Kırmızı ikaz lambaları yanmaya başladı beynimde. Bir ses sanki ' Kural ihlali. Kural ihlali!' diye bağırıyordu. Beynimdeki ses ne kadar mekanikleştiğimi hatırlattı bana. Vatana hizmet için her daim hazır insanlardık biz. Her görevde adeta kendimizi yeniden kuran, kodlayan robotlardık. Bizim hata yapma lüksümüz yoktu. Yapmıştım. İnsan bazen yanlış yola girerdi. Bende yanlış yoldaydım ama yol çok güzeldi. Bedenime yayınlan arzuya esir olmuştum adeta.
'Alin.' diyerek göbeğimi okşadı. Bu hareketi beni gülümsetti.
' Memnun oldum Alin göbek. Alin' i söylemek hoşmuş. Anlamı ne peki?'
Asıl güzel olan dudaklarından adımı duymaktı. İçimdeki ateşi dudaklarını öperek sonlandırmak istiyordum. Bir an sadece kısa bir an ona gerçeği anlattığımı onunda böyle sımsıcak karşıladığını hayal ettim. Çok kı
