บทที่ 12 โกหก

1586 Words

ใยบัวพยายามโทรหาคนเป็นสามี เป็นห่วงที่เขาโทรหาแล้วแต่ไม่พูดอะไร แต่พอโทรอีกครั้งอีกฝ่ายก็ไม่รับเสียอย่างนั้น “มีอะไรหรือเปล่านะ” ริมฝีปากบางพึมพำพูด นึกคิดว่าเขาคงรู้ว่าเธอบล็อกเบอร์แฟนเก่าของเขาแล้วหรือเปล่า ยิ่งคิดก็ยิ่งกลัวว่าอีกฝ่ายจะจับได้ ใยบัวลองกดโทรหาเขาอีกครั้ง ซึ่งรอบนี้คนเป็นสามีรับ ติ๊ด! “ฮัลโหล โทรมาเมื่อกี้มีไรหรือเปล่า” เธอถามพร้อมกับกุมมือที่หน้าอก ใจเต้นตึกตัก หวั่นใจว่าเขาจะตอบกลับด้วยความจริงที่เธอเพิ่งกระทำไป ทว่า [เปล่าครับ ผมแค่โทรมาถาม...กินข้าวยัง] “อ้อ กะกินแล้ว” เธอตอบเสียงตะกุกตะกัก ความล่กอาจจะทำให้เขาจับได้ แต่ยังดีที่อีกฝ่ายยังเป็นห่วง [โอเค เห็นเที่ยงเลยโทรมาหาน่ะ] “อ้อ โอเค ก็นึกว่ามีเรื่องอะไร” [ครับ ไม่มีอะไรครับ] “แล้วภีมกินข้าวยัง อย่าลืมกินข้าวนะ มัวแต่ห่วงคนอื่น” [ครับ ผมทานแล้ว] “โอเค...ถ้างั้น” [เดี๋ยวผมไปทำงานก่อนนะ] ใยบัวยังพูดไ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD