ร้าน Flower ’s you
นาวินจอดรถเรียบร้อยก็รีบเดินมาเปิดประตูฝั่งของนกยูง เธอยังหลับตาพริ้ม เขาจึงดึงแขนโน้มตัวลงไปเพื่ออุ้มคนเมา แต่เธอรู้สึกตัวผลักแขนเขาออกแล้วพยายามทรงตัวลุกขึ้นเอง
“ม้าย...ต้องมายุ่ง!” นาวินยืนเท้าสะเอวถอยออกมาหนึ่งก้าวแล้วยืนดู
เท้าเรียวในร้องเท้าส้นเข็มพลิกไปพลิกมาเมื่อเจ้าของพยายามประคับประคองตัวเองให้ยืนตรงมือข้างหนึ่งจับรถไว้เพื่อเป็นหลักยึด เมื่อทรงตัวได้แล้วก็ค่อย ๆ ปล่อยมือเดิน นาวินเมื่อเห็นว่าลูกสาวเจ้านายทรงตัวเองได้เขาจึงวิ่งไปเปิดประตูให้เธอเดินเข้าไปโดยไม่ต้องยืนรออีก
นกยูงสะบัดรองเท้าเหมือนรำคาญกระเด็นหายไปคนละทาง นาวินได้แต่ยืนส่ายหัวและรีบวิ่งไปคว้าตัวเมื่อเธอสะดุดร้องเท้าข้างหนึ่งของตัวเองแต่ไม่ทัน เธอจึงล้มลงไปนั่งก้นจ้ำเบ้าหน้าบูดบึ้ง นาวินจัดสินใจก้มลงไปอุ้มร่างบางไว้ในอ้อมแขนขึ้นบันไดเสียเอง
ด้วยความตกใจและลืมตัวนกยูงจึงคว้าต้นคอเขาไว้แน่น ก่อ
