Chapter 3

2049 Words

” ฉันก็แค่สงสัยค่ะไม่ได้บอกคุณหมอบวชพระสักหน่อย แล้วนี่คุณหมอมาดื่มแบบนี้ไม่ได้ทำงานเหรอคะ ปกติฉันไปโรงพยาบาลทีไรก็เจอคุณหมอทุกรอบนึกว่าทำงานไม่มีวันหยุด“ ” ก็หยุดวันนี้ไงไม่งั้นฉันจะมาดื่มได้ไง ถึงฉันจะชอบดื่มคอแข็งไงฉันก็มีจรรยาบรรณพอที่จะไม่เมาแล้วไปไปผ่าตัดคนไข้หรอกนะ“ ”ค่ะ“ ” เธอออกมาทำงานแบบนี้แผลเธอหายแล้วหรอ“ หมอหนุ่มเอ่ยพรางขมวดคิ้วจ้องไปที่ใบหน้าของหญิงสาว เพราะเขาจำได้ดีว่าบนใบหน้าและลำตัวของเธอมีรอยฟกช้ำอยู่หลายจุดซึ่งมันเห็นค่อนข้างชัดมาก แม้จะผ่านวันนั้นมาแล้วก็ตามแต่แน่นอนว่ามันยังคงทิ้งร่องรอยแน่เพราะไม่ได้หายไวได้ขนาดนั้น ” เกือบหายแล้วค่ะแต่งหน้าปิดเอา“ ” สรุปเธอไปโดนอะไรมาถึงเป็นแผลบ่อยขนาดนั้น ตกเวทีที่นี่หรอ?“ ” คุณหมอไม่ต้องรู้หรอกค่ะมันเรื่องส่วนตัว“ ” เธอจะว่าฉันยุ่งเรื่องส่วนตัวเธอไง“ ” ก็ไม่เชิงหรอกค่ะ ถ้าแบบนั้นคุณหมอเชิญดื่มตามสบายนะคะฉันขอตัวก่อน“ หญิงสาวเดินกลับเข้าไปในห้องหลัง หมอหนุ่มที่กระตุกยิ้มก่อนยกแก้วเหล้าเครื่องดื่มรวดเดียวหมด หลังจากนั้นกว่า 1 ชั่วโมงหญิงสาวที่เปลี่ยนเสื้อผ้าจนเสร็จก็คว้ากระเป๋าแล้วเดินออกจากคลับเพื่อกลับบ้าน แต่ระหว่างทางมีสายเรียกเข้าของเชนแฟนหนุ่มของเธอ ซึ่งเมื่อหญิงสาวกดรับสายปรากฏว่าไม่ใช่เชนแฟนหนุ่มที่โทรมา แต่กลับเป็นเพื่อนของเขา (เธอมารับมันหน่อยสิ แม่งเมาเละเทะเลย) (ตอนนี้เชนอยู่ที่ไหน) (คลับ ซอย 9 เธอรีบมานะ) หญิงสาวที่กดวางสายก่อนจะนั่งแท็กซี่ไปยัง ซอย 9 ซึ่งอยู่ไม่ห่างมากนัก เมื่อไปถึงแน่นอนเธอพบแฟนหนุ่มที่สภาพเมาเละเทะ และกำลังถูกเพื่อนอีกสองคนพยุงให้เดินออกมานอกคลับ ” ทำไมเมาขนาดนี้เนี่ย“ ” เธอเป็นแม่ อึก หรือเป็นเมียฉัน“ เสียงชายหนุ่มที่เมาเต็มพิกัดขึ้นก่อนจะเดินอย่างทุลักทุเลไปขึ้นแท็กซี่กับแฟนสาว และเมื่อกลับมาถึงห้องเช่าของหญิงสาว ชายหนุ่มก็เริ่มจะอยากมีเซ็กส์กับเธอ ” เชน เมามากแล้วอย่าทำเลย“ ” เล่นตัวนักวะ!!!“ เพียะ!!!! เสียงฝ่ามือของชายหนุ่มที่กำลังเมาเต็มพิกัดและถูกขัดใจขวางอารมณ์เซ็กซ์ที่กำลังเกิดทำให้เขาเผลอฟาดหญิงสาวเข้าเต็มแรงจนเธอล้มลง ”ชะ...เชน“ หญิงสาวที่เจ็บร่างกายไม่พอตอนนี้เธอเจ็บที่หัวใจอย่างหนัก แฟนหนุ่มที่เคยแสนดีเมื่อก่อนนี้กับกลายเป็นซาตานในช่วงหลัง เธอเองก็ไม่รู้ว่าสาเหตุที่เขาเป็นแบบนี้เพราะอะไร แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอยังทนอยู่กับเขาแน่นอนว่านอกจากความรักที่เคยมีให้มันยังมีเหตุผลอื่นอีกด้วย โครม!!!! กรี๊ดดดดดด เสียงเข้าของหล่นกระจายจากแรงอาละวาดของชายหนุ่ม ซึ่งแน่นอนว่ามันทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างล้มเป็นวงกว้างและกระแทกเข้ากับหน้าผากของหญิงสาวที่ล้มอยู่บนพื้นทำให้รอยแผลที่ยังมีอยู่ซ้ำรอยหนักมากกว่าเดิม ” แม่งไม่ได้ดั่งใจเลย ไม่ให้เอาไม่นอนนี่ก็ได้เว้ย!“ เมื่อพูดจบชายหนุ่มเดินแทบจะไม่ตรงทางออกออกจากห้องเช่าของหญิงสาวไปโดยที่ไม่ได้หันกลับมามองเลยว่าหญิงสาวตอนนี้กำลังเจ็บแค่ไหน กลิ่นคาวเลือดเริ่มลอยไปทั่วเพราะหน้าผากของเธอมีรอยแตกที่ทำให้เลือดไหลอาบลงที่ใบหน้า โรงพยาบาลมิวนิค หญิงสาวต้องหอบร่างกายที่เจ็บช้ำของตัวเองพร้อมผ้าขนหนูที่กดสับเลือดบนหน้าผากเข้ามาที่โรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดและมาประจำ วันนี้หมอที่เคยทำแผลให้เธอเพิ่งเจอกับเธอที่คลับ แน่นอนว่าตอนนี้เขาต้องไม่ได้ทำงานอยู่ที่นี่ ” เดี๋ยวนั่งรอสักครู่นะคะคุณหมอกำลังมา“ พยาบาลที่เดินมาเอ่ยแจ้งกับหญิงสาวเพราะเธอเข้ามาเป็นเคสฉุกเฉินในตอนดึก ห้องพักแพทย์ หมอหนุ่มที่แวะเข้ามาเอาของส่วนตัวที่ห้องทำงาน กลับต้องชะงักฝีเท้าเมื่อเห็นพยาบาลกำลังวิ่งมาตามหมอเวรเพราะนั่นคงมีเคสอุบัติเหตุแน่นอน ” อุบัติเหตุหรอ?“ หมอหนุ่มเอ่ยถามพยาบาลซึ่งตามสัญชาตญาณความเป็นหมอ ” คนไข้ที่มาประจำค่ะ วันนี้เธอมีแผลหน้าผากแตกมา คนที่คุณหมอทำแผลให้บ่อยๆคนนั้นไงคะที่สวยๆ“ ประตูห้องถูกเปิดออก ก่อนจะเผยร่างแกร่งในชุดสีดำสนิทซึ่งไม่ใช่ชุดแพทย์ นั้นทำให้หญิงสาวค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองอย่างตกใจ ” คุณหมอ?“ ” รอยแผลเธอนี่มันไม่ธรรมดาแล้วนะ“ หญิงสาวที่ตกใจไม่น้อยเมื่อเห็นหมอหนุ่มที่นี่ตอนนี้ แถมเขายังพุ่งเป้าสนใจมาที่แผลของเธอแม้จะไม่ใช่เวลางานของเขา เพราะวันนี้เขาหยุด "ไหนหมอบอกว่าหยุดงานไงะ" "ฉันแวะมาเอาของ มาเจอเคสเธอนี่แหละ" "คุณหมอคงไม่ใช่คนที่จะทำแผลให้ฉันหรอกใช่มั้ย เพราะคุณหมอเพิ่งดื่ม..มา" "แผลเธอหน้าผากแตกแบบนั้นยังไงก็ต้องเย็บ ถ้าไม่อยากมีแผลเป็นต้องเย็บแผลถี่หน่อย และฉันเป็นหมอที่เย็บแผลสวยที่สุดในโรงพยาบาล"หมอมาร์เวลเอ่ย "เอ่อ..." "ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ได้เมา ฉันบอกแล้วฉันมีจรรยาบรรณพอ ที่จะไม่เมามารักษาคนไข้" ซีรีนนอนนิ่งให้หมอมาร์เวลค่อยๆทำแผลให้ เขามือเบามากจริงๆเธอยอมรับ ใบหน้าภายใต้แมสของเขาคงจะจริงจังมากๆ แค่เห็นจากสายตาแล้วเธอยังรู้สึกแปลกๆ แม้จะมีแว่นใสๆบังก็ตาม "จ้องอะไรขนาดนั้น “หลับตาซิ"หมอมาร์เวลเอ่ยทำเอาหญิงสาวรีบหลับตาทันที ไม่นานนัก แผลก็ถูกเย็บจนเสร็จ ก่อนที่หญิงสาวจะค่อยๆลุกขึ้น หมอมาร์เวลที่ยังไม่ได้ไปไหนก็เอ่ยกับเธอขึ้น "เดี๋ยวฉันไปส่ง สภาพเธอมึนๆไม่น่ากลับเองไหวมั้ง" "ไม่เป็นไรคะหมอ ฉันกลับเองได้ ตอนมายังมาเองได้เลย" "ไปรับยาแล้วเจอกันที่ลานจอดรถ" พูดจบหมอมาร์เวลก็เดินออกไป ซีรีนได้แต่ทำตาม เธอรับยาและไปที่ลานจอดรถ ก่อนเห็นหมอหนุ่มยืนพิงรถรออยู่ที่นั่น เธอไม่ได้อยากรบกวนเขาแต่ก็ดึกมากจนหารถยาก จึงจำใจติดรถเขากลับไป "บ้านอยู่ที่ไหนบอกทางแล้วกัน" หลังจากขับรถมาได้ไม่ไกลมาก ก็ถึงหอพักของซีรีนที่ดูแล้วมันแสนจะธรรมดา ต่างกับเงินที่เธอได้ทิปในแต่ละคืนมาก "ขอบคุณค่ะ" "ฉันขอเข้าห้องน้ำล้างหน้าหน่อยได้มั้ย" "คะ?" "ฉันอยากล้างหน้า ง่วง" หมอมาร์เวลเอ่ย เมื่อไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ซีรีนจึงยอมที่จะให้หมอหนุ่มขึ้นไปบนห้อง แต่เมื่อเปิดเข้าห้องมา หมอหนุ่มถึงกับขมวดคิ้วกับสภาพที่เห็น นี่เธอเกิดแผลเพราะมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นในห้องนี่ซินะ ขาวของกระจัดกระจายแบบนี้ ไหนจะกลิ่นบุหรี่อีก "เธอสูบบุหรี่?" "เปล่าค่ะ หมอเข้าห้องน้ำซิคะ ขอโทษทีที่ห้องรกไปหน่อย" หญิงสาวเอ่ยพรางเดินเก็บข้าวของที่กระจัดกระจาย ในขณะที่หมอหนุ่มเข้าห้องน้ำเพื่อไปล้างหน้า ไม่นานเขาเดินออกจากห้องน้ำมาพร้อมใบหน้าและผมที่เปียกแบบเสยขึ้น นั่นจู่ๆก็ทำให้หญิงสาวใบหน้าเห่อร้อนแบบไม่รู้ตัว "เธอไปทำงานที่คลับทุกวันเลยเหรอ" "ค่ะ ฉันทำที่นั่นประจำ" "ดูจากห้องเธอแล้ว ไม่ได้รกเองนะ" "ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาส่ง" "ฉันว่าเราไม่ได้เจอกันครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายหรอก" หลังจากวันนั้นผ่านมา4-5วัน แผลที่หน้าผากของซีรีนตัดไหมเสร็จ เธอก็เริ่มไปทำงาน แล้วเลือกจะไม่แต่งหน้าบริเวณที่มีแผล และตั้งแต่วันที่มีเรื่องทะเลาะกัน เชนก็ยังไม่ได้กลับมาหาเธอเลย มีแค่โทรมาเท่านั้น "มันทำหนูขนาดนี้ ทำไมไม่เลิกกับมันลูก" ป้าข้างห้องเอ่ยทักขึ้นในขณะที่เธอกำลังจะออกไปทำงาน "มันเลิกยากจ๊ะป้า ซีก็...." "รอบนี้เจ็บแบบนี้ ต่อไปจะไม่เจ็บหนักขึ้นเหรอ" "ไม่หรอกค่ะ รอบนี้เขาเมามากด้วย.." เธอพูดไม่เต็มปากจริงว่าเชนทำร้ายเธอยังไงแค่ไหน "เขามีคนอื่นหรือเปล่า ไม่เห็นมาหาเลย ป้าเห็นหนูเป็นเด็กน่ารัก ไม่อยากให้เจอผู้ชายแบบนี้เลย" "ซีก็ไม่รู้ค่ะ..." "ถ้าเขามี เราก็อย่าปิดตัวเองนะ คนเราชีวิตมันสั้น หนูใช้ชีวิตให้คุ้ม อย่าเอาแต่ทำงานกับฝังตัวเองไว้กับผู้ชายแบบนี้นะ" คำพูดของป้าทำให้ซีรีนคิดวนเวียนอยู่ในหัว เธอนั่งถอนหายใจอย่างหนักในขณะที่มาถึงคลับแล้วรอทำงาน เชนไม่เคยแคร์ความรู้สึกเธอมานานแล้วจริงๆ แต่เพราะเหตุผลบาง ทำให้เธอยังเลิกกับเขาไม่ได้ และเชนก็ไม่ยอมเลิกกับเธอด้วย "ถ้าขอเลิกไม่ยอมเลิก แต่ถ้าเชนทิ้งเองล่ะ" จู่ๆซีรีนก็เอ่ยขึ้นกับตัวเอง แต่กลับต้องหยุดคิดเพราะถึงคิวขึ้นโชว์ แสงไฟและเสียงดนตรีดังขึ้น ซีรีนที่กำลังจะขึ้นโชว์แต่เพราะวันนี้มีเรื่องกังวล เธอจึงเลือกจะดื่มก่อนขึ้นโชว์ไป2-3แก้ว เมื่อแสงสีและดนตรีดังขึ้น บวกกับลีลาการเต้นของซีรีน คลับนี้ก็เริ่มอึกทึกอีกครั้ง เมื่อเต้นไปถึงจุดนึง สายตาของเธอหันไปเห็นหนุ่มหล่อคนนึงซึ่งเธอคุ้นเคยเป็นอย่างดีเพราะเพิ่งเจอไม่กี่วันที่ผ่านมา หมอมาร์เวลที่มาที่คลับแบบไม่ได้นัดหมาย ร่างเล็กเริ่มเดินมาหยุดตรงหน้าเขา ก่อนเริ่มเต้นด้วยท่าทางแสนยั่วยวน มือเรียวจับบ่าของหมอหนุ่ม ในขณะที่อีกข้างลูบไปบนแผงอก ใบหน้าหล่อเหลากดยิ้มมุมปาก ก่อนที่เธอจะนั่งลงบนตักเขาแล้วเริ่มเต้นอีกครั้ง เสียงกระซิบของหมอหนุ่มเอ่ยขึ้น ทำให้หญิงสาวรีบหันกลับมา พรางกอดคอเขาแล้วมองหน้า เมื่อวันนี้เธอมีแอลกอฮอร์เข้าร่างกาย บวกกับความเครียดที่อยากปลดปล่อยตัวเอง "เธอยั่วเก่งดีนะ ได้เรื่องด้วยซิ" หญิงสาวได้ยินแบบนั้นก็ชะงักเล็กน้อย แต่ก็เต้นต่อในท่าทางที่ยั่วยวนและแนบชิดกับหมอหนุ่ม มือหนาค่อยๆยกขึ้นโอบไปที่เอวก่อนกระชากเธอให้เอนนอนราวกับจะอุ้มเธอในท่าเจ้าหญิง และกดหน้าลงเกือบจะจูบกับเธอ "ถ้าใจไม่กล้า อย่าเล่นกับไฟ" พูดจบหมอหนุ่มก็ปล่อยหญิงสาวก่อนยัดเงินสดหลายหมื่นเข้าที่เสื้อของเธอและปล่อยเธอกลับขึ้นเวที ส่วนตัวเองก็นั่งดื่มเหล้าต่อ นั่นเรียกความสนใจให้กับหญิงสาวพนักงานในคลับอะโกโก้แห่งนี้เป็นจำนวนมาก เพราะหมอหนุ่มทั้งหล่อและเงินถึงมากกว่าแขกคนอื่นๆ ซีรีนที่ขึ้นโชว์ต่อจนจบ เมื่อกลับเข้าห้องแต่งตัว เธอก็เป่าปากออกมาราวกับว่าตกใจที่ตัวเองทำอะไรแบบนั้นกับหมอหนุ่มได้ยังไง แต่เมื่อก้มลงมองเงินที่เขายัดใส่ลงกลางอกเสื้อก็ต้องขมวดคิ้ว เมื่อแบงค์พันปึกนึงมีการ์ดใบนึงสอดแทรกตรงกลางมาด้วย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more