ภรรยาที่คุณไม่รัก

รินจะหย่าให้ค่ะ

รุ่งอรุณของวันใหม่

ธีรภัทรตื่นขึ้นมาเห็นน้ำรินยังนอนคุดคู้ไม่ยอมลุกจากเตียงนอนเลย ปกติช่วงนี้เธอจะตื่นเช้ากว่าเขามาก

“เป็นอะไรไปอ่ะริน ปวดท้องหรอ” เขาถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วงเป็นใย

“ค่ะ…รินเป็นแบบนี้ทุกเดือน พี่ธีร์ไปทำงานก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวสาย….สักพักรินก็ดีขึ้นแล้วค่ะ”

หญิงสาวพยายามยิ้มอ่อนให้เขา ใบหน้างามซีดเล็กน้อยด้วยความเจ็บปวด

“ให้พี่อยู่เป็นเพื่อนมั้ย? วันนี้พี่ไม่ไปทำงานก็ได้”

"ไม่ได้ค่ะ เรื่องเล็กน้อยพี่ธีร์ต้องไปทำงานค่ะ บางทีอาจจะมีงานด่วนนะคะ อย่าให้รินทำให้พี่เดือดร้อนเลยค่ะ เดี๋ยวถ้ารินเป็นเยอะรินค่อยโทรหาโอเคมั้ยคะ"

“เอาอย่างนั้นก็ได้ แต่ต้องรีบโทรหาพี่ทันทีเลยนะ”

สายตาที่อาลัยอาวรณ์ของเขามันทำให้เธอรู้สึกได้ว่าเขาเป็นห่วงเธอจริงๆเขายังนิ่งคิดอย่างลังเลไม่ค่อยอยากไปเท่าไหร่….ไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมเป็นห่วงเธอมากขนาดนี้ชายหนุ่มก้มลงหอมแก้มเธอก่อนจะออกไปทำงานอย่างอาลัยอาวรณ์หญิงสาวลืมตาขึ้นหลังชายหนุ่มออกไป รู้สึกมีความสุขอบอุ่นอย่างประหลาด “พี่ธีร์”คนเดิมเธอกลับมาแล้ว

?????

หญิงสาวมาหาธีรภัทรที่ออฟฟิศหวังจะชวนเขาไปกินข้าวเที่ยง แต่ไม่ได้บอกล่วงหน้าไว้ตั้งใจจะมาเซอร์ไพรส์เขาเล่นๆ

“เอ่อ คุณธีร์ยังไม่สะดวกให้พบค่ะ”

เลขาหน้าห้องแจ้งเธอหลังจากเธอมาถึง

“พี่ธีร์ติดลูกค้าหรอจ้ะ หรือว่ามีอะไรรึเปล่า”

เธอสังเกตุเห็นเลขาทำหน้าเลิ่กลั่กอาการแปลกๆ เลยถือวิสาสะเข้าไปเอง

“พี่ธีร์คะ ไปกินข้าวกันค่ะ”

ภาพตรงหน้าหญิงสาวคือชายหนุ่มนั่งกอดกับผู้หญิงอีกคนที่ก่อนหน้านี้เป็นข่าวว่าคบหากับเขารู้สึกว่าเธอจะเป็ดาราหรือนางแบบอะไรนี่แหละ น้ำรินก็คิดไม่ถึงว่ามันคือเรื่องจริง หญิงสาวตัวชาไปหมดเมื่อเห็นภาพตรงหน้า

“ขะ…ขอโทษค่ะ”

เธอรีบวิ่งออกมาโดยไม่รู้ตัวเลยว่าเธอเดินออกมานั่งอยู่บนรถตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่เธอจุกไปหมดน้ำตามันจะไหลแต่มันไม่ไหล เธอทำอะไรไม่ถูกเลย ราวกับเข็มเป็นร้อยๆแล่มพุ่งเข้ามาทิ่มแทงที่ตัวเธอพร้อมๆกัน

'มันคืออะไรกัน ข่าวว่าเขาคบกันคือเรื่องจริง นี่เขาแอบคบกันหรอที่เค้าบอกว่าอยากหย่ากับเรา รังเกียจเรา เกลียดเรา คือเรื่องจริงทั้งหมด'

เธอระบายลมหายใจออกมา กลั้นความรู้สึกอยากร้องไห้เอาไว้ ขับรถออกมาจากตรงนั้นเธอรู้สึกว่าโทรศัพท์สั่นตลอดเวลา ‘ธีรภัทรโทรมา’ เธอไม่อยากคุยกับเขาตอนนี้เลยยังไม่รับสาย

?????

“เป็นอะไรลูก พ่อเห็นนั่งเหม่อมาสักพักแล้ว มีเรื่องอะไรไม่สบายใจรึเปล่า”

หญิงสาวหันมามองผู้เป็นพ่อ ใบหน้างามหวานตรึงใจ มีหยาดน้ำตาไหลลงมาอาบแก้ม

"พ่อคะ พ่อผิดหวังในตัวรินมากมั้ยคะ รินขอโทษนะคะ ที่ทำให้พ่อและแม่ต้องอับอายที่มีลูกแบบริน ต่อไปนี้รินจะไม่ทำตัวแย่ๆให้ใครเค้าดูไม่ดีอีกแล้วค่ะ"

หญิงสาวโผเข้าไปกอดผู้เป็นบิดา ดนัยผู้เป็นพ่อได้แต่แปลกใจที่ลูกสาวแปลกไปจากเดิมที่ไม่เคยแคร์คนรอบข้าง ใครจะรู้สึกยังไงพูดอย่างไรเธอไม่เคยแคร์ใคร แต่วันนี้เธอเปลี่ยนไป

“ไม่เป็นไรลูก ทุกอย่างเริ่มใหม่ได้เสมอ พ่อคนนี้ยังพร้อมซัพพอร์ตลูกเหมือนเดิม” ดนัยลูบหลังปลอบโยนเบาๆ เหมือนลูกสาวของเขามีอะไรในใจแต่ไม่ยอมพูดออกมาสักคำ

?????

น้ำรินกลับมาบ้านด้วยท่าทีเหนื่อยอ่อน อาการปวดท้องเริ่มกลับมาเล่นงานเธออีกครั้งหญิงสาวนอนตัวงออยู่ตรงโซฟา ก่อนจะปล่อยโฮร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ไม่รู้ว่าเป็นเพราะปวดท้องหรือเจ็บปวดตรงที่ใจ

“น้ำรินเป็นอะไร ปวดท้องมากมั้ย”

ชายหนุ่มวิ่งมาประคองตัวเธอด้วยท่าทางเป็นห่วง

“ปล่อยค่ะ รินเดินเองได้”

ความเสียใจหลั่งไหลออกมาจากสีหน้าอันดื้อรั้นของหญิงสาว

“เรื่องวันนี้พี่ขอโทษ…”

เสียงแผ่วเบาของเขาไม่มีแม้แต่คำแก้ตัวใดๆนอกจากคำขอโทษ

“พี่จะหย่าเมื่อไหร่ว่ามาเลยค่ะ ถ้าเพียงแต่รินรู้สักนิดว่าพี่มีแฟนตั้งแต่แรกรินก็คงไม่ฝืนใจพี่มาแต่งงานด้วยหรอกค่ะ พี่ไม่ผิดหรอกค่ะรินผิดเอง”

ธีรภัทรได้แต่เงียบไม่พูดอะไรออกมา ตอนนี้เขารู้สึกสับสน ใช่! เขามีคนที่คบอยู่แล้วก่อนหน้าที่จะแต่งงานกับน้ำรินเขาคบอยู่กับไอด้า นางแบบชื่อดังของเมืองไทยพอแต่งงานเสร็จเขาก็หวังจะหย่ากับน้ำริน เพื่อกลับไปคบกับเธออย่างเปิดเผยแต่ตอนนี้เขากลับไม่อยากจะหย่าเสียเอง

“มันยังไม่ถึงเวลาที่จะหย่าหรอกนะ พี่พร้อมจะหย่าเมื่อไหร่จะบอกรินเอง”

“ได้ค่ะ งั้นช่วงนี้รินขอแยกห้องนอนกับพี่ธีร์นะคะ รินอยากอยู่เป็นส่วนตัว”

ความรู้สึกโหวงหวิวอ้างว้างเริ่มเกาะกุมมาที่หัวใจของเธอ น่าเศร้าเสียจริงที่เธอไปหลงรักคนเย็นชา คนที่ไม่รักเธอเลยแม้แต่นิด คนที่เห็นเธอเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์ใคร่ ในสายตาของเขาเธอมันแค่ยัยตัวแสบ นางมารร้ายตลอดมา

หญิงสาวเดินขึ้นมาบนห้องเก็บเสื้อผ้าของใช้เพื่อย้ายไปอยู่ห้องรับแขก เธอไม่สามารถทนอยู่ร่วมห้องกับคนไม่มีหัวใจแบบเขาได้อีกแล้ว หญิงสาวทรุดลงบนเตียงร้องไห้เงียบๆเธอรู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอเหลือเกินในตอนนี้

น้ำรินตกใจตื่นขึ้นมาตอนเที่ยงคืนเธอรู้สึกว่าเธอเป็นไข้ตัวร้อนมาก ตั้งใจจะลุกไปหายากินแต่…

พลั่ก!!! หญิงสาวเป็นลมหมดสติไปทันที ธีรภัทรได้ยินเสียงเลยเปิดประตูเข้ามา เขาตกใจมากรีบอุ้มหญิงสาวขึ้นมา

“ริน..รินเป็นอะไร ใครก็ได้เรียกรถพยาบาาลที!”

?????

หญิงสาวฟื้นมาพบว่าเธอนอนอยู่ที่โรงพยาบาล ข้างๆตัวเธอมีธีรภัทรนอนกุมมือหลับอยู่เธอแพ่งพินิจมองหน้าที่หล่อเหลาของเขาพร้อมกับถามเขาในใจ 'พี่ไม่รักรินจริงๆหรอคะไม่รักไม่ห่วง แล้วแกล้งทำทำไม ระหว่างเราไม่มีความแค้นอะไรกันที่ต้องหลอกให้รักกันนี่คะ' น้ำใสๆก็เริ่มเอ่อล้นออกจากดวงตาคู่งามอีกครั้ง ผิดที่เธอยังคงหลงรักเขาจนหมดใจ