ŞANSMI YOKSA KADERMİ

AİLEM SEVDİĞİM ADAMLA TANIŞIYOR

Liseyi bitirdikten sonra 500 kişinin çalıştığı bir fabrikada işe başlamıştım sevdiğim adam benden iki yaş büyüktü ve askere gidecekti fakat gitmeden önce benim ailemle tanışmak ve evlilik için adım atmak istiyordu bir gün bana benimle buluşmak istediğini ve gelmezsem benimle bir daha görüşmeyeceğini söyledi ...

Annemin akrabalarından oluşan iş arkadaşlarıma benim doktora gitmem lazım diyerek servisten indikten sonra yanlarından ayrıldım ticaretle uğraşan sevgilim gelmişti mahallemize uzak yerden ve babasının kamyoneti ile gelmiş onunla buluştum ailem duyacak diye korkuyordum ıssız bir yerde buluştuk ve birisi arayıpta yanlışlıkla telefonum açılır bizi duyarlar diye telefonumu tamamen kapatmıştım iki sevgili buluşunca kem küm etmekten başka birşey konuşamıyoruz o çekiniyor ben çekiniyordum en sonunda söyledi evlenmek istediğini ailene söyle dedi tamam olur dedim yaklaşık 2 saat kamyonette oturup konuştuktan sonra eve doğru yürümeye başladım işe gidip gelirken servis güzergahına daha yakın olduğu için dayımlarda kalıyordum yengem telaşla kapıyı açtı nerdesin sen diye bağırdı telefonunda kapalı nerdesin bu saate kadar dedi ve haklıydı hava baya kararmıştı doktora gittiğimi sırtımda bir şişlik olduğu yalanını falan attım ortaya ama yalan söylemeyi sevmeyen vicdanlı bir insan için bu yalan o kadar kötü birşey anlatamam yengem birşey demedi ertesi gün işten döndüğümde ananemi çağırdım merdivenlerin başında yüzüme bakıyordu ananemden korkmuyordum ona söylersem o uygun bir dille babamlara söyler diye düşünmüştüm ananeme bir sevgilim olduğunu benimle evlenmek istediğini dün akşamda doktora değil onun yanına gittiğimi söyledim sonunda herşeyi birilerine anlatmıştım ve vicdanım rahat birşekilde işe gidiyordum ....

Her ay maaş zamanı maaşımı alır kendi evimize gider ve babama aldığım maaşı teslim ederdim bu kez öyle olmadı ben işe gittikten sonra ananem bizim eve gitmiş babama benim 5 tane kızım var hiçbirisinin sevgilisi olmadı senin kızın neyin peşinde gibi laflar söylemiş babamı çok kızdırmış ben babama maaşımı uzattığımda babam bana tokat attı baba ben ne yaptım dediğimde daha fazla vurdu her baba dediğimde daha fazla daha fazla vurdu artık oda bende yoruldum hıçkıra hıçkıra ağlayarak sordum baba ben ne yaptım ??

Babam bana sen beni utandırdın ananen geldi böyle söyledi bana bunları söyledi ve gitti bu kadın karşısında sen beni utandırdın ben seni çok seviyordum böyle birşeyin vardı bana neden söylemedin dışardan duyuyorum diye bağırdı ...

Aradan birkaç gün geçti babam telefon numaramı değiştirdi seni işe göndereceğim ama bir şartla o çocuğu bir daha aramayacaksın dedi söz verdim aramayacağım dedim ama çok seviyordum 1 ay aramadım iş yerinde gözyaşlarıyla çalışıyordum artık bir gün herşeyi göze aldım ve aradım bana kimsiniz diyerek telefonu açtı benim tanımadınmı benim ben GÜL dedim tanımıyorum deyince telefonu kapattım ve ağlamaya başladım ses kendi sesi bu o ama beni nasıl tanımazdı gerçekten sevmedimi beni yoksa benimle oyunmu oynadı ??? aklımda birçok soru kafam dalgın yaşamak istemiyordum artık ,yemek yemiyordum sürekli ağlıyordum beni nasıl tanımaz diye düşünüyordum sürekli aradan biraz zaman geçtikten sonra ilkokula giden kardeşimin yanına gelmiş okul müdürü annemi ve beni odasına çağırdı sevgilimin ismini sordu elinde 4 adet silah mermisi vardı 2 sinin üzerinde sevgilimin 2 sinin üzerinde ise benim ismimin baş harfleri vardı ...

Okul müdürü bunlar nereden geldi biliyormusunuz ? diye sordu merakla bekliyorduk nereden geldiğini söylemesini ki sevgilimin adını söyledi bu çocuk kim dedi arkadaşım dedim seninle arasındaki yakınlık derecesi ne peki dedi annemin yanında utanarak sevdiğim çocuk dedim o sevdiğin çocuk 1. sınıfa giden kardeşine vermiş bunları ablana ver diye söylemiş birde dedi çok şaşırdım mermileri aldık annemle eve gidecektik müdür bu olayı benim öğrencilerime anlatmam lazım törende konuşacağım ve yabancı insanlardan birşey almamaları konusunda uyaracağım dedi isim vermezseniz tabiki dedik ve okuldan ayrıldık annem evin yolunda bana kızıyor hakaret ediyordu akşam babam eve geldi kurşunları gösterdi annem olan biteni anlattı hani sen bu çocuğu aramayacaktın dedi telefonumu elimden aldı sana telefon yasak artık dedi işten çıkacaksın burda mahalledeki iş yerinde çalışacaksın dedi herşeye tamam dedim sevdiğim genç bu kez arabasıyla evimizin önüne gelmiş kapımızın önünde bekliyordu onu benden başka kimse tanımadığı için rahat dolaşabiliyordu 1 ay bu şekilde hiç görüşmeden uzaktan bakışarak geçti sonra babam telefonumu verdi ve babamında vicdanı rahat etmemiş olacakki sevenleri ayırdığını düşündüğü için bana ara seni istemeye gelsinler dedi sevinçle telefonu elime aldım ve aradım babam diyorki gelsinler seni istesinler

aldığım yanıt beni bir kez daha yıktı benim sevinçle aramamın karşılığında bana "gelemeyiz" dedi .....

Ağlayarak telefonu kapattım hıçkıra hıçkıra bağırarak feryat edercesine ağlamaya başlamıştım artık ben aylarca aileme söylemenin peşindeyim bana anlayış göstersinler diye bekliyordum o gün tam gelmişti ki ben öyle zannetmişim tekrar bir olay daha yıktı beni gelemeyiz kelimesi yer etmişti beynimde günlerce yemek yemedim aç kaldım ,su içmedim ,gelemeyiz kelimesini düşünüp düşünüp ağlıyordum kalbim paramparça olmuştu artık ben yokum, ikiye bölündüm, parçalandım, harab oldum ,artık dayanamıyordum babam ben bu şekilde ağladıkça başka şeyler düşünmüş benim bekaretimi kaybettiğimi sevdiğim gençle aramda birşeyler geçtiğini düşünüp beni öldürmeye karar vermiş beni çok seven kıyamayan babam beni öldürmeye karar vermiş bana gel kızım seni denize götüreceğim dedi unut herşeyi boşver gel dedi babamla kayalıkların denize döküldüğü yüksek bir tepeye gittik en yüksek kayalıkların üstüne çıktık oradan bakarken babam bana bağır dedi şaşırdım bağır bağır ağla dök içini dedi kayalıkların üstünde bağırmaya başladım sonra bağırarak ağlamaya başladım hadi kızım gidelim artık dedi derkende ağlıyordu babam indik kayalıklardan aşağıya arabamıza bindik ve eve geldik babam bana sıkı sıkı sarıldı ve ağlamaya başladı ben acı çektikçe babamda çekiyordu ben öyle sanıyordum sileceksin onu gideceğiz buralardan taşıyacağım evi üniversiteye göndereceğim seni okuyacaksın ama bana söz ver o gelsede hayatına sokmayacaksın artık onu dedi ,tamam dedim babama artık çok çaresizdim herşeyi kabul ettim gidelim baba nolur dedim ağlayarak gideceğiz, dedi ......

Aradan 1 hafta geçti sevdiğim çocuk bizim kapının önüne gelmiş yine arabayla gördüm ama kafamı yere eğdim ve ayrıldım oradan kaçtım hızla ....

Birgün evin telefonu çaldı annem telefonu açtı ve seni bir arkadaşın istiyor telefona dedi anlam veremedim evimizin telefon numarasını bilen bir kız arkadaşım yoktu çünkü,sevdiğim çocuğun kızkardeşiydi bu abim seni çok seviyor üzmeyin birbirinizi diyordu babam telefondakinin kim olduğunu sorgulamaya başladı kapattım telefonu ve kardeşiydi dedim ,kendisininde arabayla evimizin etrafında gezdiğini söyledim ...Bu çocuk senin peşini bırakmayacak sevmeseydi vazgeçerdi ,seviyor dedi .... Vazgeçmeyeceğini anlayınca babamında durumu kabul etmekten başka seçeneği yoktu çünkü oda biliyordu ömür boyu onlarla beraber olmayacağım aslında bunun farkındalar fakat beni tanımadıkları hakkında hiçbirşey bilmedikleri birine layık görmüyorlardı,sevdiğim çocuğun manavcı olmasıda onlar için ayrı bir utançtı babam beni yoklukla büyüttüğü için zengin birisi ile evlendirmek bari kocasının evinde rahat yaşasın düşüncesiyle yaşıyordu aslında ....

Hiç unutmuyorum okula giderken bir gün babam bana harçlık uzattı 5 lira parayı cebinden çıkartırken pantolonunun astarıda dışarı çıkmıştı o paradan başka parası yoktu üzülmüştüm babama sarıldım ve parayı gizlice yeleğinin cebine koydum okulun yoluna ulaştığımda babamı aradım ben okuldayım dedim tamam kızım dedi baba yeleğinin cebine 5 lirayı koydum onunla çay iç benden olsun dedim elini cebine atıp 5 lirayı bulduğunda babam duygulanmış telefonu kapattıktan sonra bende derin derin düşünmeye başlamıştım tek hayalim okuyup bir an önce meslek sahibi olup para kazanacaktım ve annemle,babamı bu yoksulluktan kurtaracaktım ben böyle hayali olan bir çocuktum ve babamın benim için ağlayıp üzülmesi en çokta bu yüzdendi benim evimde rahat edemedi düşüncesiyle vicdanı rahat değildi......

Bir ev,bir araba sahibi olduğumu görmeden rahat etmeyecekti oysa sevdiğim adamın hiçbirşeyi yoktu aşık olduğum kalbinden başka .....

Ben onu düşünüyordum sürekli herşeyim o olmuştu ...Onunla kuracağım yuvanın hayalini canlandırıyordum gözümde hergün onsuz geçen hergün ağlıyor bir an önce onunla olmak istiyordum babamla hayaller kurmuştuk okuyacaktım ben babama,anneme,kardeşlerime umut olacaktım onlara faydam dokunacakken aldım başıma bir sevda ve öyle bir sevdaki yüreğimin içine kazıyarak işledim hayallerimizi kurarken babam hiç düşünmemiş benim birgün seveceğim gerçeğini ,düşünmeliydi oysa hiç aklından bile geçirmemişti ...

Günler birbirini kovalıyordu babam sevgi dolu bir insandı eminim bana zamanla anlayış gösterecektir ve kardeşlerimle benimde kendi hayatımız olacağını ömür boyu bizimle olamayacaklarını düşünecektir ....

Benim birini sevmem ve bu insanın onların hiç tanımadığı bir insan olması babamı düşündürüyordu ...

Benimle ilgili güzel hayalleri varken neden böyle bir çocukla karşıma çıktı diye düşünüp içi içini yiyordu , babamın bir arkadaşı beni oğluyla evlendirmek istemiş bu mevzuyu babama açmış senin kızından daha iyi kız bulamam oğlumla evlendirelim bir tekstil atölyesi var kızına orayı veririm altınada bir araba o yönetir atölyeyi demiş babam benim daha küçük olduğumu söylemiş ve teklifi reddetmiş babam benim için güzel bir teklifi reddedip hiçbir mal varlığı olmayan mesleği pazarcılık olan birisiyle evlenecek olmamı bike düşünemiyor,kabullenemiyordu bir türlü tek hayali baba evinde yoksulluk çektiğimi düşündüğü için beni zengin biri ile evlendirmek oysa ben maddiyatı değil maneviyatı düşünen biriydim benim için cep zenginliği değil gönül zenginliği önemlidir babam benim için en güzelini düşünüyor ben daha çok gencim ve hayatın gerçeklerini göremecek kadar hayalperest yaşıyorum duygu dolu bir kişiliğim var yoldaki çiçeklerle,ağaçlarla konuşmadan hayvanlarla konuşmadan asla geçmem o yollardan hepsiyle tek tek sohbet edecek hepsini düşünecek kadar yufka bir yüreğim vardı ben maddiyatı düşünmesemde babam hazmedemiyordu bir türlü ne kadar hazmetmesede ben onu seviyordum böyle bir gerçeğide kabullenmesi lazımdı artık ...Birgün bana keskin bakışlarla baktığını gözlerinin dolduğunu neredeyse ağlayacak kadar duygulandığını hissettim camın önündeki masanın yanında oturuyor bir eli başında diğer elinde sigara öylece düşünceli bir halde ne yapacağını bilmiyormuş gibi çaresizce oturuyordu

otururken birden beni çağırdı ve karşısına aldı,bana dediki ,

kızım seni ne kadar seviyorum biliyorsun sana 2 seçenek sunacağım 2 sinden birisini sen seçeceksin ....