ตอนที่ 1 เซอร์ไพรส์
958 Words
ตอนที่ 1 เซอร์ไพรส์
"ไข่มุก แกจะทำอย่างนี้จริง ๆ เหรอ ถ้าคุณพ่อรู้ แกโดนตีตูดลายแน่ ๆ " ใบหม่อน หรือ สุนิสา บุญญารัตน์ เอ่ยห้ามฉันออกมา สีหน้าเธอหวาดหวั่นอย่างเห็นได้ชัด ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ใบหม่อนถึงได้ขี้กลัวนักก็ไม่รู้
"โอ๊ย!..จิ๊..แกอย่ากลัวได้ไหมใบหม่อน ถ้าไม่ทำอย่างนี้ ชาตินี้ฉันก็ไม่มีแฟนสักที " ฉันหันไปจิ๊ปากให้พี่สาวบุญธรรม แต่ฉันจะไม่เรียกมันว่าพี่หรอก เพราะว่าใบหม่อนมันแก่กว่าฉันแค่ สามสี่เดือนเองมั้ง เอาเป็นว่ามันเป็นทั้งพี่และเพื่อนฉันนั่นแหละ
"คนมาจีบแกเยอะแยะ แกก็เลือกสักคนสิ" ใช่ค่ะที่มหาวิทยาลัยที่เราเรียนอยู่น่ะ คนมาจีบฉันเยอะมาก แต่แล้วยังไงล่ะ ในเมื่อหัวใจฉันน่ะ มีแต่ตาแก่ขี้บ่นอยู่เต็มหัวใจ เมื่อก่อนอาสิง หรือคุณหมอสิงโต ก็ไม่ได้ขี้บ่นขนาดนี้หรอกนะ แต่ไม่รู้ทำไมตั้งแต่ฉันขึ้นมหาวิทยาลัยอาสิงถึงได้ขี้บ่นขนาดนี้
"ไม่เอา ฉันจะเอาอาสิงคนเดียวเท่านั้น"
นั่นคือบทสนทนาของฉันกับยัยใบหม่อน พี่สาวคนละสายเลือดของฉันเอง ใบหม่อนเป็นลูกสาวแฟนเก่าคุณพ่อฉันน่ะ แต่ว่าใบหม่อนมาอยู่กับฉันตั้งแต่เธออายุได้สามสี่เดือนมั้ง ฉันก็จำไม่ได้แล้วล่ะ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา ปัญหาของฉันมันอยู่ตรงนี้ต่างหาก ฉันกำลังเลือกชุดที่จะใส่ไปเป็นของขวัญวันเกิดอาสิงที่จะมีขึ้นในตอนเย็นนี้ต่างหาก และงานนี้ฉันทุ่มไม่อั้นบอกเลย
23.45 น.
"อาเสือไม่พลาดแน่นะคะ ไข่มุกกลัวจริง ๆ นะ" ฉันมองซ้ายมองขวาอย่างหวาดระแวง
"ไม่พลาด ไข่มุกลงไปในกล่องได้แล้วเชื่ออาสิ เฮียสิงกำลังจะถึงบ้านแล้วนะ" อาเสือ น้องชายของอาสิงพยายามจะยัดฉันลงไปในกล่อง สี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ ที่พวกเราช่วยกันลากมาไว้ในห้องนอนของอาสิง วันนี้อาเสือล่อลวงอาสิงมานอนที่คลับน่ะ อาเสือเป็นเจ้าของคลับดังนะบอกเลย
"ใบหม่อน แกบอกคุณพ่อแล้วใช่ไหมว่าเราจะนอนคอนโดกันน่ะคืนนี้" ฉันหันไปถามย้ำกับใบหม่อนมันอีกที เพราะวันนี้ฉันขอคุณพ่อนอนที่คอนโด คอนโดของฉันกับใบหม่อน ใกล้กับมหาวิทยาลัยน่ะ จริง ๆ คุณพ่อจะไม่ยอมหรอก แต่ฉันบังคับให้ใบหม่อนมันช่วยพูดไง ก็เลยสำเร็จไปด้วยดี
"เออ..บอกแล้ว แต่เพิร์ลแกคิดดี ๆ อีกรอบดีไหม ถ้าอาสิงไม่เล่นด้วยแล้วไปบอกคุณพ่อ ไม่ใช่แค่แกที่จะโดน ฉันก็น่าจะโดนไปด้วย" ใบหม่อนแสดงสีหน้าหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งฉันไม่เข้าใจมันจะกลัวทำไม คุณพ่อไม่เคยตีมันเลยสักตุบ เฮ่อะ!
"นั่นนะสิคะพี่เปรมก็เห็นด้วยกับใบหม่อน" พี่เปรม แฟนภรรยาสาวของอาเสือเอ่ยห้ามออกมาเหมือนที่ใบหม่อนมันห้ามนั่นแหละ
"พอแล้ว ตัดสินใจแล้วก็ลุยเลย เอ้า ลงไปได้แล้ว อาเสือจะปิดกล่องแล้ว" อาเสือหันไปมองนาฬิกาและตัดบทออกมา เพราะมันใกล้จะถึงเวลาที่อาสิงจะกลับมาแล้ว
ฉันลงไปอยู่ในกล่องตามที่นัดแนะกันเอาไว้ อาเสือก็ปิดกล่องลงทันที ความมืดเข้าปกคลุมไปทั้งกล่อง ทั้งมืดและเงียบมีแค่เพียงเสียงเข็มนาฬิกา และหัวใจของฉันเท่านั้นที่เต้นแรง เอาละหลังจากนาทีต่อไปนี้ฉันจะบอกลาเวอร์จิ้นสุดที่รักของฉันสักที
ฉันวางแผนมานานมาก และวันนี้เป็นวันเกิดอาสิงผู้ชายที่ฉันรักที่สุด และฉันจะมองของขวัญที่อาสิงจะไม่มีวันลืมอย่างเด็ดขาด
แกร๊ก!!!
เสียงลูกบิดหมุนเปิดออกมา และตามด้วยความสว่างของหลอดไฟ พร้อมด้วยหัวใจฉันที่มันเต้นอย่างห้ามไม่อยู่ อีกนิดเดียวเท่านั้น หึหึ
"กล่องของขวัญอะไรวะ ไอ้เสือ ไอ้เสือโว้ย" เสียงอาสิงตะโกนเรียกอาเสือเสียงดัง ฉันงี้ฉันยิ้มอยู่ในกล่องอย่างระทึก
"อะไรเฮีย เรียกทำไมเสือจะนอนแล้ว" สักพักก็ได้ยินเสียงอาเสือแว่ว ๆ เข้ามา น่าจะอยู่ที่หน้าห้อง
"กล่องอะไรของใครวะ ทำไมมาอยู่ในห้องเฮีย"
"อยู่ในห้องเฮีย ก็ของเฮียดิ จะเป็นของเสือได้ไง เมื่อตอนเย็นน้องเพิร์ลกับใบหม่อนเอามาฝากไว้ให้น่ะ" อาเสือบ้า ไปบอกแบบนั้นได้ยังไงกันเล่า เดี๋ยวจะอาสิงก็รู้กันพอดี
"ไข่มุกกับใบหม่อน เอามาให้ทำไม"
"วันเกิดเฮียไง สุขสันต์วันเกิดนะ มีความสุขสุด ๆ ไปเลยนะคร๊าบ" อาเสืออวยพรพร้อมกับหัวเราะเบา และฉันก็ได้ยินเสียงปิดประตูห้อง แสดงว่าอาเสือออกไปแล้ว
"ไอ้แสบเอาอะไรมาให้กัน" อิอิ อาสิงบ่นออกมาเบา ๆ แต่ฉันก็ยังได้ยินมันอยู่ดี และฉันก็ได้ยินกุกกักบนหัว ก่อนที่แสงสว่างจะค่อย ๆ คืบคลานเข้ามา
พรึบ!!!
"เซอร์ไพรส์ สุขสันต์วันเกิดค่ะอาสิง"
ทันทีที่ฝากล่องเปิดออก ฉันก็เด้งตัวขึ้นไป พร้อมกับกางมือออกอย่างน่ารัก อาสิงกวาดสายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า เขาเบิกตาขึ้นมาก่อนตะโกนเรียกฉันเสียงดัง
"ไข่มุก ไอ้เด็กบ้า ชุดบ้าอะไรเนี่ย
- Writer
