang nangyayari ngayon.

.

"You are running away, don't you?"

.

My jaw dropped while staring at him. Nakaupo siya sa harap namin ni Bria. This private jet plane in which in they own caters a very luxurious settings. Dalawang piloto at apat na stewardess. I believe we have to stop over somewhere in Hongkong or Japan before flying straight to Italy.

.

"Dad--"

"I'm not talking to you, Bria. At this very moment you are in my plane, Sunny. And I believe you are my responsibility. Ngayon bago paman magiging malala ang sitwasyon sabihin mo na ang totoo. In that way I can help you, and I can talk to your father nicely," ngiti ni Tito.

"P-Po..."

.

I bowed down my head and lifted again. I sighed deeply before uttering any words. It doesn't make sense if I'll tell a lie, may as well tell him the whole truth.

.

"Yes, I ran away, Tito," titig ko sa kanya.

Umayos siya sa pagkakaupo at nilapag ang newspaper sa katabing bakanteng upuan niya.

"I don't to want to get married to Timothy. I don't love him, and besides from that listen to this, Tito." Sabay kuha ko sa cellphone. Binigay ko sa kanya at pinakita ang video na na-e-record ko.

"I love my parents, Tito. So much... I know I wasn't a good daughter because I've made a lot of scandals in public. But believe me, Tito. I'm innocent."

"I second the motion, dad!" singit ni Bria.

.

He cleared his throat while watching it and we went quiet. He then returned the phone back at me and drink his cup of coffee. Kinabahan na ako. If worse comes to worse, maiiwan ako sa Hongkong at baka ibabalik ako ng Pinas! But the heck! I don't want that. And if ever, I will definitely hide somewhere in Hongkong for the time being.

.

"I'll talk to your, dad. Just don't do anything stupid while you are under my care."

Gumihit ang ngiti sa labi ko at napahawak ako nang kamay kay Bria.

"Salamat po, Tito. The best ka talaga."

"The best naman talaga si daddy!" ngiti ni Bria sa daddy niya.

.

The journey was quiet and I just went to sleep. We landed in Hongkong Airport and transferred into a jumbo jet plane bound for Italy. Madaling na proseso ni Tito ang visa ko at agad agad na tinatakan ako rito. As usual were on the business class and everything went smooth and quiet.

.

It was early morning when we landed in Italy. It's middle summer here, but still the weather is beautiful for me. We transferred to another flight for Mazzaro and it was noon time when we arrived. Ramdam ko agad ang kalayaan ko nang makababa ng eroplano.

.

Dalawang sasakyan ang sumundo sa amin. Ang isa ay para sa Ama ni Bria, dahil sa pagkakaalam ko ay iba ang destinasyon niya at ang isa para sa amin.

.

"Dad will be heading to the main capital. Importante kasi, kaya tayo muna ang mauuna," si Bria sa akin.

"Malayo pa ba ang sa inyo?"

"Malapit lang. Hindi lalagpas ng isang oras."

.

I'm so overwhelm with so much around me. Kakaiba nga naman dito at parang nagbago rin ang loob ng damdamin ko. I can freely breathe in and out without any worries on my shoulder. No one knows me here, and most importantly no media's and paparazzi.

.

Nang makarating kami sa bahay nila ay namangha ako. They have the most beautiful mansion summer house down by the beach. Puro lakwatsa at saya ang pumasok sa isip ko ngayon. I can't wait to tour around this town and to see everything. Para akong nasa isang magazine summer vacation somewhere in the pacific!

.

"Now, you can do whatever you like and you can roam around. Magsaya ka dahil baka ito na ang huling bakasyon mo." Sabay bigay niya ng susi sa magiging kwarto ko.

"Akala ko ba tabi tayo."

"Well, pwede rin naman. Pero kasi ayaw ko ng ginigising ako," lakas na tawa niya.

.

I rolled my eyes. Yes, I nearly forgot that Bria is not a morning person. Kabaliktaran kaming dalawa. Ako kasi maaga akong nagigising at matagal din akong natutulog. Sometimes she called me a five night owl. Dahil limang oras lang ang tulog ko.

.

"Okay, that's cool!" ngiti ko sa kanya.

.

The first day was quiet. I didn't went out and just admired the surroundings around here. Masaya akong pinagmasdan ang pagbukang liwayway ng araw at ang mga bata na naglalaro sa tubig dagat.

I left a message to Mommy, telling her that I'm safe and okay. And after sending the messages I always turn off my phone to prevent hastle from them..

.

I have dozens of messages from Mom, Kuya Sean and Ken. Lahat sila ay nag aalala sa akin, pero wala man lang ni isang mensahi na galing sa ama ko. Hindi ko tuloy alam kong naniniwala ba si Daddy sa akin. I don't know if the video that I've sent is more than enough to prove that Timothy Del Santa Maria is not a good person.

.

It was late lunch when Bria woke up. We had a nice lunch and chat. We've decided to go out for the night and see what's around the area.

Nang matapos ang lahat ay nakahanda na ako at naghintay na sa kanya. Gamit ko ang sling bag Marmont Mini Gucci. Naka puting shorts at itim na fitted t-shirt ang suot ko. Naka-sandals nga lang ako pero Louis Vuitton naman ito. I sighed deeply when I saw how simple Bria is.

.

"Market night tayo," ngiti niya.

"Okay!"

She looked at me from head to toe.

"Your bag will be- Oh well, never mind!" Sabay lakad niyang una at sumunod na ako sa kanya.

.

Alam ko naman ang sasabihin niya. Inisip ko rin naman 'to, pero hindi naman 'to Pinas, kakaiba naman ang mga tao rito.

Parang dvsoria rin pala rito 'pag gabi. There's a lot of displays in every corner and there's plenty of things and foods around. Maraming mga tao at halos dikitan pa. Sanay na si Bria sa ganito, halata naman. Habang ako? Nasanay 'ata sa sosyal na mundo!

.

"Sorry Miss," tugon ng isang batang lalaki. Nahulog pa tuloy ang bitbit niya.

"Oh, I'm so sorry, I didn't see you coming," sabay pulot ko sa mga nahulog na gamit niya.

.

Nilingon ko si Bria at hindi niya napansin na hindi na ako nakasunod sa kanya. Napaupo na ako para mas tulungan ang batang ito. Kumunot pa tuloy ang noo ko dahil may dalawang tao pa ang sumagi sa akin. Kaya napatingin ako sa kanila. Halos dumikit na sila sa likurang bahagi ko ngayon.

.

"Here," sabay bigay ko sa bata.

.

Yumuko lang siya at hindi na nagsalita. Hanggang sa napansin ko agad ang dalawang lalaki sa likod ko at namilog ang mga mata ko hawak na ng isang lalaki ang sling bag ko.

My eyes widened and I want to scream! Gusto ko sanang sumigaw pero hindi ko magawa, dahil naramdaman ko agad ang matulis na bagay sa tagiliran ko.

.

"Don't move and just give your wallet to us," bulong ng lalaki na nasa likod ko.

.

Napalunok na ako at mas kinabahan na.

My God, I came here and this happens. Mamatay na 'ata ako rito!

Nangining na ang kamay ko. Hindi ko tuloy magalaw ang katawan ko ngayon. I don't go to churches but I always pray to God, and at this moment I called HIS name.

.

Please Lord, virgin pa ako, at ayaw kong mamatay na birhen. Nakaloloka ito! Ang dami kong scandals, pero puro hanggang halik lang naman ang mga walanghiyang lalaki na iyon! Please GOD, help me. Isip ko.

.

Naramdamam ko na ang pagdiin ng matulis na bagay sa gilid ko, hanggang sa namilog na ang mga mata ko.

.

He came out from nowhere and I believe he twisted the man's hand behind me. Tumakbo agad ang dalawang lalaki na nasa harap ko kasama na ang batang lalaki. Naging statwa ang katawan ko ngayon at napapikit mata na ako. I can only hear him groan in pain, and when I heard the click of the handcuffs I open my eyes.

.

"Next time don't be a show of, Miss." Sabay bigay niya sa wallet ko.

.

Kinaladkad agad niya ang lalaki na ngayon ay parang nabali 'ata ang buto sa braso. Napakurap na ako.

I can't believe it! It took only a split of seconds and that's it!

Nanghina agad ang tuhod ko habang pinagmamasdan sila palayo. People are looking at them and so am I. Hindi ko nga nakuhang pagmasdan ang mukha niya dahil sa bilis ng pangyayari, pero nakikita ko ngayon ang hugis at anyo ng likod niya.

.

Broad shoulders and muscly back. Naka itim na polo shirt at naka gray na pants. Medyo ragged ang dating niya pero malakas naman ang dating sa likod. For me he seems like an army or a military in service because of they way he walk and his body.

Napaatras ako sa sobrang kaba at napahawak ako sa dibdib ng puso ko ngayon.

.

"Are you okay? Kanina pa kita hinahanap ah," si Bria.

"Bria!" Yumakap agad ako sa kanya.

"I almost got killed! Kamuntik na ako doon ah-"

Bumitaw ako sa yakap at napaupo na sa harap niya. Nanghina pa ako at pilit na kinalma ang sarili.

"Nahold-up ka ba?" Hawak niya sa braso ko at tingin nadin ang kabuuan ko.

I nodded and showed her my purse.

"Luckly a strong man helped me," sa awang ng bibig ko.

.

C.M. LOUDEN/Vbomshell