หลังจากที่เลือกแหวนเสร็จ เวทมนต์สวมใส่มันให้กับเจ้าตัวทันที และยังบอกอีกว่าห้ามถอดมันเด็ดขาดเพราะถือว่ามันคือแวนหมั้นที่เขาตั้งใจจะให้เธอเอาไว้เป็นของแทนใจกันและกัน
“ขอบคุณนะคะ”
“เล็กน้อย เดี๋ยวพี่จะพาหนูไปส่งที่ร้านเสริมสวยร้านประจำแม่พี่ แล้วเสร็จพี่จะมารับ” หลังเดินออกมาจากร้านเวทมนต์แทนตัวเองว่าพี่ เธอไม่ได้ทักอะไรเพราะชอบที่เข้าใกล้ชิดเขามากขึ้นแม้ว่ามันจะเขินมากก็ตาม
“แล้วคะ..พี่จะไปไหนเหรอคะ?”
“ไปออฟฟิศที่อยู่ข้าง ๆ ห้ามไปไหนกับใครเข้าใจหรือเปล่า เสร็จแล้วแค่นั่งรอ พี่จะมารับด้วยตัวเอง” บลูเบลล์พยักหน้าเป็นอันรับทราบ
“อ้าว วันนี้มาทำอะไรคะคุณเวทมนต์” เจ้าของร้านเอ่ยถามเมื่อไม่เห็นบีเกลแม่ของชายหนุ่มที่เป็นลูกค้าประจำ เห็นการ์ดมาล่วงหน้าเธอจึงคิดว่าบีเกลมาเสียอีก
“วันนี้ผมพาคนรักมาทำ แม่ไม่ได้มา ฝากด้วยได้หรือเปล่า”
“อยากได้แนวไหนดีค่ะ สวยอยู่แล้วได้ทุกแนวเลย” สาวสองผู้เป็นเจ้
