“ทำไมนะ” ทำไมถึงรู้สึกอย่างนี้ หลายเดือนที่ผ่านมาเขาทำหน้าที่สามีได้ดีไม่ขาดตกบกพร่องแม้นว่างานจะหนัก หรือแท้จริงแล้วเขาก็แค่ทำตามหน้าที่...แค่นั้น ...ความรู้สึกกังวลนั้นเพิ่มขึ้นเมื่อไรไม่ทราบ ใยบัวไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ไม่เคยที่จะผิดสังเกตกับการกระทำของเขาเลยสักครั้ง สัญชาตญาณหรืออะไรกันแน่ที่เรียกหา กระซิบบอกบางอย่างตลอดเวลา หรือแท้จริงก็แค่...คิดมากก็เท่านั้น หญิงสาวนั่งพับเสื้อผ้าใส่ตะกร้าสำหรับไปนอนที่โรงพยาบาล เธอต้องไปเตรียมคลอดที่โรงพยาบาล แม้นว่าแพทย์แนะนำให้ปวดก่อนค่อยมา แต่คุณปู่คุณย่าเจ้าตัวน้อยไม่ยอม “เดี๋ยวผมช่วย” สามีหนุ่มเดินมานั่งข้างกาย คว้าเอาตะกร้าเสื้อผ้าของเธอมาพับ ฝ่ามือหนานั้นทำอย่างคล่องแคล่ว “มีอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมคุยโทรศัพท์ทีไรต้องทำหน้าเครียดตลอดเวลา” “อ้อ...สอนรุ่นน้องน่ะ สอนทีไรไม่เคยจำเลย จะปล่อยก็คงไม่ได้ คนอื่นก็ช่วยได้ไม่เต็มที่ เอาชัวร์ดีกว่าเ