"โอ๊ย ลูกเอ๊ย หลานรักของน้า ไม่เสียแรงที่น้าส่งเสียเลี้ยงดูเอ็งมา ขอบใจมากนะลูกนะ ที่ไม่ลืมบุญคุณน้า"น้าว่าน น้องของแม่ ลูกสาวคนเล็กของยายอิ่ม ที่จุนเจือส่งเสียนิมให้ได้เรียนจนจบมัธยมปลายด้วยการบังคับของยาย พูดเสียงอ่อนเสียงหวานมาตามสาย เมื่อนิมให้ยายอิ่มโทรไปขอเลขบัญชีน้าว่าน เพื่อที่จะโอนเงินให้ โดยนิมบอกว่าเขาถูกหวยสามล้าน และจะแบ่งให้น้าล้านหนึ่ง
"เออ แล้วเอ็งก็อย่าไปบอกใครต่อใครล่ะนังว่าน ประเดี๋ยวจะมากวนข้ากับเจ้าหลานมัน ขี้เกียจจะไล่"ยายอิ่มบอกลูกสาว
"จ๊ะแม่ ฉันไม่บอกใครหรอก ขืนบอกไป พวกมันคงพากันมาตอดเล็กตอดน้อยเอาจนหมดน่ะซี" น้าว่านรับปาก แต่ไม่รู้ว่าคนช่างจ้ออย่างเธอ จะทนได้สักกี่น้ำ
"แล้วหลานนิมคิดจะเอาเงินที่เหลือไปทำอะไรล่ะลูก" น้าว่านถามนิมด้วยน้ำเสียงเอ็นดูรักใคร่ จนคนฟังที่เคยมีภาพจำแต่น้ำเสียงแข็งกระด้างและสายตาต่อว่าต่อขาน รู้สึกขนลุกชอบกล
"เก็บไว้เรียนต่อครับ" นิมบอก
