นิมในชุดผู้ป่วยนอนคุดคู้ด้วยความรู้สึกว่างเปล่าอยู่บนเตียงพยาบาลให้ห้องวีไอพี ช่องทางด้านหลังและตามเนื้อตัวยังเต็มไปด้วยร่องรอยถูกกระทำทารุณกรรม
ความหรูหราที่เหมือนโรงแรมมากกว่าจะเป็นโรงพยาบาลไม่ได้ช่วยให้เขารู้สึกดีขึ้นมาเลย
ไอ้ทนายของไอ้บอสกลับไปแล้ว มันบอกแค่ว่าให้ผมเงียบปากเพราะจะกระทบกับภาพลักษณ์ของไอ้เฮเว่น แถมขู่ผมด้วยว่าฟ้องไปก็ไม่ชนะ เพราะถูกอัลฟ่าที่กำลัง ‘รัท’ ทำ แล้วปิดท้ายด้วยการปลอบใจเบาๆ ว่า ไอ้เฮเว่นจะรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้นกับผม
แล้วผมจะทำอะไรได้ล่ะ ผมไม่มีอำนาจเงิน ไม่มีคนใหญ่คนโตคอยหนุนหลัง ไม่มีพาวเวอร์ใดๆ ผมรู้สึกอ่อนแอ ศักดิ์ศรีของผมจบสิ้นแล้ว ‘เป็นเมียผู้ชาย’
ไอ้ทนายบอกผม ว่าให้ก้มหน้ายอมรับซะ แล้วดูเหมือนจะเป็นแค่ทางออกทางเดียวสำหรับคนอย่างผม
แม่งเอ๊ย โคตรเจ็บใจ
นิมคิดวนเวียนไปถึงคืนนั้น พร้อมจินตนาการถึงความน่าจะเป็น ว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เขาจะมีวิธีไหนที่จะรอดจากเงื้อมมือไอ้หื่นอัลฟ่ามาได้บ้าง
เวลาก่อนหน้า
ที่นี่เป็นที่ตั้งของอาคารสำนักงานใหญ่ เป็นตึกที่หรูหราสร้างจากวัสดุอะไรก็ตามที่ขึ้นชื่อว่าชั้นดีและมีราคาแพง แถมมีระบบรักษาความปลอดภัยที่ทันสมัยป้องกันทั้งในและนอกอาคาร เหตุนี้ด้วยความไม่จำเป็น ที่นี่จึงมีเวรกะดึกแค่4คน ซึ่งก็เหลือเฟือแล้วสำหรับการทำงานง่ายๆอย่างเช็คน้ำเช็คไฟ
คืนนี้ต่อให้ขาดไอ้หนูไปสักคน ก็ไม่มีผลอะไรกับการทำงานเลย
ชายหนุ่มทั้งสามสุมหัวกันอยู่ในห้องซีเคียวริตี้ภายในอาคาร ทำตามอย่างทุกวันที่ทำ ตาก็กวาดมองจอภาพมากมายเบื้องหน้า ขยับกล้องซูมเข้าซูมออก พอเจอจุดที่ผิดปกติ อย่างเช่นใครสักคนลืมปิดไฟปิดแอร์ไว้ นั่นล่ะหน้าที่พวกเขาที่จะไปจัดการให้มันเรียบร้อย
งานง่ายๆ สบายจนเหมือนมานั่งเล่นบ้านเพื่อน
“เดินคนเดียวได้นะ” ไอ้แมน และไอ้ชาย คู่หูเพื่อนร่วมทีมของนิมหันมาถาม พวกมันทำงานมาก่อนหลายปี จึงอยู่ในฐานะหัวหน้า และมักเป็นฝ่ายออกคำสั่งว่าใครควรทำอะไร แถมหน่วยก้านมันก็ได้ทั้งคู่ ตัวใหญ่น้องๆ นักเพาะกายเลย
“แค่4จุดเอง” นิมพยักหน้าไม่ใส่ใจในงานขี้ปะติ๋วแค่นี้
“เออ แล้วมึงอย่าลืมไปดูชั้นของบอสด้วยนะ” ไอ้ชายเสริม
“บอสนอนนี่อีกแล้วหรือวะ” นิมถามพร้อมเปลี่ยนสลับกล้องวงจรปิดไปที่ชั้นสูงสุดบนอาคาร หน้าห้องส่วนตัวของบอส ทุกอย่างดูปกติดี แทบดูไม่รู้เลยว่าวันนี้บอสนอนที่นั่นด้วย
บอสของที่นี่เป็นอัลฟ่าครับ มีชื่อว่าเฮเว่น เจ เอมอส เป็นลูกหลายเสี่ยว และหนึ่งในนั้นก็มีเขื้อสายไทยด้วย แถมเขายังไม่ใช่อัลฟ่าธรรมดา เพราะเขาคืออัลฟ่าสูงสุด ไม่ต้องให้สาธยายก็คงพอจะรู้ใช่ไหมครับว่า อัลฟ่าสูงสุดก็คงจะประมาณว่า เป็นคนที่หล่อที่สุดในบรรดาคนหล่อ ฉลาดและแข็งแรงที่สุดในหมู่อัลฟ่าด้วยกัน
นิมไม่เคยได้เห็นบอสใกล้ๆ สักครั้ง แต่รู้จักหน้าคร่าตาเจ้านายเขาเป็นอย่างดี จากทั้งรูปถ่ายบนแผนผังบริษัท และตามช่องรายการทีวีที่มีเรื่องราวของเขาอยู่ในนั้นไม่เว้นวัน ตั้งแต่เรื่องสำคัญไปจนถึงแบรนด์ถุงเท้า
บางวันบอสก็อยู่ทำงานซะดึกดื่นครับ เหนือห้องทำงานใหญ่ขึ้นไปอีกชั้นคือพื้นที่ส่วนตัวบอส นานทีถ้าจำเป็นบอสก็จะค้างเสียที่นี่
พวกอัลฟ่านี่ดีจังนะ สมบูรณ์แบบไปซะทุกอย่าง ผมจินตนาการไม่ออกเลยว่า ถ้าต้องมีบ้านหลังใหญ่ อยู่ในห้องกว้างๆ คนเดียวแบบนั้น จะเหงาแค่ไหนวะ
ไอ้ชายหันไปจดข้อความปลีกย่อยเสริมเรื่องที่ผมต้องทำในแผ่นใบงานอีกสักหน่อย ไอ้แมนจึงได้โอกาสหันมาส่งซิกบอกผมว่าวันนี้ถ้าเป็นไปได้ก็อย่ากลับเข้ามาเร็วนัก ผมยิ้มระอาให้เพื่อนร่วมงานตัวโตที่ชอบหื่นกันไม่ดูเวล่ำเวลา ก็นะพวกมันต้องแอบกินกันเพราะต่างฝ่ายต่างมีเมียแล้วนี่ จัญไรจริงๆ และบางทีผมก็อยากถามเหมือนกัน ว่าใครเป็นเมียใครเป็นผัววะ
เมื่อนิมเดินออกจากห้องไปพร้อมกระบอกไฟฉาย แมนก็เริ่มจู่โจมชายที่ร่างกำยำพอกันในทันที
“อย่าเพิ่งดิ แต่หัววันเลยนะมึง” ชายว่าปราม แต่ก็ไม่ได้มีท่าทีจะขัดขืนแมนแต่อย่างใด
“ก็เดี๋ยวไอ้นิมมันกลับมา”
“หึ กูรู้นะว่ามึงส่งซิกให้มันไปนานๆ” ไอ้ชายบอกอย่างรู้ทัน
“เออ ก็กูไม่ไหว เอาเลยได้ไหมล่ะ”
“รีบ?”
“อือ” แมนเพียงครางรับพร้อมถูไถจมูกที่แผ่นหลังกว้างของชาย ได้ยินเสียงชายถอนใจก่อนที่เจ้าตัวจะออกปากอนุญาต
“เออ ทำไรก็ทำ” ว่าแล้วชายก็ยืนก้มในท่าแอ่นก้นเล็กน้อย ทั้งที่เจ้าตัวยังสาละวนตรวจดูเอกสารในแฟ้มรายงานของกะเช้าอยู่ ส่วนแมนเมื่อชายคู่ขาอนุญาต ก็เอื้อมมือไปปลดเปลื้องกางเกงของอีกฝ่ายลง เผยให้เห็นก้นงอนๆ แน่น ใหญ่เต็มไม้เต็มมือของชาย
“พร้อมแล้วนี่” แมนว่าเมื่อล้วงดูแล้วเจอเจลลื่นๆ ใส่ไว้อยู่เต็มรู ชายขำหน้าแดงเขิน ก่อนจะยอมรับว่าเขาเตรียมตัวมาก่อนเข้างานและก็ต้องการมากเหมือนกัน
เสียงครางแบบไม่เก็บอาการของทั้งแมนและชายดังซี๊ดซ๊าดภายในห้องเก็บเสียง ยิ่งเมื่อชายถูกแมนตอกใส่หนักเข้าเจ้าตัวยิ่งแสดงอาการร่านอย่างเห็นได้ชัด จากที่ยืนก้มอยู่เฉย กลับแอ่นก้นเด้งใส่กระแทกกลับ ไม่นานพวกเขาก็ระเบิดอารมณ์แรกออกมาจนสิ้น และไม่รอช้า เมื่อถึงตาที่แมนจะถูกเติมเต็มที่ช่องทางด้านหลังบ้าง ชายร่างใหญ่ที่เหลือเพียงแค่เสื้อปลดกระดุมลงมาเปิดอก นั่งถ่างขารออยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่ ชายตามเข้าไปจูบ จากนั้นก็ยัดความเป็นชายของตัวเอง เข้าไปในตัวคู่ขาของตัวเองบ้าง
แมนร้องครางเสียงทุ้มอย่างสะใจ เก้าอี้หนังตัวใหญ่กระแทกโครมๆ เข้ากับผนังห้องทุกครั้งที่ชายขยับ
“แรงๆ” แมนบอก และเขาก็ได้ตามที่ขอ แมนเสียวซ่านจนตาพร่าตาลอยร้องครางซี้ดๆ ชายร่างกำยำทั้งสองร่วมรักกันอย่างต่อเนื่องและดุเดือด จนไม่ทันสังเกตเห็นว่า มีคนอีกคู่ในจอมอนิเตอร์ที่กำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือดเช่นกัน
อย่างกับภาพในหนังสยองขวัญ นิมเอื้อมมือไขว่คว้าอากาศ ขาถูกบอสหนุ่มท่าทางไม่ปกติลากร่างเข้าห้องไป