คืนวันเดียวกัน เวทมนต์นอนพลิกตัวไปมา ทำยังไงเขาก็ไม่หลับอาจจะเป็นเพราะเรื่องที่กำลังคิดอยู่คืนนี้ ทำให้เขากังวลจนกระสับกระส่ายอยู่แบบนี้
“คุณเป็นอะไรคะ?” หญิงสาวสะดุ้งตื่นเมื่อรอบสุดท้ายที่ชายหนุ่มพลิกตัวพาดไปโดนแขนเธอ
“เปล่า นอนเถอะพรุ่งนี้ต้องไปเรียนไม่ใช่หรือไง?”
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณเป็นอะไรเหรอคะ นอนไม่หลับเหรอ?”
“อืม”
“ฟังเพลงมั้ยคะ หนูเปิดเบา ๆ ให้เผื่อคุณจะหลับ” บลูเบลล์ใช้วิธีนี้บ่อย ๆ จึงเสนอให้เขาลองบ้าง
“ไม่ต้องหรอก ฉันแค่กำลังคิดน่ะ”
“หนูถามได้มั้ยคะ ว่าคุณคิดอะไรอยู่” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่กล้า ๆ กลัว ๆ
“เรื่องผ่าตัด ฉันกลัวว่าผ่าไปแล้วมันจะไม่ดีอย่างที่คิด” เธอเม้มปากแน่น เพราะหากเขายอมรับการรักษานั่นหมายถึงเวลาของเธอกำลังจะหมด เขาทำเพราะอยากกลับไปง้อคนรักเก่า และแน่นอนว่าคู่หมั้นจอมปลอมอย่างเธอต้องไป
“ดีสิคะ อย่าคิดมากเลยค่ะ คุณหายแน่ ๆ”
“เธอคิดแบบนั้นเหรอ?” ชายหนุ่ม
