บังเอิญเป็นเสือ 1 - รับบทแม่
“อะไรนะคะ แม๊!” เสียงของดาราสาวไอรดากรี๊ดสนั่นลั่นหูในคอนโดสุดหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา เพียงเพราะผู้จัดละครจะยื่นบทละครใหม่ล่าสุดให้เธอ แต่เธอจะไม่ปฏิเสธเลยสักนิด ถ้าบทที่ว่านั่นเป็นบทนางเอกเหมือนทุกครั้งที่เธอได้รับ
แต่…ขอโทษหากแต่ครั้งนี้มันคือบทแม่!
ไอย์-ไอรดา ดาริวงศ์ อายุแค่25ปี เธอเข้าวงการมาตั้งแต่อายุ16 ปี ผ่านงานโฆษณาเอย งานถ่ายแบบเอย จนถึงเคยกวาดรารางวัลงานแสดงมาได้เกือบแทบทุกสาขา
แต่ก็อย่างว่าเมื่อปัจจจุบันมีดาราหน้าใหม่โผล่มาเป็นดอกเห็ด ไหนจะดาราเด็กเส้น ไหนจะดาราไฮโซ แล้วไหนจะดาราหน้าใหม่ที่ต่างก็กล้ารับบทหนัก ๆ ชนิดเล่นจริง จูบจริง โนสแตนด์อินโผล่มานับไม่ถ้วน เพราะงั้นสำหรับดาราที่ไม่ยอมแม้แต่จะยอมรับบทจูบจริง หรืองานแสดงที่เปลืองตัวที่โชว์วับ ๆ แวบ ๆ อย่างเธอจึงไม่แปลกที่งานจะหดหายลงเรื่อย ๆ และบทที่เหมาะสมกับการแสดงแบบขีดจำกัดแบบเธอก็เห็นจะมีแต่บทแม่เท่านั้นแหละ
“โลกมันเปลี่ยนไปแล้วนะยายไอย์ หล่อนจะมาเล่นตัวแบบนี้ไม่ได้”
เสียงมาดามแอปเปิ้ลที่เป็นผู้จัดการส่วนตัวกรอกเสียงมาตามสาย
“โธ่มาดามค่ะ หนูยังไม่เคยมีลูกแล้วหนูจะไปรับบทเป็นแม่คนได้ไง เอาแค่สามีเถอะหนูก็ยังไม่เคยมี" ไอรดาโอดครวญเสียงอ่อน
“ฉันรู้ย่ะ ขนาดแฟนเป็นตัวเป็นตน หรือคนในวงการหล่อนก็ไม่เคยคบ”
“ก็แหมมีแต่เสือสิงห์กระทิงแรดนี่คะเจ้ก็รู้" ไอรดาพูดไปพลางถอนหายใจไป "แล้วอีกอย่างไอย์อะสายธรรมะชอบเข้าวัด บวชชีพราหมณ์ ไอย์ไม่มีเวลาไปดินเนอร์อะไรแบบนั้นหรอก อีกอย่างจะให้ไปจูบกับคนไม่แฟน ยี้ขนลุก”
ปลายสายถึงกับกลอกตาบนเมื่อได้ยินดาราสาวอย่างไอรดาพูดจบ ก็เพราะเจ้าหล่อนเป็นแบบนี้ระยะหลังถึงไม่ค่อยมีงาน จะเรียกว่าเป็นดาราที่มีความอินโทรเวิร์ดสูงก็ใช่
“ใช่ไง ก็เพราะหล่อนแอฟใสเกินไป ดารายุคใหม่มันต้องเซ็กซี่นิด ๆ ยอมเปลืองตัวหน่อยๆ จะอีแค่กอดกันธรรมดาแล้วจะจูบทีต้องใช้มุมกล้องมันหมดสมัยแล้ว”
“เฮ้อ ไอย์รับไม่ได้มาดาม เห็นทีรอบนี้ไอย์คงจะได้ออกจากวงการจริง ๆ แน่หนนี้”
“สรุปคือบทแม่หล่อนก็ไม่รับ บทตัวอิจฉาหล่อนก็ไม่เอา แล้วหล่อนจะปล่อยให้ชื่อเสียงที่หล่อนสะสมมาตลอดสิบปี เลือนหายเป็นดาราตกอับว่างั้น”
“ไอย์ว่าจะลงทุนทำธุรกิจ”
“ที่หล่อนโดนโกงไปรอบที่เจ็ดอะเหรอ ไม่สินับผิด รอบที่เก้าต่างหาก” มาดามแอปเปิ้ลทำท่านับมือ ก่อนจะกรอกตาบนอีกรอบ ครั้นอยากจะหาทางช่วยไอรดาก็อยากช่วย เพราะเธอก็เคยทำเงินให้เขามหาศาล แต่ก็อ่อนอกอ่อนใจกับความใสซื่อของนางที่ไม่ปรับตัวเข้ากับยุคสมัยเอาใส่เลย
ส่วนเรื่องเรียนมหาวิทยาลัย เธอก็แทบจะไม่ได้เรียนปกติเหมือนชาวบ้านเขา จะมีก็แค่ลงเรียนแบบออนไลน์เอาไว้แล้วรอไปสอบเท่านั้น
ไม่ต้องถามเลยว่ามันสมองอย่างไอรดาจะเรียนจบมาได้ไง เธอจำได้แต่บทละครเท่านั้นแหละแต่ถ้าเป็นตำราเรียนแทบไม่ต้องพูดถึงผ่านFมาได้นี่แทบจะเรียกว่าเป็นบุญแล้ว
“ยายไอย์ฟังเจ้นะ ขนาดหล่อนทำธุรกิจหล่อนยังโดนโกงมาจนนับไม่ถ้วน แล้วถ้าหล่อนออกมาทำธุรกิจเต็มตัว เจ๊ว่าหล่อนเจ๊งแน่” มาดามเตือนด้วยความหวังดี แต่คนฟังอยากไอรดาเจ็บจี๊ด
“แล้วมาดามว่าหนูควรทำยังไงดีก็ไอย์ไม่อยากรับบทแม่นี่ สู้ให้ไอย์หาทางออกจากวงการสวย ๆ ดีกว่า แบบให้คนจดจำไปเลยว่าไอย์เป็นนางเอกที่เคยดังมาก ๆ ดีกว่าให้คนจำให้ว่าไอย์เป็นดาราตกอับ”
“หล่อนมีเงินมากพอที่จะใช้เงินเก่าเก็บไปตลอดชีวิต?”
“แต่ไอย์ก็พอมีเงินเก็บนะ”
“แล้วมันจะไม่หมดเนอะ?”
“โธ่มาดามอะ”
“เฮ้อ ฉันละอ่อนอกอ่อนใจกับหล่อนจริงยายไอย์?”
“ดาราสาวชื่อดังลาออกจากวงการไปบวชชี ฟังดูดีไหมเจ๊” ไอรดาออกความเห็นด้วยสมองอันน้อยนิดของเธอ
“ยัยไอย์!”
“ค่ะเจ๊ มันฟังแล้วดูดีมากๆ เลยใช่ไหมคะ” ไอรดาเอ่ยเสียงใสค่อนข้างจะมั่นใจกับความคิดอันล้ำเลิศที่กลั่นออกมาจากมันสมองของตัวเอง
“ฉันละหัวจะปวดกับหล่อน เฮ้อ…อย่างหล่อนนะน่ะ เจ๊ว่าไปหาจับไฮโซรวย ๆ แล้วแต่งงานดีที่สุด”
“จับไอโซ! อู้ว์” ไอรดาอึ้งกับความคิดของมาดามเพราะแน่นอนว่าเรื่องนี้ไม่เคยอยู่ในหัวเธอเลยด้วยซ้ำ
“ใช่ ออกจากวงการสวย ๆ ประมาณดาราสาวชื่อดังออกจากวงการเพราะเข้าพิธีวิวาห์กับไฮโซหนุ่มรูปหล่อ เห็นมั้ยฟังดูเข้าท่ากว่าดาราสาวตกอับตั้งเยอะ”
“เอ่อ..แต่…ไม่ไหวอะมาดาม หนูกลัวจะกลายเป็นข่าวว่าดาราสาวชื่อดังกลายเป็นของเล่นไฮโซมากกว่า” ไอรดาส่ายหน้าเธอก็พอรู้ตัวเองอยู่บ้างว่าไม่ค่อยทันคน คล้าย ๆ กับโง่นะแหละแต่เธอแค่ไม่จะอยากยอมรับ
“งั้นเจ๊จะสกรีนให้ หาคนที่ดูดีๆ ดูสุภาพประวัติไม่ค่อยด่างพร้อยเรื่องผู้หญิง”
“แต่ผู้ชายดี ๆ มีแต่ในนิยายนะคะเจ๊”
“อย่างพระอภัยมณีที่มีเมียเป็นสิบอะนะ หรืออย่างขุนแผนดีหรือยะหล่อน”
“แหะ แหะ” ไอรดาหัวเราะแห้ง แม้จะไม่ค่อยเห็นด้วยกับแนวความคิดของมาดามแอปเปิ้ลเรื่องที่จะให้เธอไปไล่จับผู้ชายสักเท่าไหร่ แต่…มันก็คงจะดีกว่าจะปล่อยให้ตัวเองมีข่าวว่า
-ดาราสาวระดับตัวท๊อปวงการผันตัวไปรับบทแม่เพราะใกล้จะตกอับ-
แค่คิดก็สยองจนไอรดาต้องลูบต้นแขนตัวเองเบา ๆ
ก่อนจะยกยิ้มออกมาเมื่อคิดดูแล้ว สู้ให้ตัวเองมีข่าวอย่างที่มาดามแอปเปิ้ลแนะนำเธอจะดีกว่า
-ดาราสาวระดับตัวท๊อปของวงการประกาศลาออกจากวงการเพราะเข้าพิธีวิวาห์กับไฮโซหนุ่ม จนทำให้ชายหนุ่มค่อนประเทศอกหัก-
ฟังดูดีชะมัด แค่คิดเล่น ๆ ไอรดาก็รู้สึกเหมือนตัวเองตอนนี้ราวกับมีไฟสปอตไลต์ฉายส่องมาที่ร่าง ของตัวเอง เธอฉีกยิ้มกว้างทำท่ายกมือขึ้นบ้ายบายกับอากาศ ราวกับตัวเองเป็นมิสยูนิเวิรส์ที่เพิ่งได้รับรางวัล -มงลงค่า-
เธอดีดนิ้วดังเปาะเรียกสติตัวเองที่กำลังเตลิดไปไกลก่อนจะคุยกับมาดามแอปเปิ้ลต่อ
“โอเคค่ามาดาม เริ่มเลยไอย์พร้อม!”
…..
เงียบกริบ!
“อ้าวมาดามวางสายไปตอนไหนเนี่ย วางสายไม่บอกไม่กล่าว” ไอรดาบ่นเพราะไม่รู้ว่ามาดามของเธอวางสายไปตั้งแต่ตอนไหน
ที่ไหนได้หลังจากเธอหัวเราะแห้งใส่มาดาม เธอก็มัวแต่จินตนาการถึงอนาคตของตัวเองจนไม่ทันได้สนใจว่ามาดามพูดอะไรกับเธอบ้าง มาดามเรียกชื่อเธอไอรดาเป็นสิบ ๆ รอบ จนคิดว่าไอรดาอาจจะหลับคาโทรศัพท์ไปแล้ว เลยตัดสายใส่แบบงง ๆ