ŞANSMI YOKSA KADERMİ

EŞİMİN TAKINTILI ABLASI İNTİHAR ETTİ

Çocuklarımla kendimi güvenilir bir yerde hissetmek istiyordum kimden kaçıyordum ben kimden korkuyordum bunları düşünmek ne kadar saçma geliyor mutlu bir yuva olması gerekirken neden bunları yaşıyoruz ki neden başkaları yüzünden evimiz karışıyordu ?? Kayınvalidemin yapacakları bununla bitmeyecek günler geçecek ve her şey daha da kötüye gidecekti bu kadının yaşaması nefes alması benim mutsuzluğumdu bunlara dayanabilmek ,yapılanları hazmedip,sindirip eşimi kaybetmek değil kazanabilmek istiyordum.Bana takıntılı olan eşimin sinir hastası ablası sebebi ile kayınvalidemin yanından evimi ayırmıştım ikizleri büyütmeye çalışıyor kayınvalidem ve eşim ile mücadele ediyordum ki bir haber geldi eşimin erkek kardeşinin eşi ve büyük görümcem kavga etmişler eltim görümcemi dövmüş , kayınvalidem evli olan görümcemin evinde eltimi suçluyor görümcem hasta olduğu için ona kabahat bulmuyordu tek suçlusu eltimdi yapılan suçlamalara daha fazla dayanamadım bana yaptıklarının aynısını diğer gelininede yapmaya başlamıştı hayır dedim lafa atılarak o kabahatli değil sen böyle düşündüğün sürece o gelinde senin yanında durmayacak ayrılacak sen kimseye kızın rahatsız olduğu için eziyet edemezsin kızını tedavi ettireceksin kızın var diye ki kızın hastalıklı bizi ezersen yarın sen rahatsızlandığında yada kızın rahatsızlandığında size kim bakacak dedim kayınvalidem olumlu düşünmüş ve kayınpederimle konuşup anlaşarak görümcemi hastaneye ruh ve sinir hastalıklarına yatırmaya karar verdiler onu götürüp tedavi olması için hastahaneye teslim ettiler ,yaklaşık 3 aylık hastahane tedavisinden sonra eve taburcu ettiler alınması gereken ilaçlar varmış hastahanede kullandığı ilaçların daha hafifleri yazılmış ilaçlarını aldılar ve görümcem ilaçlara başlamadan önce köye gitme zamanları geldi görümcem eltimle aynı evde kalıyordu dolayısıyla görümcemi eltime emanet ettiler ve köye gittiler ertesi sabah kendisine yazılan ilaçlardan bir tanesini içen ve 2 saat sonra kısmi bir yüz felci geçiren görümcem eltimin evde olmamasından dolayı panikleyip sağlık kuruluşuna gidiyor buranın kapalı olduğunu görünce hemen o kuruluşa yakın evi olan teyzesine gidiyor teyzesinin evide benim evimin karşısında bana haber veriyorlar ablan felç geçiriyor ağzı uyuşmuş,dudakları şişmiş kimliği yok diyorlar ben bana o kadar kötülük yapmasına rağmen ağlaya ağlaya görümcemin yanına koşunca o gün ona sahip çıkınca görümcem bir zamanlar bana yaptıklarından dolayı çok pişman olmuş ve oradan ayrıldığımda teyzesine benim ne kadar iyi kalpli olduğumu ona sahip çıktığımı onunsa bana ne kadar kötülük ettiğini söylemiş ben bana yaptıkları için kin beslemiş olsaydım onun yanına koşmazdım seviyordum onu fakat onun bana karşı kötü davranmasına anlam veremiyordum aramızda hiçbir kötü anımız olmamasına rağmen bana neden kötü davranıyor olabilir tabiki kayımvalidem hakkımda yalnızca kendisi kötü düşünmüyor çevresinde ne kadar insan varsa bana karşı hepsini zehirliyordu görümcem olayındada bütün kabahat kayınvalidemdeydi aslında takıntılı olan kızının yanında beni sürekli konuşuyormuş evde birgün kayınvalideme gittiğimde evin kapısına yaklaşırken kayınvalidem ve görümcemin tartışmalarını duymuştum görümcem daha dün kötü diyordun onun hakkında neler söylüyordun şimdi iyimi oldu diye bağırıyordu benim adımı anarak , bunları 3 ay önce duymuştum, duyduğumu bile bilmiyorlar ....

Mutlu bir yuvam olabilirdi ,kayınvalidem ben evlenmeden ölmüş olsaydı daha güzel bir hayatım olacaktı belkide ....

Eşime koşup görümcemin felç geçirdiğini anlattım dayısı ile birlikte görümcemi hastahaneye götürdüler neyseki önemli birşey değil sadece ilaçların yan etkisiymiş ve geçici bir olaymış , aradan 3 ay geçti kayımvalidem hala köyde bayram yaklaşıyordu müslümanlar Allaha şükretmek için kurban keserler buna kurban bayramı derler kestikleri kurban etinin bir kısmı kendilerinindir ama bu eti kendileri için değil Allah adına 7 yoksula dağıtmak için keserler kurban bayramına yaklaşıyorduk eşim annesi babası olmadığı için kayınvalidemin evinde kurban keseceğimizi oraya sahip çıkmamız gerektiğini söylüyordu bende kırmamak için tamam demiştim kardeşi ve eşi köye kayınvalidemin yanına gittiler ,nihayet kurban bayramı geldi biz kayınvalidemlere gittik kurban eti pişerken biz bekliyor görümcemle sohbet ediyorduk ki bana şöyle bir soru sordu : fare zehiri içince toprak zehiri alıyor insan toprağa gömüldüğünde canlanıyormuş doğrumu ?? Sorduğu soruya çok şaşırdım evet öyle söylüyorlar bu doğru dedim bana şöyle söyledi ben zaten zehir içmeyeceğim kömürlüğe kendimi asacağım .... Bu sözler karşısında tedirgin olmuştum psikolojik tedavi görüyor ve bunu gerçekten yapabilirdi evden ayrılırken küçük görümceme evde ne kadar ip halat varsa saklamasını büyük görümcemi takip etmesini ,ona dikkat etmesini ve bana söylediği şeyleri söyledim ve oradan ayrıldık 15 gün sonra eltimde köyden geldi ve bir ara bir akrabama gittiğimde görümcemin bayramda oraya geldiğini ve intihar edeceğini söylediğini söylediler akşam eşim eve geldiğinde ona da söyledim güldü onlar güldükçe ben tedirgin oluyordum .... Kayımvalidemi aradım ve görümcemin konuştuklarından bahsettim köyden gelmelerini istedim daha işlerinin bitmediğini söyleyip gelemeyeceklerini dile getirdi görümcemin bir ilacının bittiğini acil alınması için ona doktor randevusu alınması gerektiğini söyledi bende görümceme 15 gün sonrası için randevu almıştım evimde hala hayat mücadelesi veriyordum eşimle,çocuklarımla yorgun bir hayat geçirirken görümcemin söyledikleri aklıma takılıyor huzursuz oluyordum aradan 13 gün falan geçmiştiki 2 gün sonra görümcemin randevusu vardı ,onu doktora götürecek ilaçlarını alacaktık eltimin yanında olmasına rağmen eltim onunla ilgilenmiyor neden ben koşuyordum sorusuda aklımda yer alıyordu? 14. günün sabahında görümcemin randevusuna tam 1 gün kalmıştı ki kapı zili çaldı bana gelen eltimdi bu sıralar kavgalıydık ama neden geldiğine anlam veremedim saat 11 gibi gelip 16 gibi gitti kocasıda eşimin yanına gelmiş yani aynı anda hem kardeşi hemde karısı bizim yanımızdaydı onlar gittikten kısa bir süre sonra eşimin erkek kardeşinin telefonundan aranıyor kem küm ederek abi abi gibi kısa kelimelerle eltim konuşuyor ve ardından eşim birşey oldu korkusuyla arabaya atlayıp kayınvalidemin evine gidiyor kömürlüğün ışığı açık görümcemi kömürlüğün tavanında boynundan iple asılı görüyor ve beni arıyor olayı duyar duymaz sinir krizi geçiriyorum ben nasıl olur yanında o kadar insan varken kollamaları gerektiğini söylerken nasıl olur böyle birşey kabullenemiyor sinirden deliye dönüyordum nefes alamıyor sanki o ip benim boynumdaymış gibi boğuluyordum kayınvalideme haber vermem gerektiğini söylediler aradım gel dediğim halde köyden gelmeyen kızının hayatına karşılık işlerine değer veren kayınvalideme çok sinirlenmiştim kızgın bir ses tonu ile ona ablamın intihar ettiğini buraya gelmesi gerektiğini söyledim bu intihar önlenebilirdi

ama onlar önlemek yerine kendi rahatlarını düşündüler kimse onu umursamadı olay yerine gelen savcı herşeyi incelemiş sonra ipten indirip adli tıp kurumuna gitti ceset incelenmek üzere olaydan 1 gün sonra cenaze hazırlıkları yapılırken eşimin anlattıkları karşısında dondum kaldım olay sabahı eşimin erkek kardeşi ve hanımı kahvaltı hazırlamışlar kahvaltıya görümcemi çapıracakları sırada evin içinde olmadığını fark edip evin bahçesinde aramışlar kardeşinin hanımı görümcemi boynunda halat ile yerde otururken bulmuş meğer onlar kahvaltı yapacağı sırada o kendisini asıyormuş ipi kopması sonucu görümcem yere düşmüş kayınvalidemi arayıp haber vermek isteyen eltime yemin etmiş birdaha yapmayacağım demiş görümcem psikolojisi bozuk bu insanın yeminine inanmış bizimkiler evden gezmeye çıkmışlar bana gelip saatlerce oturdular böyle birşeyden hiç bahsetmediler bahsetmiş olsalardı benim için imkansız evde durmak kardeşimizin eşinde ne kadar vicdan varmış intihara kalkışan bir insanı evde yalnız bırakıp çıkıp gidecek kadar nasıl rahat davranabiliyorlar bunuda merak ediyordum herkes cenaze hazırlığı yaparken benim düşman olduğum görümcemi umursamayıp ölümüne sebep olduğunu düşündüğüm iki isim var kayınvalidem ve eltim, olay günü intihara kalkıştığını boynunda ip ile kömürlükte yerde bulduğunu anlatmamışlar karakolda ifade verirken eltimi içeri alırlar şüpheli diye korkmuşlar ben ailede bu yok yere ölüme üzülen içi giden bir tek ben varım yine herkes durumu kabullenmiş cenaze hazırlıklarına başlamıştı bile ,cenaze günü kayınvalidemi kızım kızım diye ağlarken görünce yüreğimi bir kor yaktı kızdım ve herkesin içinde bağırdım ben söyledim sana intihar etmeden bir ay önce söyledim böyle söylüyor gel dedim sen köyde işleri tercih ettin senin kızına kim sahip çıkacak bir zamanlar benim yanıma gelipte bana yardım etmedi çok eziyet çektirdi yanındayken eşime karşı kötülemeleri ayrıldıktan sonra eşimin dükkanına gelip aynı şeylere devam etmeleri sanki çocuğu hiç büyümemiş 5 yaşında bir bebekmiş gibi saçma sapan davranışları var anne olarak o öyle davranmayı bırakmadığı sürece eşimde ona bebek oluyor adeta ben ne yapacağımı şaşırıyorum yanımda 3 tane çocuk fakat eşim onlardan daha çocuk ...

Görümceme son bir veda edişimiz var benim vedam daha bir yürekten oldu sanırım bana 4 yıl boyunca etmediği hakaret ,kötü davranış yoktu eşimden defalarca şiddet gördüm onun yüzünden bunları yinede içime attım onu suçlamıyordum başında aklı gerçekten başında ebeveynleri yoktu çünkü anneside kendisi gibi takıntılı aslında ama birazda kurnazlık var takıntı yaptığı insana doğrudan söverek değil arkasından en yakın olduğu insanın yanına giderek ve onu eleştirerek yapıyor yapacağını her zaman söylerim ben kendisini belli eden düşmandan korkmam zararsızdır o ilan etmiş düşman olduğunu ,sinsi kendisini dost gibi gösterip içerden karıştıran düşmandan korkarım düşmanın en tehlikeliside budur zaten ... Görümcemin cenazesinden sonra eşimin annesine karşı düşkünlüğü çoğaldıbir zamanlar ablasının bana saldırdığı zamanlar yüzünden benimle arası açıldı annesinin yanına gitmek istiyordu sürekli orada olmak istemesi beni delirtmeye başlamıştı ben çocuklarımla evde yalnız kalıyor o ise annesinin yanına giderek onlar benim ailem diye bağırıyordu ölen görümcem kimsenin umurunda değildi çünkü kimse onun intihar edeceğim söylemlerine kulak asmamıştı öldükten sonrada herkes bana tavır alarak sanki ölümünün sorumlusu benmişim gibi davranmaya başladı,oysa eltimin yanında kendini asmıştı görümcem bütün akrabaları 1 ay içinde ziyaret etmiş intihar edeceğini herkese söylemiş ben tedirgin olurken neden herkes çok rahattı buna anlam veremiyordum kurtulmak istemişler demekki eltime kızacaklar diye çok bekledim ama tek bir laf etmediler aksine o birtaneymiş o çok iyiymiş böyle şeyler duymaya başladım duyduklarım ve gördüklerim beni aşırı öfkelendiriyordu fakat çocuklarım olduğu için tepkimi fazla belli etmemeye çalışıyordum çünkü eşim beni ezen,bana hakaret eden annesi için benden vazgeçen bir eşti ve ayrılma söz konusu olsun istemiyordum,ayrılmamız onu mutlu edecekti bunu biliyorum ben ve çocuklarım ortada kalacağız o ise annesinin istediği birisiyle yeniden evlenirdi annesini sevindirir çocuklarımı üzmüş olurdum ama bunu asla yapmayacağım ...