“คุณเรืองเดชโทรมาบ้างหรือเปล่าคะ”
เสียงหวานของเพียงรัมภาเอ่ยถามป้าปิ่นของเธอด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่ามีการติดต่อกลับมาของเลขาของคุณพ่อของเธอไหม หลังจากที่เธอพยายามติดต่อเขาไปเมื่อวานหลังจากที่เกิดเรื่องราวใหญ่โตนั้นขึ้น
พร้อมกับมือก็ช่วยป้าปิ่นทำงานบ้านไปด้วย ด้วยการเช็ดจานชามที่คงไม่ได้ใช้แล้วเพราะคนในบ้านเหลือน้อยลงแล้วเพื่อจะเก็บเข้าไปไว้ในตู้
เธอรอฟังคำตอบไปด้วย มือก็ทำงานที่ไม่เคยทำมาก่อนเลยไปด้วยเพื่อเป็นฆ่าเวลาให้ผ่านพ้นไปแต่ละวันให้เร็วที่สุด
ไม่ปล่อยให้ตัวเองต้องจมอยู่กับความเสียใจตลอดเวลาเหมือนอย่างที่เคยผ่านๆ มาก่อนหน้านี้ พยายามจะเดินหน้าชีวิตของเธอต่อไปแม้มันจะยากลำบากมากก็ตาม
เพราะเหมือนชีวิตของเธอกำลังจะมีคนคอยมาบงการ และเขาคนนั้นก็เป็นคนใจร้ายเอามากๆ เสียด้วย
“ไม่เลยค่ะ เหมือนจะหายเงียบไปเลย”
ปิ่นตอบกลับอีกฝ่ายตามความจริง เพราะเธอยังไม่เคยได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือดั
